Pytaliście o nią. Czekaliście na nią. Od miesięcy zgadywaliście, co mogłoby w niej być. A teraz my... w końcu ją udostępniamy.

Zgadza się: gra wędkarska aktu II Utraconej Korony już WYDANA!

Dla tych z was, którzy nie padli właśnie z nagłego przypływu adrenaliny, udostępniliśmy również ogromną aktualizację rozgrywki, z którą warto się zapoznać. Dowiedzcie się więcej o aktualizacji 7.36 tutaj.

Do tego wydaliśmy drugą część Utraconej Korony, tym razem rozgrywającą się na bezlitosnych pustyniach Druud. Jest nowa mapa świata gry, nowa historia, kilka nowych postaci (i kilkoro znanych wam ulubieńców), nowe przedmioty ozdobne, nowe minigry i niejedna niespodzianka.

I na koniec, na wypadek, gdybyście byli zajęci w zeszłym miesiącu (zdarza się) i zastanawiali się, czy nadal można będzie zagrać w akt I Utraconej Korony, po wydaniu aktu II: można. Wszystkie akty Utraconej Korony będą dostępne w miarę wydawania kolejnych aż do samego zakończenia wydarzenia.

Dobra, chyba styknie tyle wędkarskich i okołowędkarskich (7.36, akt II Utraconej Korony) nowinek jak na jedną aktualizację. Na co czekacie? Odpalajcie grę i zarzucajcie wędki!

Ogłosiliśmy laboratoria Dota parę miesięcy temu i od tamtej pory cichcem kontynuowaliśmy opracowywanie wersji funkcji w ramach tych laboratoriów w miarę otrzymywania opinii i danych. „Cichcem” jest w porządku, ale czasami warto przemawiać z nieco większą werwą, więc dzisiaj trochę podkręcamy głośność:

• Z radością ogłaszamy przejście pierwszej eksperymentalnej opcji z laboratoriów Dota do samej gry, a mianowicie paska zdrowia bohatera o zwiększonej widoczności, którą znajdziecie, przechodząc kolejno do menu Opcje -> Interfejs.
  
• W ciągu ostatnich tygodni (i dzisiaj) udostępniliśmy szereg aktualizacji innych funkcji, włączając w to dodatkowe elementy sterowania dla mapy-nakładki, nowe dane analizy przedmeczowej i możliwość korzystania z klawiszy modyfikujących w formie przełączania ich działania (zamiast ciągłego przytrzymywania).
  
• Na sam koniec, z uwagi na to, że otrzymaliśmy wiele pomocnych sugestii za pośrednictwem przycisku opinii wbudowanego w mapę Utraconej Korony, dodaliśmy taki sam przycisk także do interfejsu laboratoriów Dota.

Tak jak zawsze, nie przestawajcie opowiadać nam, które części wciąż rozwijanych w ramach laboratoriów Dota funkcji wam się podobają, a które waszym zdaniem wymagają ulepszenia.

Wśród naszej społeczności artystów praca również wrzała. Setki zestawów przedmiotów zostały pieczołowicie wykonane, dopracowane i przesłane do warsztatu, a teraz wszystko jest w waszych rękach (czyli społeczności Dota), by z równą pieczołowitością oddać głosy na te zestawy, które chcielibyście zobaczyć w kolejnej Skrytce Kolekcjonera!

W duchu eksperymentów laboratoriów Dota tym razem głosowanie jest otwarte dla wszystkich. Z poziomu panelu głównego po prostu kliknijcie przycisk głosowania na Skrytkę Kolekcjonera, a następnie oddajcie głos w górę lub w dół na zestawy, które wzbudzają w was najgorętsze emocje. Głosowanie trwa już teraz i zakończy się 21 maja, a najpopularniejsze zestawy zostaną wydane w ramach przyszłej aktualizacji Utraconej Korony.

W ciągu ostatnich kilku dni od wydania Utraconej Korony zajęliśmy się wieloma problemami w rozgrywce:

• Naprawiono błąd powodujący, że kolumna ze zmianą rangi Dota Plus w historii meczu czasami wyświetlała 0 zmiany dla meczów, w których użyto żetonu podwójnej stawki MMR. Prawidłowa zmiana rangi była odnotowywana na serwerze, był to jedynie błąd wizualny.
  
• Naprawiono błąd powodujący, że żetony podwójnej stawki MMR z Utraconej Korony (poza pierwszym) nie były prawidłowo przyznawane. Brakujące żetony zostały przyznane wszystkim kontom, których dotyczył ten problem.
  
• Naprawiono błąd powodujący, że wskaźniki czatu głosowego nie były wyświetlane dla niektórych graczy.
  
