Recent reviews by WitcherZεd

:luv:

tak

Mortal Kombat 11 to bardzo widowiskowa lepsza od poprzednika Mortal Kombat X gra dla fanów gier o bijatykach i walkach. Jest Niesamowicie dopracowana oraz ma wiele kombinacji ruchów dla każdej postaci co czyni ją niesamowicie ciężką do opanowania. Trzeba poświęcić ponad kilkanaście godzin, żeby dobrze nauczyć się Comba jednego bohatera. To czyni MK11 . Grą tak wyjatkowa (oczywiscie łatwiejsza od Tekkena czy Street Fightera ale nadal niedzielni gracze nie pownini grac rankingowych dopóki nie ogarną chociaż 2 postaci).
Można Grać w trybach jednoosobowych ( z przeciwnikiem którym steruje gra) jak i dwuosobowych (online lub ze znajomym).
po wielu godzinach i kilkunastu próbach napisania tej receznij stwierdzam ze warto zwlaszcza jesli ma sie znajomych którzy rowniez graja w MKX gra jest aktualnie warta swojej ceny.

dobra gra

GTA 4 kolejna gra z serii opowiadającej ciekawe przygody różnych bohaterów Niko Jhony Klebitza oraz Luis Lopeza w otwartym świecie. Dana produkcja pozwala nam cieszyć się z niesamowicie dobrze dopracowanej opowieści dzięki której możemy w bardzo realistyczny sposób utożsamiać się z głównym bohaterem. W danej produkcji będzie to Nicko, emigrant z Serbii, który poprzez zachęcające listy od kuzyna wybiera się do USA, aby przeżyć swój „amerykański sen”. Pierwsze godziny gry ukazują przyjazd głównego bohatera do Stanów Zjednoczonych. Na miejscu wita nas kuzyn Nicko, Roman. Jest to bardzo zabawna postać, która chyba lubi od czasu troszkę wypić(nawet za kółkiem). Niedługo po tym sen o pięknych samochodach,kobietach,apartamentach pryska niczym kurz zdmuchujący z biurka.

System walki został dopracowany względem poprzedniczek. Walka wręcz została bardzo dobrze przemyślana, mamy możliwość wykonywania kilku ciosów zależnych od pozycji oponenta. Co do broni, ja osobiście grałem na kontrolerze od Xbox-a 360 i korzystałem z domyślnych ustawień,gdzie miałem automatyczny celownik dzięki któremu zabijanie przeciwników sprawiało dużo frajdy(amatore I'm). Poziom trudności gry jest w zasadzie bardzo niski,lecz ja zawsze przed każdą misją wybierałem się do sklepu z bronią, aby kupić amunicję i pancerz, aby później pójść coś wziąć”na ząb”. Gracze którzy wymagają ciężkiej, żmudnej rozgrywki,zawiodą się.

Gra oferuje wiele dodatkowych ciekawych smaczków. Bardzo lubiłem wybierać się z znajomymi, aby zagrać w kręgle,bilard czy znaną nam wszystkim dobrze grę darts(w końcu nauczyłem się zasad). Mamy możliwość również wybrania się do klubu dla panów i na „kieliszka. Oczywiście nie zapominajcie później troszkę wytrzeźwieć i zamówić taksówkę .Misje poboczne,tz. odnajdujemy podczas przemierzania gry osoby,które potrzebują naszej pomocy. Misje są zróżnicowane i przy tym bardzo interesujące. W jednej misji pamiętam, jak mąż poprosił mnie o śledzenie własnej żony i zrobienia jej zdjęcia z kochankiem. ♥♥♥♥ to nic,ale w późniejszym czasie dany „mąż” zadzwonił po mnie,co się okazało zabił własną żonę, a ja miałem mu pomóc pozbyć się ciała. Misje mogą posiadać konsekwencje, które odczujemy w dalszej części rozgrywki.

