Recent reviews by Ojciec

Ok. Skończyłem Elden Ring. Niestety od razu powiem - nie bawiłem się tak dobrze jak przy poprzednich grach FROM SOFTWARE.
Powiem nawet, że pod koniec gra strasznie mnie już męczyła.
Jednak zaznaczam: TO NIE JEST ZŁA GRA. Daję ocenę pozytywną za całokształt, złożoność, system walki itp. To za co pokochaliśmy poprzednie gry tego studia.

Jest jednak kilka wad które chciałbym wypunktować:

- Otwarty świat, który potrafi wymęczyć. Owszem jest piękny i z początku interesujący, ale wszystko to zabijają pustawe, nudne, niezapadające w pamięć lokacje. Większość ze spotykanych na naszej drodze ruin/katakumb/wież to totalne kopiuj-wklej z poprzednio odwiedzonych. Serio - niektóre "piwnice" w ruinach są IDENTYCZNE.

- Poza Bossami gra jest zbyt prosta. Standardowi przeciwnicy to mięso armatnie - sieczemy ich bez opamiętania a ich inteligencja (szczególnie podczas skradania) woła o pomstę do ♥♥♥♥♥...

- Recykling Bossów - wg mnie najgorsza wada Elden Ring. Walczymy w kółko z tymi samymi Bossami. Niektórych pokonujemy po kilka razy. Poza tym w większości bossowie są nudni, zbyt łatwi i powtarzalni. Ileż to razy walczyłem z praktycznie takim samym przeciwnikiem to nie zliczę. Nuda nuda nuda - z jakichś 70 bossów w grze. zapamiętałem dosłownie kilku i to tych głównych. A propo głównych bossów...

Walka w tych grach powinna stanowić wyzwanie. Rozumiem to. Genialnym przykładem był Isshin z Sekiro. Cudowna kilkufazowa walka na śmierć i życie, której ukończenie gwarantowało niesamowite uczucie satysfakcji z pięknego "tańca mieczy". Ale tutaj dochodzimy do Malenii - Bossa z końcówki Elden Ring i masakra jak to jest źle zaprojektowane. Walka jest nieuczciwa, nieprzyjemna i nie daje żadnej satysfakcji.
Podobnie z wieloma innymi bossami, których tłuczesz przez pół godziny, żeby pod koniec dostać w pysk ich drugą fazą podczas, której regeneruje im się całe HP. Gdyby to zdarzyło się raz czy dwa - ok. Podobnie było w Soulsach lub Sekiro. Ale tam takie akcje zdarzały się sporadycznie - tutaj to codzienność.

- Fabuła - co kto woli. Dla mnie jest mocno średnia, brak tego klimatu, za który uwielbiam Dark Souls i Sekiro. Spodziewałem się ciut więcej po współpracy z Georgem R.R. Martinem.

- (Tutaj prawdopodobnie mocno subiektywne odczucie) Dziwnie powolny progres - o co chodzi? Otóż w początkowej fazie gry biegamy w dziurawych majtach i marzymy o zdobyciu jakiegoś pancerza lub broni. Gdy już je zdobędziemy okazuje się że będziemy z nimi biegać przez następne kilkanaście godzin gry. Początek nie daje żadnej frajdy z kolekcjonowania broni i pancerzy - jest ich zwyczajnie za mało, za to na koniec jesteśmy tak obdarowywani nowym sprzętem co chwilę, że nawet nie chce nam się tego wszystkiego podnosić (co dopiero przekopywać się przez to w ekwipunku). Być może to kwestia odpowiedniego szukania, ale ja przy swoim uwielbieniu do eksploracji, gdzie wręcz "lizałem ściany" pierwszy porządny pancerz poza jakimś zdobytym z mobków - rycerzy dostałem po pokonaniu Radahna.

Powiem jeszcze raz: TO NIE JEST ZŁA GRA. W zalewie szamba, które wpycha nam do mordy Electronic Arts i Ubisoft ta gra jest naprawdę świetna. Niestety ma kilka wad, które są zauważalne. Wiem dobrze, że to nie Dark Souls 4, że nie wszystko musiało być robione tak samo. Ale Elden Ring nie jest takim arcydziełem jak maluje to branża, dziennikarze i fanboye.

Jeśli chcesz zatem spróbować swoich sił w grach FROM - polecam zacząć od Dark Souls 3. Jeśli to Ci podejdzie - reszta (również Elden Ring) przyjdzie sama. ;)

Niesamowicie wciągająca opowieść detektywistyczna o tajmeniczym morderstwie, w mieście targanym polityczną walką o wpływy.