• Naprawiono błąd powodujący, że przycisk w grze do podwojenia stawki MMR nie był wyświetlany dla niektórych graczy.
  
• Naprawiono błąd umożliwiający Shadow Demonowi zwiększanie poziomu swojej umiejętności ostatecznej z pominięciem prawidłowej liczby punktów umiejętności.
  
• Naprawiono błąd powodujący, że manekin ćwiczebny był nieumyślnie nieśmiertelny.
  
• Naprawiono błąd w rejestrze rozgrywki powodujący, że była wyświetlana w nim dodatkowa wiadomość o zniszczeniu wieży przy wiadomości o dobiciu wieży.
  
• Naprawiono błąd w rejestrze rozgrywki powodujący, że zniszczenia koszar z rąk stworów były przypisywane graczowi.
  
• Naprawiono błąd w rejestrze rozgrywki powodujący brak informacji o złocie przyznanym wszystkim graczom, gdy koszary zostały zniszczone przez stwory.
  
• Naprawiono błąd powodujący, że modele pokazywane na ekranach wyposażenia i przed grą nie używały najwyższej jakości we wszystkich przypadkach.
  
• Naprawiono błąd powodujący zanik efektów wizualnych dla bohaterów mających neutralny przedmiot Aviana's Feather.
  
• Poprawiono spotkanie z zaklinaczem węży na mapie Utraconej Korony, by przyznawało żetony również po zagraniu dwóch gier w trybie Turbo.
  
• Naprawiono błąd powodujący, że spotkanie z zaklinaczem węży na mapie Utraconej Korony nie witało graczy przy pierwszym otwarciu zdarzenia.
  
• Naprawiono pewne pomniejsze błędy wizualne z drwiną „Wystrzałowe niuanse” dla Drow Ranger.

Od przeszło dekady losy Skywrath Mage'a i Vengeful Spirit niejednoznacznie się ze sobą splatały. Gracze o sokolim wzroku zauważyli, że nasi bohaterowie pochodzą z tego samego miasta, wydają się mieć powiązane historie, a nawet mogą ze sobą randkować. Sprawy dość owiane tajemnicą.

Wcześniej wydaliśmy komiks rozwiewający te tajemnice, lecz wprowadzający jeszcze większą: „Dlaczego wydajecie komiksy zamiast aktualizacji?”.

Możemy teraz uchylić rąbka tajemnicy – wydaliśmy właśnie Targowiska Śródbramia, czyli pierwszy akt ciągle rozwijanego wydarzenia fabularnego o nazwie Utracona Korona, w którym pełno jest legendarnych bohaterów i unikalnych nagród. W samym tym akcie możecie spodziewać się dziesiątków nowych zestawów przedmiotów ozdobnych, drwin, stworów, emotikon... o czymś zapomnieliśmy? No tak, są jeszcze 2 nowe zestawy arkanów, po jednym dla każdego z głównych bohaterów Utraconej Korony.

Czym jest zatem Utracona Korona? Jest czymś zupełnie nowym, czego chcieliśmy spróbować już od jakiegoś czasu. A gdy mówimy, że to coś nowego, to naprawdę mamy to na myśli – nowy sposób snucia historii, oferowania nagród i dodawania więcej frajdy z każdej wygranej w meczu w Dota. To wszystko jest teraz dostępne dla wszystkich graczy za darmo.

Tak szczerze to trochę trudno to wszystko opisać w jednym małym wpisie. Na szczęście opis ma wystarczający rozmiar, by zmieścić się na stronie internetowej. Przeczytajcie szczegółowe informacje tutaj. A jeżeli wolicie po prostu grać, zamiast wysłuchiwać naszych opisów, odpalcie grę, wstąpcie w świat Utraconej Korony i przekonajcie się sami.

Młoda księżniczka, zdradzona przez własną siostrę w dniu swojego wstąpienia. Skrzydła wyrwane z jej ciała.

Zrzucona z najwyższej wieży Upiornego Gniazda. Pozostawiona na śmierć. Znaleziona przez bóstwo. Przemieniona w duszę mściwości.

Mag Niebogniewnych, zaprzysiężony, by służyć mordercy jego ukochanej. Zdradę swego ciemiężcy przypłaci życiem i mocami. Oczekuje na swój czas. Aby pomścić tę, którą kocha.

Umierające bóstwo. Pozbawione czcicieli przez złą królową. Marnieje w ruinach potępionej świątyni. Opuszczają ją ostatki mocy. Ostatnia szansa na zemstę.

Zemsta nadchodzi. Uziemieni powstaną.

