Gün 1:
Sevgili kara kaplı günlük... Bugün Dark Souls 2 denen bir oyuna başladım. Grafikleri, oyun mekanikleri falan çok hoş görünüyor. Ayrıca konusu da ilgi çekici. Başlar başlamaz öldüm ama normal, daha yeni alışıyorum.

Gün 2:
Sevgili günlük... Bugün oyunda başka oyuncuların olduğunu da fark ettim. Hep birlikte, omuz omuza çarpışıyoruz ve birbirimize mesajlar bırakıyoruz. Bu fikri kim bulduysa onu canı gönülden kutluyorum. Çok heyecanlıyım.

Gün 4:
Sevgili günlük. Oyunu oynamaya devam ediyorum. Beklediğimden zor çıktı ama idare ediyorum sanırım. Düşmanları öldürünce ruhlarını toplama fikri çok ilginç. Bugün gene bol bol öldüm, o yüzden ruhlarımın hepsini kaybettim ama olsun. Oyunda en çok gördüğüm şey "Öldün" ekranı oldu galiba. Alışacağım, azimliyim.

Gün 6:
Günlük... Ölmeye ve ruhlarımı kaybetmeye devam ediyorum, daha ilk bölgeden bile çıkamadım. Nerede yanlış yaptığımı anlayamıyorum. Oynamaya devam.

Gün 10:
Bugün diğer oyunculardan biri oyunuma girip beni öldürdü! Onunla kalsa iyi, üstüne topladığım her şeyimi çalıp gitti. Bu fikri kim bulduysa Allah belasını versin!

Gün 12:
Hala kahrolasıca ilk bölgedeyim. Sıfır ruh. Sıfır işe yarar eşya. Sıfır keyif. Kahrolasıca oyunun kahrolasıca istatistiklerine bakılırsa şimdiye dek 336 kez ölmüşüm. Bu da yetmiyormuş gibi tansiyonum 20'ye, sinir kat sayım tavana vurdu! Ama ben göstereceğim bu oyuna gününü! Ben ne oyunlar bitirdim be! El mi yaman, bey mi yaman? Hahayt!

Gün 13:
El yaman...

Gün 14:
Oyunu silip Super Mario oynamaya karar verdim...

Daha fazla incelememe göz atmak isterseniz Steam Küratör sayfamı ziyaret edebilirsiniz: Pikselatör