Graficznie gra wygląda nadal bardzo dobrze .Irytują nieraz wczytujące się tekstury,lecz to nie przeszkadza nam w swobodnym prowadzeniu rozgrywki. Postacie są zróżnicowane,lecz mało szczegółowe. [dużo postaci chodzi cały czas w tych samych ciuchach ,ale to już wyłącznie moje zastrzeżenie] Grę polecam wszystkim miłośnikom serii GTA i również graczy,którzy nie mieli styczności z daną produkcją. Nigdzie nie znajdziesz tak żyjącego otwartego świata w tak dobrej oprawie.


Plusy
+postać Nico
+otwarty świat
+dialogi, przerywniki filmowe

Minusy
- wczytujące się tekstury
-powtarzalne postacie poboczne

pomimo tylu lat od premiery to nadal bardzo dobra gra

Shadow of the Tomb Raider - Lara Croft poszukiwacz skarbów, dusza odkrywcy, waleczne serce. To tylko kilka cech, które można śmiało przypisać do bohaterki przygód jednej z najbardziej kojarzonych serii game-ingowych na świecie.

Kolejny rozdział zapisze się pod znakiem końca świata według kultury Majańskiej, zwiedzania ruin państwa Peru i podziwiania piękna dziewictwa meksykańskiej natury. Lara trafia na kolejny trop legendarnego przedmiotu posiadającego moce zmieniające losy świata. Naszą przygodę rozpoczyna klimatyczna podróż po meksykańskim miasteczku podczas obchodzenia znaczącego święta dla danej kultury świata – Dnia Zmarłych. Zwieńczeniem czego jest podróż, która zapoczątkuje serię niefortunnych zdarzeń obrazujących się w kataklizmach wskazujących na koniec znanego nam świata.

Twórcy znów postawili na eksplorację w tym celu dodano masę wszelkiego rodzaju przedmiotów poukrywanych po świecie gry najnowszego Tomb Raidera. Czy było to dobrym zagraniem? Zadajcie to pytanie sami sobie. Mnie w pewnym momencie zaczęło to nudzić i zabrałem się za wykonywanie głównego wątku fabularnego. Jeżeli oczekujesz odkrywczej fabuły, pełnej emocjonujących zwrotów akcji możesz się lekko rozczarować. To poprawnie stworzona historia, ale jak to w życiu bywa czasem zbytnia poprawność prowadzi w konsekwencji do znudzenia i stwierdzenia, że jednak chciałoby się czegoś innego bardziej innowacyjnego. Jednakże biorąc pod uwagę staranność wykonania. Tomb Raider to dobra gra, a zbliżające się dodatki (zaplanowane na cały rok) mogą tylko pozytywnie wpłynąć na odebraną całość.

Rise of Tomb Raider to kontynuacja opowieści z 2013 roku w której znów przyjdzie nam sterować poczynaniami panny Lary Croft pod sztandarem studia Crystal Dynamics. Gra już od pierwszych chwil łudząco przypomina swoją poprzedniczkę i jest przy tym bardzo wiarygodna. Twórcy postarali się znów o świetnie prezentującą się główną bohaterkę, która znów raczy nas swoim kocim wdziękiem. Dana produkcja posiada polski dubbing, który został wykonany bardzo przyzwoicie (choć w niektórych momentach możemy zauważyć brak zgrania głosu z ruchem warg). Znów na naszych barkach spoczywa dobro całego świata, razem z Larą ruszamy w poszukiwanie źródła nieśmiertelności!

Pierwsze godziny gry zabierają nas do dwóch bardzo klimatycznych lokalizacji, które w bardzo przyjazny sposób dadzą graczowi do zrozumienia, aby nie odrywał wzroku choć na chwilę od monitora ponieważ oskryptowana plansza potrafi dać nam porządnego kopniaka w tyłek (przy czym nie wyznaje zasady - nie kop leżącego). Już na samy początku otrzymujemy czekan - główną broń/narzędzie służące Larze do wspinaczki ( w późniejszej fazie gry otrzymacie stosowne ulepszenia, ale o tym w dalszej części recenzji). Po zapoznaniu się z podstawowym sterowaniem nasza bohaterka wybierze się do dalekiej Syberii gdzie postara się rozwikłać zagadkę za którą zginął jej ojciec.