Korona zostanie utracona.

Właśnie wydaliśmy aktualizację rozgrywki 7.35d (Chenowi się należało), a towarzyszy jej nowy zestaw funkcji.


W ciągu ostatniego roku (czy jakoś tak) podjęliśmy wiele widocznych działań przeciwko użytkownikom zewnętrznych usług do oszukiwania. Przy badaniu każdego oszustwa skupiamy się głównie na zrozumieniu sposobu ich działania oraz jak możemy je śledzić i powstrzymywać. Jednak gdy to robimy, zadajemy sobie również pytanie, co w ogóle skłania oszustów do użycia tych narzędzi. Najczęstszym wyjaśnieniem jest „uzyskanie nieuczciwej przewagi”, co oczywiście jest sprzeczne z wolą społeczności Dota oraz poczuciem rywalizacji i czystej gry będącej w jej sercu. Mimo to wciąż czasami trafiają się rzeczy, których możemy się dowiedzieć i użyć wynikającej z nich wiedzy do poprawy komfortu grania w Dota 2 dla wszystkich (a przynajmniej dla tych, którzy nie otrzymali blokady za oszukiwanie).

Banowanie bohaterów przed grą stanowi tego przykład. Wiele oszustw w zeszłym roku skupiało się na zdobyciu przewagi podczas trwającej 10 sekund fazy banowania bohaterów na początku każdej gry. Zrobiliśmy krok wstecz, by przyjrzeć się pierwotnym założeniom tej fazy, czyli pozwoleniu graczom na wyrażenie preferencji dotyczących bohaterów, przeciwko którym nie chcą grać, jednak bez tworzenia scenariuszy, gdzie gracze z niewielką pulą postaci zostają trwale wykluczeni. Rzuciliśmy okiem na pewne dane i zadaliśmy pytanie, czy istnieje sposób, dzięki któremu lepiej służylibyśmy tym celom i jednocześnie rozwiązywali inne problemy.

W dzisiejszej aktualizacji usunęliśmy fazę banowania przed rozpoczęciem meczu i zastąpiliśmy ją preferencjami dotyczącymi banów przechowywanymi na waszych kontach. Po wczytaniu zakładki bohaterów możecie wybrać 4 postacie, których nie chcielibyście zobaczyć w swoich grach. Macie gwarancję, że po dołączeniu do wyszukanego meczu co najmniej jedna z tych postaci zostanie zbanowana. Możecie zmienić listę zbanowanych bohaterów w dowolnym momencie. Jeśli pozostawicie niektóre miejsca na bany puste, to możliwe, że puste miejsce zostanie wybrane jako wasz „zbanowany bohater”. Innymi słowy, pozostawienie pustych miejsc nie przyniesie wam żadnych korzyści.

Ten nowy system odnosi się do zbioru problemów obecnych w poprzednim systemie: nie zapomnicie o banowaniu, nie dowiecie się, że czasami sugerowane bany są ignorowane przez grę, ani nie będziecie pod presją czasu na dokonanie stresującej decyzji, którą ostatecznie większość graczy prawie zawsze podejmuje w taki sam sposób. Dodatkowo system ten uniemożliwia bany celujące w konkretne osoby, niezależnie od tego, czy są to bany przeciwko znanym osobistościom, czy też przypadkowym graczom w meczu publicznym, o którym podejrzeliście dane.

Niektóre tryby gry (np. Captains Mode, Captains Draft, Ability Draft i Turbo) albo nie miały fazy banowania przed grą, albo miały już swoje niestandardowe zasady dla tego działania. Te tryby pozostały niezmienione.


Miliony graczy Dota 2 codziennie wchodzą w interakcje z systemem wyszukiwania gier, a priorytety każdego z nich w zakresie poszukiwania meczów są inne. Niektórzy wolą dostać się do meczu tak szybko, jak to możliwe, i są gotowi zaakceptować większą rozbieżność umiejętności w grze, aby zaoszczędzić trochę czasu. Inni chcą, aby każdy mecz był idealnie zrównoważony i są gotowi zaczekać dłużej na najlepszą szansę w najbliższej grze. Jeszcze inni nie przejmują się za bardzo poziomem umiejętności innych graczy, a znacznie bardziej ich osobowością i zachowaniem w grze.