Coś niesamowitego, fantastyczna fabuła, cudowna muzyka, i tony TONY czytania. A przy okazji bardzo to wszystko ładne.
Gameplay jest dość "przygodówkowy", więc dla niektórych może być powtarzalny, bo to głównie rozmowy i klikanie po przedmiotach, ale kurczę jak to jest dobrze napisane, zagrane i po prostu interesujące - warto, nawet jeśli nie jest się fanem gatunku (ja nie jestem a grałem w to 10 godzin ciągiem...)

Jedyne do czego mógłbym się przyczepić to długie ekrany ładowania pomiędzy lokacjami a same lokacje to czasem jeden pokoik, albo malutka klatka schodowa i po wyjściu z nich kolejna plansza z ładowaniem, która trwa zdecydowanie za długo.

Oprócz tego - perełka! Stawiam na podium, razem z Pathologic 2.

At first I was sceptical... I thought that the "Souls" formula is the best and with changing it FROMSOFT made a mistake. And after first couple hours I gave up. I abandoned the game for about a year, but there was always a thought in my mind: "What if I just need to git gud?"

And after completing Sekiro I must admit - I was wrong. The game is awesome. The combat is just amazing. Althought I prefer Dark Souls lore more, Sekiro also have a great story, multiple endings and beautiful art-style. But the worst part is, that the Souls games became too slow for me :(

Still, Sekiro is a masterpiece worth playing!

TLDR: It's a great game with a beatuiful story and soundrack, but it's for a specific type of gamers.

Well... If you're new to NieR franchise i suggest you should buy NieR Automata first, play it and then decide if you want to invest your money and time into Replicant. I mean... the game is great: fighting, exploring, and most important - story and music are altogether fantastic but the gameplay could be really repetitive (it's a game from PS3 and those were dark times).
I was pretty tired of it on my third playthrough cause not really much is changing during it (except for ending).

That's why I'm recommending to buy Automata first. It's gameplay is slightly better balanced and every playthrough is different. But when you try it once and like it - oh boy... You're gonna buy Replicant without even blinking an eye.

Innovative, creative and immersive game from H. Kojima. It's weird but also fascinating and it's gameplay is just perfect. It's not for everyone, but if you have an artistic soul and you want something different - try it, you won't be dissapointed.

Niewiele było w moim życiu gier, które oddziaływałyby na mnie równie mocno co Pathologic 2.
Gra o której myślałem w pracy, myślałem w domu, myślałem na wyjeździe, śniłem o niej, zastanawiałem się co robić dalej - jest to fascynująca i niezwykle przemyślana opowieść o ludziach, wierzeniach i filozofii.

Jednocześnie bardzo trudna oraz wymagająca sporej ilości czasu oraz świetnej znajomości języka rosyjskiego lub angielskiego. Pomimo tego - warto. Absolutnie warto gdyż jest to jedna z najlepszych historii jakie miałem przyjemność doświadczać. Gorąco polecam!

Well despite all problems with PC version and by that I mean crashes and bugs it's still the kind of game that we're gonna remember for decades and a huge milestone for gaming. Absolutely fenomenal in all aspects.
Must play even if you are not the "spaghetti western" genre fan. It's really worth the time you spend with it.

I was in Chernobyl once. I saw that post-soviet city, atomic power plant, famous ferris wheel. I also saw how toxic and radioactive this place still is...

Well, that real place in Ukraine is nothing compared to this game.
Everybody wants to kill you, destroy your base and steal your loot.

But in some masochistic way it's really fun to play and i highly recommend you to at least try it.
And who knows? Maybe one day you will notice that it's 7:00 AM, you were playing for 8h, and you need to go to work at 8:00 AM - like I noticed it now...

EDIT: After 400h+ more hours it's still great!

Lore is so complicated (especially for eternally PC players, like me, who never played previous MGS) that I'm just sitting at 3AM reading Wiki about it. Still it's one of the best stealth games ever. Gameplay, even if a little repetitive is really enjoyable.
Graphics and music are great, especially those 80' songs adding fantastic vibe. And the feeling of being the best mercenary ever is something unrepeatable!

Conclusion - really long, amazing stealth game. It's worth it's price. And it's the Hideo Kojima "magnum opus" so you just have to check it out!

[Transmission fr[O]m YoRHa unit 0JC1EC]

I',m... I'm just... I wasn't prepared for it.
I'm not an anime fan, at all. And my first look at NieR was something like: "WTF girl with just a black skirt, fightitng some robots, naah..."

But then, I read some revievs.
And I saw...

The true beauty of NieR: Automata is hidden deep inside it's core.
It's a machine core of course...
But is it so different than us?

Glory to Mankind...

2B, 9S, A2... It was a pleasure to meet you...
NieR: Automata... It's a masterpiece...

[End of Tr[A]nsmition]