Zimnooo mi....
Zrzut ekranu z Rise of the Tomb Raider
Autor: guma


Walcząc skorzystamy z broni wszelakiego typu począwszy od broni palnych skończywszy na łuku, czekan-ie (przyrząd użyty przez Larę do wspinaczki), nożu myśliwskim. Jeżeli wolimy bardziej się skradać niżeli walczyć drzewko rozwijania umiejętności (będzie opisane w dalszej części tekstu) pozwoli nam na wiele przydatnych smakołyków, dzięki którym będziemy mogli bezszelestnie zabijać naszych wrogów. Przysłuży nam się do tego czekan, pusta butelka leżąca nieopodal, nóż. Dzięki sprawnym trafieniom w głowę otrzymujemy specjalny mnożnik doświadczenia (x1,x2,x3 itd.) dzięki czemu możemy nasze drzewko umiejętności coraz to bardziej ulepszać.

Drzewko umiejętności/nowe zadania czekana - linka wspinaczkowa. Skill-e możemy rozmieszczać w trzech przygotowanych do tego specjalnie trybach. Pozwolicie, że troszkę uproszczę nazwy z gry: życie, broń, myśliwy. "Życie" - na tym poziomie możemy zwiększać swoje umiejętności przetrwania, skracać czas regeneracji życia(nie dla poziomu trudności wysoki!), otrzymywać mniejsze obrażenia od granatów itd. "Broń" - tutaj możemy spowodować, że jednym strzałem z łuku będziemy potrafili zabić niepostrzeżenie jednocześnie troje wrogów. Nauczymy się również kontrować ciosy przeciwnika. "Myśliwy" - ten poziom skierowany jest głównie dla osób poszukujących wyzwania w dziczy. Dzięki zainwestowaniu w tą rubryczkę otrzymamy "sokoli wzrok" - dzięki któremu będziemy mogli tropić zwierzęta po ich śladach. Będziemy w stanie zbierać dużo większą liczbę surowców z tego samego złoża co na początku rozgrywki, ale co najważniejsze tutaj rozdamy swoje pierwsze punkty w drzewku - dotyczące zwiększenia liczby zdobywanego doświadczenia poprzez ciche zabójstwa, przeszukiwanie skrzyń itd. Co do linki wspinaczkowej, dzięki niej będziemy mogli dokonywać rzeczy niemożliwych dla zwykłego śmiertelnika. W ostatniej fazie skoku wciskając na klawiaturze przycisk "E" łapiemy się oddalonej od nas kładki, ściany, urwiska przy czym nie łamiąc sobie ani jednej kończyny.

Poziomy trudności w grze stawiają na zwykły schemat. Niski < Średni < Wysoki. Poziom średni będzie dobrym wyborem dla graczy poszukujących przygody i jednocześnie sprawdzenia nowo nabytych umiejętności Lary. Życie regeneruje się automatycznie lecz w ferworze walki koniecznie będziemy musieli używać bandaży ( w późniejszej fazie rozgrywki, dzięki dobrze rozdanym punktom drzewka umiejętności będziemy mieli możliwość odzyskania z automatu całego zdrowia/szybszego używania bandaży). Przeciwnicy nie grzeszą wysokim poziomem inteligencji, lecz potrafią celnie rzucać w nas granatami począwszy od zwykłego mołotowa po granaty odłamkowe (to w końcu poziom średni więc nie ma się co dziwić). Od czasu do czasu zdarzało się ,że któryś z wrogów potrafił mnie czymś zaskoczyć, lecz moje obycie z łukiem było już na dość wysokim poziomie, że każda strzała lądowało w głowie wroga. (choć nie każda, jedno z osiągnięć w grze zachęciło mnie do zabicia 10 wrogów strzałem w kolano).