Od dawna chcieliśmy stworzyć funkcje umożliwiające graczom znajdowanie meczów, które lepiej pasują do ich indywidualnych preferencji. We wczesnych próbach napotkaliśmy 2 główne problemy:

• Po pierwsze, mimo że gracze są dobrzy w opisywaniu swoich preferencji innym ludziom, to niekoniecznie idzie im tak dobrze w tej kwestii, gdy trzeba zrobić to samo w postaci danych wprowadzanych do złożonego, nadrzędnego algorytmu wyszukiwania gier („Cenię rozbieżność w umiejętnościach o 13% wyższą niż przeciętny gracz Dota!”). Jak możemy stworzyć narzędzia, które pozwolą graczom wyrazić ich preferencje w naturalny i bezpośredni sposób?
  
• Po drugie, zmiany w systemie wyszukiwania gier wpływają na wszystkich graczy Dota, więc mamy skłonności do bycia ostrożnymi. System wyszukiwania meczów zawsze poszukuje złotego środka między indywidualnymi preferencjami graczy a całościową stabilnością/jakością gry, jaką jest Dota 2. Jeśli mecze są kiepskie, czy to z powodu niemiłosiernych luk w umiejętnościach, czy też niewłaściwego zachowania graczy, to jest to jednocześnie niezdrowe dla Dota jako społeczności. Jeśli każdy mecz jest idealny, ale do jego utworzenia potrzeba 3 godzin, to też jest niedobrze. Nowe funkcje systemu wyszukiwania gier dostępne dla wszystkich w tym samym momencie tworzą ryzyko popsucia systemu, a jeśli on się popsuje, to Dota wraz z nim. Jak możemy udostępniać nowe funkcje wyszukiwania gier i uczyć się, jak działają w praktyce, a jednocześnie utrzymywać ryzyko dla Dota 2 jako całości na niskim poziomie?

W ramach nowego eksperymentalnego szyldu laboratoriów Dota (i początkowego ograniczenia do Dota Plus) udostępniamy pierwszą wersję funkcji, o którą gracze prosili nas od zawsze – gdy wyszukacie mecz, Dota Plus zaprezentuje was pewne informacje dotyczące tego, jak system wyszukiwania gier ocenił mecz, np. oszacowanie zakresu umiejętności i ocen zachowania graczy. Będziecie mieli szansę zaakceptować dany mecz albo wrócić do kolejki i poczekać na mecz, który jest lepszy według was i waszych obecnych preferencji.

Podczas tworzenia tej funkcji kierowaliśmy się ostrożnością, by upewnić się, że wszelkie zamieszczone w niej przez nas informacje pozwolą graczom wyrazić ich indywidualne preferencje dotyczące rodzaju meczów, ale nie przyznają im żadnej przewagi w zakresie rywalizacji. Nowe okno może poinformować was, że rozbieżność poziomu umiejętności graczy w danym meczu jest wysoka lub niska, ale nie zdradzi wam, czy wasza drużyna jest na wyższym, czy niższym krańcu.

Dlaczego zdecydowaliśmy się na umieszczenie tej funkcji w ramach laboratoriów Dota? Jedynym sposobem na poznanie, jak miliony graczy Dota 2 będą korzystać z danej funkcji jest jej udostępnienie, więc czynimy właśnie to. Przeprowadziliśmy obszerne modelowanie, ale nadal istnieje realne ryzyko – możemy mylić się co do sposobu, w jaki gracze będą korzystać z tej funkcji lub jak wpłynie ona na ogólny proces korzystania z wyszukiwania gier w Dota 2. Nie chcemy pozwolić tym obawom, że możemy się mylić, powstrzymać nas przed zrobieniem czegoś, co może przynieść korzyści milionom graczy Dota 2, więc udostępniamy funkcję jako eksperyment. Udostępnienie jej w ramach Dota Plus ogranicza dostęp i odpowiednio amortyzuje ryzyko dla gry, a my w tym czasie zdobywamy wiedzę na temat tego, jak wszyscy z niej korzystają. Podobnie jak w przypadku innych funkcji laboratoriów Dota, to czas i wasze opinie pokażą nam, czy funkcja się rozwinie, zmieni, czy może zostanie wycofana.


Zdajemy sobie sprawę, że wielu z was oczekuje z niecierpliwością na Utraconą Koronę, a my nie możemy doczekać się przekazania jej w wasze ręce. Kończymy właśnie prace nad nią i spodziewamy się wydania jej w połowie kwietnia. Wtedy zobaczymy się ponownie.

Ze sztandarów wojennych są właśnie spierane plamy krwi i ślady po przypaleniu, a trąby są testowane pod kątem ich zdolności do zasygnalizowania rychłego nadejścia bitwy. Ze ścieżek zaś zmiatane są części ciała, a pęknięcia na Starożytnych są porządnie gipsowane od nowa i gładzone. Samo powietrze w lesie aż trzeszczy w oczekiwaniu, bo wrzuciliśmy otrzymane po kosztach nowe leśne powietrze, które trzeszczy na zawołanie.

