Gra stara się pokazać jak wygląda praca urzędnika celnego w skorumpowanej totalitarnej republice i mam wrażenie, że skutecznie realizuje ten cel. Każdy z obsłużonych przez gracza imigrantów, zdaje się przekazywać jakąś małą historię. Minimalistyczna grafika sprawia jednocześnie, że jesteśmy sobie w stanie pewne rzeczy dopowiedzieć, przez to petenci zyskują więcej realizmu. Papers, Please umiejętnie używa mechanizmów, by sprawić, że będziemy naprawdę czuli się podle, bądź zrozumiemy jak to jest być bezwzględnym urzędnikiem.