Misje poboczne polegają głównie na niesieniu pomocy ocalałym (tym dobrym). Będziemy łapać kury, zbierać skóry,mięso potrzebne do zaspokojenia pierwszorzędnych potrzeb w tak nie sprzyjających warunkach natury. Jesteśmy w końcu na Syberii ! Będziemy również bawili się jednostkę S.W.A.T w celu odbicia przetrzymywanych niewolników. Już od dawien dawna nie sprawiało mi tyle radości co zbieranie wszelkiej maści dzienników audio i czytanych. Dowiadujemy się z nich wielu ciekawych informacji dotyczących czasów teraźniejszych jak i przeszłych - za czasów gdy "źródło nieśmiertelności" zostało odkryte. W grze przyjedzie nam wykonywać wyzwania. Polegają one głównie na naszej spostrzegawczości. Zestrzel 4 drony, aby nie robiły skanów okolicy, odetnij z sideł 5 zająców, aby stawać się coraz lepszym łowcą itp. Do moich ulubionych czynności należy poszukiwanie tajemnych grobowców. Twórcy uraczyli nas bardzo sympatycznymi zagadkami środowiskowymi przy czym wyglądały na bardzo naturalne. Gdy spadamy z tratwy na rwącym potoku zginiemy - tak jak w życiu człowiek nie da rady wyrwać się z takiej opresji. W grobowcach zdobywamy przydatne specjalizacje dzięki którym gra staje się jeszcze bardziej przyjemniejsza w odbiorze. Oczywiście ja kilkanaście razy zginąłem (wyłącznie przez to, że lubię podziwiać krajobrazy - tak to sobie tłumacz Seba), lecz Ty możesz ukończyć całą grę nie ginąc ani razu, no chyba, że postanowisz rywalizować z innymi graczami o miano wielkiego zdobywcy. W grze nie doświadczymy już zwykłego trybu deadmatch znanego z Tomb Raider 2013, teraz dzięki specjalnie zdobywanym kartom ( możesz je kupić za prawdziwą gotówkę, lub za pieniądze zdobyte podczas przygód fabularnych) możemy przechodzić całą fabułę jeszcze raz z dużą dozą humoru, nieraz wielkich wyzwań i rywalizować o najlepszy wynik! Liczy się spryt, szybkość podejmowania decyzji, spostrzegawczość i stalowe nerwy.

Grafika gry wygląda olśniewająco, postacie jak i zarówno sama Lara wyglądają na solidnie wykonane modele. Szczegółowość otoczenia również stoi na bardzo wysokim poziomie. Jedyne do czego mogę się doczepić jest to, że podczas niektórych cut-scenek miałem spadki płynności, ja tłumaczę to sobie dość przeciętnym procesorem, ale jak to jest na poważnie, musielibyście popytać na forum.

Grę polecam zarówno fanom poprzedniej odsłony przygód Lary Croft jak i tym osobą, które oczekują dobrze przeprowadzonej fabuły z dużą dozą emocjonujących scen akcji (szkoda, że głównie podczas przerywników filmowych). Crystal Dynamics znów nas nie zawiodło i możemy śmiało powiedzieć, że Lara jest wiecznie żywa.


Plusy:
+ postać Lary Croft
+ dobrze przemyślane mapy rozgrywki
+ misje poboczne/dzienniki/grobowce
+ DLC Które wnoszą cos do gry
+ czekan z linką
+ skradanie z łukiem

Minusy:
- fabuła nie porywa, ale też nie przeszkadza
- audio nie porusza, ale czy podczas polowania będziesz słuchał muzyki?
- dla weteranów to ciągle plastik, zagadki są dziecinnie proste

Tomb Raider jest to reboot serii gier o tej samej nazwie tym razem wykonanym przez studio Square Enix wydawanej od 1996 roku. Wcielamy się w Larę Croft, która chcąc udowodnić, że zna się na archeologii, po studiach wyrusza na poszukiwanie zaginionej wyspy Yamatai. Pochodzi ona z japońskich legend i mitów, które opowiadała Larze jej najlepsza przyjaciółka, Sam. Jednakże w czasie podróży rozpętała się burza i cały okręt przeciął się na pół. Lara czym prędzej musiała się wydostać i dołączyć do swojej załogi.