Chodzi nam tutaj o to, że przygotowywana jest sceneria. A na co? Na The International, które powróci już tego września do Europy, gdzie najlepsze drużyny Dota 2 ze wszystkich zakątków świata zetrą się w walce o Egidę Czempionów na Royal Arena w Kopenhadze.

Szesnaście uczestniczących drużyn będzie mieszanką pozyskaną drogą otwartych kwalifikacji, kwalifikacji regionalnych i bezpośrednich zaproszeń, tak jak to działało w przypadku zaproszeń przez kilka pierwszych lat The International. Zaproszone zespoły zostaną ogłoszone przed wydarzeniem i wybrane na podstawie wyników danej drużyny w ciągu roku.

A do wzięcia pod uwagę jest naprawdę sporo wyników. Tegoroczny kalendarz jest po brzegi wypchany wydarzeniami. Zostało ogłoszonych już sześć wielkich turniejów, a na horyzoncie czają się kolejne, w tym turnieje organizowane w studio i na obiektach w Europie, Azji, Ameryce Południowej i na Bliskim Wschodzie. Docierają do nas nawet pogłoski, że być może Midas Mode powróci w wielkim stylu. Przy okazji: im więcej drużyn kwalifikuje się do wzięcia udziału w turnieju, tym przykładamy do nich większą uwagę. Turnieje międzyregionalne generują więcej przydatnych danych niż wewnątrzregionalne, turnieje z kwalifikacjami generują więcej przydatnych informacji niż turnieje tylko na zaproszenie itd.

Informacje o biletach oraz szczegóły harmonogramu na The International 2024 zostaną ogłoszone w ciągu kilku miesięcy. Do tego czasu może skusilibyście się na obejrzenie profesjonalnej rozgrywki w Dota 2[liquipedia.net], by ponownie wprawić się w bojowy nastrój?

Wokół nas powoli nastaje wiosna i przyroda budzi się do życia, jednocześnie przenosząc nasz zespół pracujący nad grą do wiosen lat dawnych, kiedy to świat był nowy i tętniący życiem. Kto mógłby zapomnieć o wspinaniu się na ten stary dąb przy moście? Albo o kradzieży marchwi i rzepy od szurniętego farmera Maggota? Albo o zabraniu tego pierścienia do Mordoru i wrzuceniu go do ognistych otchłani Góry Przeznaczenia, gdzie został wykuty?

Ta ostatnia część naszej trylogii wiosennych wspomnień ma szczególne znaczenie dzisiaj, ponieważ odkryliśmy kolejny bezcenny skarb – i tym razem jest on zbyt dobry, by go wyrzucać do wulkanu.

Sezonowy skarb wiosny 2024 jest już dostępny i można go kupić za odłamki. Skarb ten zawiera całkowicie nowe zestawy dla Disruptora, Dark Willow, Spectre, Chaos Knighta, Dooma, Earth Spirita, Underlorda i Nyx Assassina. Istnieje również szansa na odblokowanie kuriera – Pana Krecioszka Żelazowiertłego, który przybywa na ścieżki, dzierżąc losowe pryzmatyczne i eteryczne klejnoty.

Zebraliśmy także zestawy dostępne w letnim skarbie sezonowym 2022 i udostępniliśmy je do bezpośredniego zakupu w ramach kolekcji starszych zestawów w sklepie odłamków w cenie 15 000 odłamków za sztukę.

Dzisiejsza aktualizacja zawiera również nowy zbiór misji Dota Plus, aby wspomóc was w uzupełnieniu waszych schowków odłamków o nowe relikwie i sezonowy skarb – podczas całego sezonu można zebrać maksymalnie 115 200 odłamków. Zaktualizowane zostały również nagrody gildii, udostępniając nowe emotikony, spraye oraz koła czatu gildiom mogącym poszczycić się wysokimi pozycjami w tabeli wyników.



Oprócz treści w Dota+ dzisiejsza aktualizacja wprowadza także zbiór eksperymentalnych funkcji dostępnych dla wszystkich graczy, a także nową drogę dla nas na wydawanie takich eksperymentów: laboratoria Dota. Mieliśmy sporo zabawy z wymyślaniem nazwy dla tej nowości, np. „Niestabilne wywary” albo „Majsterkowanie Majstra”, ale ostatecznie zdecydowaliśmy, że wolelibyśmy mieć nudną i jasną nazwę, a za to by same funkcje były interesujące.

