Ulasan terkini oleh Çağın

Süreklilik gerektiren hiçbir şeyi başaramadığım için bitiremediğim, "oynarız di mi" dediğim insanlarla bir defa oynayıp ardından bir daha asla oynamadığım muhteşem oyun.

BURN THE HERETIC. KILL THE MUTANT. PURGE THE UNCLEAN.

THE EMPEROR PROTECTS!

Eskiden arkadaşlarla "ya olum ben şu kadar dakika yaptım, şunları gördüm, bunlar çıkıyor o kadar dayanınca" falan dediğimiz eski atari oyunları özlemimi giderdi. Hayatımda oynadığım en ucuz ve kaliteli oyun kendisi.

O!

Demonları A*P'li dayı olarak düşününce 10 kat daha fazla haz veriyor

RIP & TEAR

Görsel tarzı, anlatımı ve ses tasarımı inanılmaz kaliteli. Platformer, korku, gizem, puzzle elementlerini sinematikler, günlükler ve görsel anlatıyla çok iyi harmanlamış. 1987 yılındaki orijinal yapımı oynamaya yaşım yetmiyor o yüzden neler eksik neler fazla bilemeyeceğim ama mutlaka deneyimlemelisiniz.

4 saatlik eğlenceli senaryo ve dinamik oynanış

TL;DR:
50-80 saatlik open-world aksiyon-rpg olacağına, 15-20 saatlik lineer bir oyun olsaydı, oynadığım enfes hikaye de dökülen teknik yetersizlikler altında boğulmazdı.

----------------------------------------------------------------------------

Nereden başlayacağımı bilmiyorum, yüzlerce insanın üzerinde çalıştığı, onlarca sanatçının müziklerini bestelediği, kaydını aldığı, mixini yaptığı, evren olarak oluşturulmuş en iyi cyberpunk evrenlerden birinde geçen, Keanu Reeves'li, Adamczyk'li, tamamlanmamış, hep bir yerlerde boşluk hissettiren oyun.

Grafikler:

Doğru çalıştığında ( yüklenmeyen modeller vb. sorunlar) inanılmaz gözüken, detaylı, yeri geldiğinde canlı yeri geldiğinde cyberpunk kasvetini çok iyi yansıtan görsellere sahip. İlk gameplay videosunu izlediğimde grafiklerin çok renkli ve canlı gözüktüğünden şikayet etmiştim hatta kesin hikaye de cyberpunk havasını yansıtmayacak ortalama bir B movie kalitesinde sci-fi kurgusu izleriz diye düşünmüştüm... Çok fena yanılmışım... Çevre tasarımları, araçların tasarımları en ince detayına kadar düşünülmüş.

Kirli geçmişi ve bu çarpık dünyanın çarpık binalarının yarattığı kaos, her sokakta kendini hissettiren gelir eşitsizliği, evsizlik, ve türlü sorunla boğuşan Night City. Tüm bunlar çalışanların bunu aşkla yaptığının bir kanıtı.

Oynanış:

Vadedilenin yarısını bile veremeyen, eksik, dengesiz karakter gelişim sistemi oyunun sonuna kadar beni rahatsız etti. Menzilli ve yakın dövüş silahları bir nebze işi kurtarırken yakın dövüş tamamen rezalet. Cyberpunk temalı oyunda karakterimizin kıyafetleri haricinde neredeyse doğru düzgün özelleştiremiyoruz. Araç modifikasyonları, duvarda yürüme vs gibi oyun çıkmadan yalan olan bir ton mekanik de cabası. Keşke GTA-KILLER SUPER RPG SCI-FI ESPIONAGE falan yerine daha gerçekçi hedeflerle geliştirilseydi de, daha kısa süren ama daha düzgün çalışan mekaniklere sahip bir oyun oynasaydık.

Hikaye:

Bir gün oyun düzgün çalışır ve çoğunluk oyunu akıcı ve düzgün bir şekilde oynayabilirse, üstte bahsettiğim onlarca yapımcının, müzisyenin, sanatçının emeklerinin bir hiç uğruna gitmediğini görebiliriz.

Baştan sona dallanıp budaklanan bir hikaye olmasını bekliyordum ancak ne seçtiğimiz başlangıç yolunun, ne de "seçim yapıyormuş gibi" gözüken, önemsiz onlarca seçimin oyunun büyük çoğunluğuna hiçbir etkisi yok. Hikaye oldukça lineer ilerleyip sonlara doğru dallanıp birçok finale ayrılıyor. Bunun kötü CDPR yönetiminin suçu olduğunu düşünüyorum çünkü belli ki lineer olması gerekirken sonradan "seçim odaklı" yapılmaya çalışılmış bazı kısımlar veya bazı yerlerde de tam aksi olması gereken yerler geliştiriciye dikte yoluyla yaptırılmış gibi geldi.

Yan görevler hikaye anlamında ortalama kalsa da çoğu leş open-world oyunlardaki gibi anında bayan "250 serseri özü topla" falan gibi amaçsız ve saçma sapan hissettirmiyor ama yer yer kendini tekrarlayan görevlerle, maalesef oyundan çıkarılan mekaniklerin yerini doldurmuşlar.

Teknik:

Rezalet.
RTX 2060 ile medium ayarda bile 30-45 fps gördüm.

Müzikler:

Benim için gelmiş geçmiş en iyi OST'ye sahip oyunlardan birisi, oynamasanız bile mutlaka açıp dinleyin.