Tak prezentuje się fabuła najnowszej gry z Larą Croft. Według mnie, cała fabuła jest świetna: dziwni tubylcy, historia wyspy, wewnętrzna zmiana Lary, życiorysy pobocznych postaci, legenda o Himiko, rytuały itp. są bardzo ciekawe. Przerywniki filmowe też stoją na wysokim poziomie. Bardzo mi się podobało, jak szybko i płynnie przechodzono z niektórych cutscenek do normalnej rozgrywki. Świetne także były emocje w czasie grania: śmierci poszczególnych bohaterów, pierwsze zabójstwo Lary (które kocham <3) lub gdy się ginęło po raz setny :D Szczególnym punktem gry była jej mechanika. Łuk, pistolet, czekan, karabin maszynowy i shotgun to 5 broni, które znajdujemy podczas gry. Można do nich dodawać ulepszenia i doczepiać różne elementy (jak lina do łuku). Przyjemna wymiana ognia z przeciwnikami, zjeżdżanie na ♥♥♥♥♥, uciekanie przed Oni itp. to jedne z wielu zalet tej gry. Warto wspomnieć także o przeróżnych znajdźkach, takich jak: grobowce do splądrowania, znajdowanie geoskrzynek, dokumenty przedstawiące historię wyspy i ich mieszkańców, wyzwania, polegające na zastrzeleniu latarnii, spalenie flag itp. Może na piśmie nie wygląda to zachęcająco, ale w grze bardzo dobrze się to sprawdza. Grafika gry jest prześliczna, dodatkowe elementy, takie jak TressFX i tesselacja wyglądają nieziemsko, powiew odrębnie renderowanych włosów Lary jest genialny, jednakże szkoda, że owa funkcja jest przeznaczona dla dobrych maszyn. Sama Lara również jest śliczna, ale brakuje mi patcha do wersji PC, która dodaje bardziej dopracowaną i realistyczniejszą twarz znaną z PS4 i XBO w wersji TR: Definitive Edition. Animacje Lary są genialne, miłe dla oka są przerywniki filmowe, wspinanie się i śmierci głównej bohaterki. Udźwiękowienie także stoi na wysokim poziomie. Głos Lary w wersji angielskiej jest po prostu cudowny i nie mogę uwierzyć, jak dobrą aktorką jest Camilla Luddington czy to podkładając głos, czy nagrywając przerywniki w Motion Capture. To ona nadała Larze (na początku gry) charakter niewinnej dziewczyny. Sama muzyka stworzona przez Jasona Gravesa jest genialna i nadaje grze klimat. Polski dubbing jest bardzo dobry, ale nie tak dobry, jak wersja angielska. Karolina Gorczyca świetnie wcieliła się w rolę polskiej Lary Croft i miło się jej słucha. Jednakże niektóre postacie poboczne mogłyby mieć inne głosy, ponieważ po prostu do nich nie pasują. Polskim dubbingiem jednak jestem mile zaskoczony :) Jest to jeden z najlepszych (a może nawet najlepszy? :) polskich dubbingów.

Czas na tryb Wieloosobowy. Mamy w nim kilkanaście postaci po stronie dwóch drużyn: Solarii i Rozbitkowie. Są cztery tryby: Ratunek - Rozbitkowie muszą przenieść 5 apteczek do bazy, a Solarii muszą ich zabić ciosem czekana, Deathmatch Drużynowy - Starcie dwóch drużyn, Wołanie o Pomoc - Rozbitkowie muszą przejąć 3 punkty na mapie, a Solarii muszą ich zabić i zebrać baterie, które wypadają z zabitych rozbitków i Deathmatch - zwykły Free for All, czyli Wszyscy na Wszystkich. Multiplayer przynosi dużo frajdy i jest bardzo dobry. Satysfakcja zabicia kogoś, zbieranie surowców, poznawanie innych ludzi jest po prostu czymś niesamowitym. Posiada wiele błędów, ale gdy już się ogarnie, jak powinno się grać, zbytnio nie przeszkadzają. Jedynie błędy związane z matchmakingiem są bardzo denerwujące i czasami aż odechciewa się grać. Przydałoby się też naprawić mimikę twarzy, ponieważ w grze wieloosobowej te postacie są takie... nienaturalne i znudzone. Moim ulubionym trybem z multi jest Ratunek, szkoda tylko, że ludzie wolą zwyczajny tryb Team Deathmatch.