Po otwarciu menu opcji zobaczycie nową zakładkę z etykietą laboratoriów Dota. Obecne w tym miejscu funkcje są eksperymentalne i mniej dopracowane niż wiele innych, które wydajemy, przez co wszystkie nowinki są w konkretnym specjalnym menu i domyślnie wyłączone. Są to funkcje, przy których nasze testy rozgrywki przyniosły nam mieszane lub niejasne dane. Nie mamy za bardzo jak stwierdzić, czy są one dobre lub jak je ulepszyć bez sprawdzenia, jak korzystają z nich faktyczni gracze, więc celowo wydajemy je we wcześniejszej formie, abyście mogli nam powiedzieć, czy warto w nie inwestować.

Początkowy zbiór funkcji w laboratoriach Dota obejmuje:

• Mapę-nakładkę. To coś w stylu minimapy, ale jest duża zamiast mała, przezroczysta zamiast pełnokolorowa i na cały ekran zamiast wyizolowana w rogu. Mamy trochę pytań, m.in.: czy pomaga ona w waszym stylu gry? Jak z niej korzystacie? Co chcielibyście, by była w stanie robić?
  
  
• Przypisania filtra klawiszy modyfikujących. Używanie umiejętności obierających konkretny cel w chaotycznym środowisku może stanowić wyzwanie, a przypadkowe wciśnięcia mogą okazać się dewastujące. Dota 2 stara się jak najlepiej obsługiwać wasze rozkazy, ale czasami serio to wygląda tak, że chcieliście rzucić Laguna Blade na tego stwora. Ta nowa funkcja pozwala wam przypisać klawisze modyfikujące, które, po przytrzymaniu, wymuszą wybór celu między wrogami, sojusznikami, stworami lub bohaterami. Które metody obierania za cel są najbardziej i najmniej przydatne w praktyce? O czym nie pomyśleliśmy?
  
  
• Pasek zdrowia waszej postaci o zwiększonej widoczności. Walki drużynowe w Dota 2 potrafią być szaleńczo zacięte i czasami w tym chaosie ciężko nadążać za położeniem waszego bohatera. Ta opcja znacząco zmienia styl i czytelność obwódki paska stanu zdrowia waszej postaci. Czy to pomaga, a może wprowadza jeszcze więcej graficznego chaosu?

W pełni oczekujemy, że niektóre z tych funkcji (lub przyszłe pomysły w laboratoriach Dota) dojrzeją i doczekają się oficjalnego wydania, a inne mogą zostać wycofane. Decyzja, gdzie się co znajdzie, zależy od was.

Prawdopodobnie część z was, która to czyta, cieszy się na myśl o wypróbowaniu tych nowych zabawek, ale martwi się, czy będziemy nadal ich używać w przyszłości. „Ostatnim razem, jak wprowadziliście nową rzecz związaną z grą mającą swoją konkretną nazwę, było to »Między ścieżkami« i minęło parę miesięcy odkąd ostatnio zamieściliście coś spod tego szyldu”. Macie rację! Naszym zdaniem najlepszym sposobem na zaznaczenie, że planujemy w dalszym ciągu czynić w tej kwestii długoterminowe nakłady jest czynić to samo także w tym miejscu, więc nacieszcie się również dzisiejszym wydaniem „Między ścieżkami”.

Witamy z powrotem w „Między ścieżkami”, rubryce na blogu, gdzie członkowie naszego zespołu rozwojowego dzielą się z wami szczegółami na temat wyzwań, rozwiązań błędów i okazjonalnych wesołych przypadków, które napotykamy przy pracy nad grą tak wyjątkową jak Dota 2.

Oto opowieść o internecie i o tym, jak nie działa, tak jak powinien, o ile działa w ogóle, bo w sumie to nie działa. To opowieść o tym, jak internet przestał działać dla naszych klientów i jak to naprawiliśmy.

Internet jest dziką prerią w większym stopniu, niż wynikałoby to z naszych rozważań o jego jestestwie. Z dala od bezpiecznych ograniczeń waszych identyfikacji dwuetapowych i zaufanych ciasteczek, gdzie może czekać na was dzicz, pełna losowych trolli kierowanych złośliwością i szkodliwością – i coraz większą zdolnością – w uprzykrzaniu wam życia z ni innego powodu, niż taki, że po prostu mogą to robić.

W 2014 metodą używaną przez tych trolli były ataki w formie rozproszonej blokady usługi (DDoS). Mówiąc „rozproszonej”, odwołujemy się do dużej liczby hostów internetowych, które złośliwie zalewają ruchem sieciowym konkretny docelowy adres IP w celu przytłoczenia stosu sieciowego. Nazywa się to atakiem wolumetrycznym, a celem nie jest próba dostania się do sieci – jest nim po prostu zablokowanie usługi. Rozproszona blokada usługi oznacza, że faktyczni użytkownicy chcący dostępu do faktycznej usługi są wypychani przez zalew sztucznego, złośliwego ruchu sieciowego.

Problemem z atakami DDoS było to, że (do końca 2014) nie były one popełniane przez wykradających dane superhakerów z zaawansowaną wiedzą z dziedziny informatyki. Zajmował się nimi w sumie ktokolwiek, kto był skłonny zapłacić za usługę lub bota, by wykonał dla nich takie zadanie. I powody ku temu są całkiem oczywiste. Mimo że niektórzy zadowalali się czynieniem tego czysto dla samego wandalizmu, inni mieli swój motyw: atak DDoS był pewnym sposobem na zamknięcie meczu, w którym dla was lub kogoś, komu kibicowaliście, gra zmierzała w stronę przegranej. Nie była to już kwestia okazjonalnego poirytowania, a sytuacja przeobraziła się w bezpośrednie natarcia na każdą grę, w której rywalizowali żywi gracze.

Do końca pierwszych miesięcy 2015 obserwowaliśmy ogromny wzrost w atakach DDoS na Dota 2 i CS:GO, a inne firmy również odnotowywały spory skok tego typu aktywności. Ktoś, bardzo nagle, sprawił, że takie ataki były bardzo łatwe do przeprowadzenia przez dowolną osobę.

W sierpniu 2015 The International został zakłócony przez ataki DDoS. Chociaż nie wpłynęło to na profesjonalistów rozgrywających spotkanie, przez ponad 2 godziny transmitujący nie mogli dostać się do gry, by komentować i analizować mecz. Przesył strumienia na potrzeby transmisji telewizyjnej stał się problemem. Gracze nagle grali w pustce. Było to profesjonalne wydarzenie ze świata gier z milionami widzów, gdzie stawką były miliony dolarów, a zakłócali je losowi ludzie z oprogramowaniem wartym pięć dolarów. Był to problem, którego Valve nie mogło zignorować.

Wypróbowaliśmy wielu rozwiązań, by poradzić sobie z atakami DDoS, zanim dotarliśmy do tego, który zadziałał. Na początku próbowaliśmy filtrować ruch sieciowy przy pomocy przełącznika sieciowego o sporej mocy. Niestety tego typu filtrowanie jest z natury trudne do wykonania, kiedy stosuje się je do ruchu sieciowego związanego z grą. Również w naturze serwerów gry jest otrzymywanie niechcianego ruchu z protokołu pakietów użytkownika (UDP) od losowych adresów IP. Wyobraźcie sobie, że macie oddział poczty, który zajmuje się odseparowywaniem śmieciowych wiadomości dla was. A teraz wyobraźcie sobie, że prowadzicie rubrykę z poradami i w związku z tym otrzymujecie tony prawidłowych wiadomości od obcych osób przez cały czas. W waszym wypadku poczta nie będzie wiedziała, które wiadomości są śmieciowe, a które nie. Mniej więcej tak wygląda ruch do serwerów gry. Ponadto źródłowe IP w pakietach UDP nie jest zabezpieczone i można łatwo się pod nie podszyć. Nasza poczta nie może nawet spojrzeć na adres zwrotny na kopercie w poszukiwaniu poszlak, bo wysyłający śmieciowe wiadomości podrabiają tę informację.

Steam dostarcza sporą ilość danych na potrzeby treści gry i zbudował w tym celu ogromną sieć. Korzystaliśmy już wcześniej z tej sieci, by dostarczać ruch sieciowy gry po przeznaczonych do tego celu łączach, oferując dobry peering, zapewniając, że stosowane są najlepsze praktyki w kwestii inżynierii sieci itd. Dzięki temu gracze mieli niski ping, ale nie byli chronieni przed atakami typu DDoS. Problemem jest to, że protokoły UDP nie są bezpieczne, więc mimo tego, że mieliśmy naszą własną sieć, nie była ona prywatna.

Aby powstrzymać napastników od używania naszej własnej sieci do atakowania naszych serwerów, musieliśmy zacząć kontrolować wszystkie wejścia i zabezpieczyć je. Osiągnęliśmy to poprzez utworzenie pośredników (proxy) dla ruchu sieciowego związanego z grą, wyznaczając trasę dla dosłownie każdego transmitowanego z użyciem sieci pakietu przez przekaźniki. Wtedy gdy klient gry chciał porozumieć się z serwerem gry, musiał to zrobić przez przekaźnik, który zarówno weryfikował, jak i pośredniczył w przesyle tego ruchu sieciowego do serwera gry. Oznaczało to, że adres IP serwera był zawsze ukryty – atakujący zwyczajnie nie miał pojęcia, gdzie zaatakować.