Podsumowując:

+najlepszy reboot jaki kiedykolwiek mógł powstać
+polski dubbing jest na wysokim poziomie
+świetna mechanika gry
+jedna z dwóch gier, które przechodzę cały czas (TR i Mirror's Edge <3)
+główna bohaterka
+świetna grafika, a zwłaszcza TressFX
+świetne przerywniki filmowe
+genialne animacje
+Łuk i Czekan
+Multiplayer

-monotonia cały czas robimy to samo
-brak wsparcia dla modderów
-brak drugiego zakończenia

The Darkness II to pierwszoosobowa strzelanka studia Digital Extremes . W grze wcielamy się w postać Jackiego Estacado, szefa przestępczej rodziny Franchetti, którego głównym celem jest odzyskanie swojej ukochanej i pokonania „bractwa”, które pragnie zawładnąć nad mocami ciemności…

Pierwsze godziny gry ukazują przybycie naszego głównego bohatera do restauracji. Gdzie też przysiadamy się do dwóch pięknych pań,aby za chwile zauważyć jednej z nich mózg na swoim talerzu. Tak w dużym skrócie można opisać początek gry. Jackie zostaje zaatakowany przez pewnych ludzi,którzy pragną jego super mocy. Jak się okazuje nasz bohater nie korzystał już od dawna z danego „daru” lecz w obecnej sytuacji był zmuszony ponownie wkroczyć na mroczną ścieżkę. W pierwszym poziomie możemy zapoznać się z podstawowym sterowanie, takim jak użycie macek,broni itd.

System walki opiera się w głównej mierze na naszych mocach i walce bronią palną. Naszą główną „atrakcją” są Demoniczne macki (Q) które łapią wrogów,unosząc ich i rozrywają na mniejsze kawałki. Możemy również pozyskiwać serducha wroga z martwych ciał,które przywracają nam część zdrowia. Co do broni…W grze mamy dostęp do karabinów szturmowych,pistoletów,pistoletów maszynowych i strzelb, które potrafią okazać się ważną zabawką w chwilach „światła”. Tutaj muszę wyjaśnić wam bardzo ważną kwestię rozgrywki. Ciemność źle reaguje na bodźce światła,dlatego musimy na naszej drodze niszczyć takie źródła…

Poziom trudności jest dość wymagający, aby wymuszał od nas wyboru odpowiedniej strategi do danej sytuacji. Powiedzmy,otacza nas sześcioro wrogów, co robimy? Strzelamy do nich? Tak,lecz najpierw musimy znaleźć tarczę(osłonę), dzięki której przeżyjemy znaczne oblężenie wroga. W grze mamy dostęp do specjalnych umiejętności dzięki którym np., możemy zatruć na chwilę wrogów, aby ich całkowicie zdezorientować i szybko wykończyć. W wielu sytuacjach okazuje się bardzo pomocy nasz towarzysz(małpowaty stworek), który oprócz ciętej riposty wskakuje wrogą na głowy, aby ich odciągnąć od głównego bohatera w chwilach krytycznych.

Gra oferuje nam kilka ciekawych elementów,które w znacznym stopniu potrafią ułatwić rozgrywkę. Po mapach są porozrzucane kapliczki, za których zebranie otrzymujemy pewną ilość punktów potrzebnych do rozwinięcia drzewka umiejętności. Bodajże są 4 kierunki rozwoju, dzięki którym zwiększamy w widowiskowy sposób ilość możliwości zabijania wrogich istot.

Grafika gry niekiedy przypominała mi łudzącą tą z The Walking Dead. Nie wiem czy to dobrze czy to źle,lecz z pewnością dany styl graficzny nadaje pewnego uroku grze. Efekty specjalne wyglądają naprawdę na solidnie wykonane.