Ponownie przywołując naszą przestarzałą metaforę z urzędem pocztowym, nasz spamer nie miał już do dyspozycji adresu, pod który mógłby przesyłać śmieciową pocztę. Mógł on co prawda wysłać ją do każdego oddziału w okolicy i zlecić przekazanie jej dalej, ale bez autoryzacji ten oddział nie miał zamiaru tego wykonać. Ponadto taki urząd uznałby to za nieco podejrzane, że ktoś próbuje przesłać jednej osobie 100 000 listów.

Ale czy nie mógłby on po prostu zaatakować przekaźnika? Technicznie mógłby. Jednak zasadniczo mamy ich nieskończoną liczbę, a do tego skonstruowaliśmy je po to, by były atakowane. „Przekaźnik” jest po prostu innym słowem na komputer z uruchomionym oprogramowaniem. Możecie go atakować lub doprowadzić do jego wyłączenia, ale protokół został zaprojektowany, mając na uwadze to założenie. Jeżeli klient próbuje grać w grę i traci kontakt z przekaźnikiem, po prostu przełącza się na następny. Przekaźniki są niczym setki pionków szachowych rozrzuconych po świecie, których jedynym celem jest ochrona serwera gry (nawiasem mówiąc, zbicie takiego pionka jest trudniejsze, niż się to wydaje). Są one całkiem solidnie skonstruowane z technicznego punktu widzenia oraz umiejscowione w konkretnej części sieci, więc pomimo stworzenia ich z myślą o utracie połączenia z nimi, nie straciliśmy jeszcze ani jednego.

Rozwiązanie było proste, ale skuteczne. Wcześniej, jeśli ktoś chciał zakłócić grę, mógł po prostu przytłoczyć pojedynczy serwer gry (bardzo niska poprzeczka do przeskoczenia). Lecz teraz musiał przytłoczyć de facto całe centrum danych – poprzeczkę zawieszoną o wiele, wiele, wiele wyżej. Czy istnieją ataki, którym wciąż mogłoby się to udać? Oczywiście. Czy istnieją ataki, które są w stanie to zrobić i które ktokolwiek w internecie mógłby kupić za pięć dolców? Nie. Tak wyrafinowany atak oficjalnie znalazł się poza progiem cenowym dla większości ludzi.

Po uruchomieniu tego systemu mieliśmy objawienie: gdybyśmy kontrolowali naszą własną sieć prywatną, to nie krępowałyby nas reguły działania normalnego internetu. Moglibyśmy jej używać, by jeszcze bardziej dogodzić klientom. W normalnym internecie, kiedy wysyłacie pakiet z jednego adresu IP do drugiego, używana przez was trasa jest określana przez protokół bramy granicznej (BGP). Jest to algorytm trasowania, który decyduje o tym, jak wasz pakiet przemierzy sieć, i w którym nie macie głosu w sprawie wybieranej trasy.

Ale w wirtualnej sieci prywatnej złożonej z setek globalnych przekaźników i centrów danych moglibyśmy tak naprawdę wybrać naszą własną trasę od klienta do serwera gry – często stanowiącą szybszy skrót niż trasa domyślna. Jeżeli korzystacie z przekaźnika datagramów Steam (Steam Datagram Relay, SDR), nakładka Steam pokaże wam czas pingu oraz trasę, jaką wam przydzielamy, więc możecie sami przekonać się o tym, jak jest to optymalizowane.

Funkcja, która powstała jako sposób na ochronę serwerów gier Dota 2 przerosła wszelkie możliwe oczekiwania. Sieć SDR rutynowo dostarcza nawet 140 milionów pakietów i 550 gigabitów danych na sekundę. Nasze przekaźniki znajdują się w 31 centrach danych o zdolności przesyłu ponad 5 terabitów. To, co teraz nazywamy SDR, nie tylko chroni przed atakami DDoS, ale również zwiększa zdolność do nawiązywania i utrzymywania połączeń oraz obniża ping dla każdego gracza Dota 2. Do tego jego działanie nie tyczy się tylko samej gry Dota 2, ale dowolnej gry na Steam, która chce korzystać z tego rozwiązania.

Mamy nadzieję, że kolejne zerknięcie na to, co dzieje się między ścieżkami, sprawiło wam przyjemność. Ta edycja była dość techniczna; dzięki za waszą cierpliwość! Śmiało dajcie nam znać, o czym chcielibyście od nas usłyszeć następnym razem.