Grę polecam osobą, które nie wymagają ciężkiej, żmudnej rozgrywki tylko przyjemnego, szybkiego prowadzenia fabuły


+moce
+drzewko rozwoju postaci
+specyficzna grafika
+nasz towarzysz
-za krótka przejscie całej kampani zajeło nie całe 4h

BioShock to gra która stanowi połączenie gry akcji ukazanej w perspektywie pierwszej osoby (FPP) z produkcją cRPG oraz survival horrorem. Za daną produkcję odpowiedzialne są studia 2K Boston i 2K Australia, którym moim zdaniem należą się wielkie brawa za ukazanie podwodnego miasta Rapture. Naszą przygodę rozpoczynamy w 1960 roku podczas lotu samolotem,dokładnie katastrofy lotniczej. Naszemu bohaterowi o imieniu jakże niezwykłym, Jack udaje się przeżyć daną katastrofę. Dodam,że rozbijamy się na środku oceanu w pobliżu latarni morskiej do której w pierwszej kolejności się udajemy.

Pierwsze godziny gry ukazują naszą przeprawę batyskafem w głąb mroku oceanu. Naszymi poczynaniami kieruje tajemnicza postać o imieniu Atlas, od samego początku daje nam konkretny cel, aby dotrzeć i pokonać amerykańskiego biznesmena, Andrewa Ryana, który stworzył to piekielne miejsce na ziemi dla ludzi z wyższych sfer. Na początku mamy dostęp do kilku podstawowych umiejętności i pistoletu. Klimat jaki gra buduje już na samym początku daje nam wiele radości z grania. Zakończenie gry może być dla was dużym zaskoczeniem, zarówno jak wcześniejsze sytuacje podczas rozgrywki.

System walki opiera się w głównej mierze na mocach bohatera zdobywanych poprze wypicie plazmidów(eliksir) porozrzucanych po całym Rapture. Z danych umiejętności moją pierwszą i zarazem ulubioną było porażenie . Co do pozostałych broni , mamy dostęp do karabinu szturmowego, strzelby, wyrzutni rakiet, „palnika”,kuszy, klucza francuskiego i jak wspomniałem na początku pistoletu. Po planszach w zależności od danego otoczenia mamy dostęp do wybuchających beczek czy też porozwieszanych linek wysokiego napięcia.

Poziomy trudności są trzy, ja swoją przygodę rozpocząłem na średnim lecz po głębszym zapoznaniu z grą stwierdziłem,że dany poziom jest za bardzo wymagający i nieraz za bardzo wytrąca z głównego wątku fabularnego. Poskutkowało to do zmniejszeniem poziomu o jeden. Przeciwnicy na średnim poziomie stwarzali bardzo duże zagrożenie, potrafili zachodzić jednocześnie z kilku stron, atakować przeróżnymi mocami, które dotkliwie zmniejszały mój pasek życia. Mała rada dla początkujących, jeżeli chcesz grać na wyższym poziomie trudności koniecznie przeczytaj akapit poniżej.

Gra oferuje nam wiele dodatkowych smaczków, od znajdowania nagrań audio po otwieranie sejfów, hakowanie wieżyczek latających jak i ziemnych(po udanym hakowaniu atakują wrogie istoty). Bardzo ważnym elementem rozgrywki gry BioShock jest eksploracja.,bez niej nie znajdziemy potrzebnych części,pieniędzy, plazmidów jakże potrzebnych do przeżycia w tak krwawym świecie. Do jednej rzeczy jednak muszę się doczepić, w grze mamy dostęp do wykonywania zdjęć martwym wrogą(aby poznawać lepiej ich słabe punkty), które powodują całkowite wytrącenie z fabuły…

Grafikę gry z roku 2007 ogląda się nadal bardzo poprawnie. Oczywiste jest to,że niektórym elementom otoczenia brakuje szczegółów lecz ja osobiście jakoś tego za bardzo nie dostrzegałem. Jedynym poważnym zastrzeżeniem jest zbyt duża liczba postaci powtarzających się względem wyglądu.

Grę polecam osobą lubujących się w klimatach widowiskowych walk, dobrej fabuły, eksploracji itp. Kto w końcu nie marzył o odwiedzeniu podwodnego świata pełnych przygód i masy wrażeń?



GRYWALNOŚĆ – 8
WIDEO – 7
AUDIO – 8+



+podwodne miasto Rapture
+moce
+muzyka

-powtarzalność skinów postaci
-rozwiązanie wykonywania zdjęć