Shadow Warrior to wydany przez polskie studio Flying Wild Hog bardzo udany reboot FPS-a z 1997 roku. Gra opowiada w dużym skrócie o Lo Wangu i jego walce z demonami z mrocznego wymiaru, wydaje się to banalne, ale im bliżej końca gry, tym bardziej skomplikowana i ciekawa robi się fabuła. Chcę jednak uniknąć spoilerów, więc przejdę do plusów i minusów produkcji.

+ Niesamowicie satysfakcjonujący system walki kataną - opiera się on na różnych combosach, gdy dobrze je opanujesz to bez problemu możesz przedrzeć się przez całe legiony pomniejszych przeciwników, a także zadać spore obrażenia tym większym,
+ Grafika jest całkiem ładna,
+ Muzyka pasuje do ogólnego klimatu gry,
+ Elementy otoczenia pomagają w walce - aby pokonać wrogów możesz użyć beczek z materiałami wybuchowymi czy łatwopalnymi, możemy też zniszczyć np. agregat prądotwórczy, wtedy pójdzie od niego elektryczna fala, która na chwilę zatrzyma wrogów i zada im obrażenia,
+ Można korzystać z 10 różnych broni - wspomnianej wcześniej katany, rewolweru, pistoletu maszynowego, kuszy, strzelby, miotacza ognia, wyrzutni rakiet, serca i głowy demona oraz shurikenów i każda z nich naprawdę się przydaje, szczególnie po ulepszeniach,
+ Fajny system rozwoju arsenału (z kuszy możesz zrobić wyrzutnię granatów, które wybuchną dopiero wtedy, gdy wciśniesz odpowiedni przycisk) i zdolności specjalnych,
+ No właśnie, zdolności specjalne - leczenie, tarcza, odepchnięcie (shockwave) i zawieszenie przeciwników w powietrzu. Brzmi to dość OP, ale bez wiedzy, jak i kiedy tychże zdolności używać nie masz szans przeżycia w ostatnich poziomach,
+ Sprawiedliwy poziom trudności gry sprawia, że po przejściu cięższych momentów odczuwasz dużą satysfakcję ze zwycięstwa, jednocześnie wiedząc, że nie wygrałeś tylko dlatego, że miałeś szczęście,
+ Walki z bossami są naprawdę przyjemne
+ Design wrogów,
+ Tak jak już mówiłem, fabuła jest naprawdę ciekawa,
+ Ładne, rysowane cutscenki,
+ Hoji to najlepszy kompan, jakiego widziałem w grze chyba kiedykolwiek. Jest ironiczny, ma fajny głos, a jego rozmowy z naszą postacią są przeważnie naprawdę śmieszne. Przykłady tu:

(L)o Wang: You. Where is it? Where is the Nobitsura Kage?
(H)oji: Shh... I'm trying to appreciate this performance art piece. It's called "Old man loses sword, then dies". I don't think I get it, though.
L: Who took it?
H: Ah! But of course! That's the question this piece is asking! Goes to show you, art isn't just for smart people.
L: Don't... ♥♥♥♥... with me! Where is the sword?
H: No offence, pookie, but explaining it to you would be pointless.
L: My name is Lo Wang...
H: ...And you go "bang-bang". How's that working out for you? Face it you're a dead man.
L: I'm going after it.
H: And I'm the king of lollipop land. You're going to get ripped to shreds. Unless...

H: I like their style. Hot and bossy. I should order you around like that!
L: You're going to need to work on the "hot" part.
H: ♥♥♥♥♥!

H: Now that's called using your head!
L: The only thing worse than a friend who tells bad jokes is a friend who tells bad jokes inside your head.
H: Did you just say we were friends? Best fwends?
L: If I killed myself, would it kill you too? Please say yes.
H: Yes.
L: You're lying, aren't you.
H: Yes.

+ Bardzo dobry dubbing angielski
+ W każdym poziomie poukrywane są różne znajdźki, które rzeczywiście ułatwiają rozgrywkę, więc warto ich szukać, oprócz tego da się znaleźć też sekretne wejścia do pokojów, które wyglądają, jak oryginalny Shadow Warrior z 1997 roku. ten motyw został zastosowany również w np. Doomie z 2016 roku i myślę, że to fajny pomysł i miły gest dla starszych graczy.
+ Finał gry stanowi miłą odskocznię od jej przeważnie chaotycznego klimatu i przynajmniej u mnie wywołał katharsis,
+ Po ukończeniu produkcji odblokowujesz opcję ,,Ex Mode" - to taki New Game Plus, a to zawsze fajna rzecz,
+ Gra nie stara się być niczym innym niż tylko dobrym, przyjemnym FPS-em i wychodzi jej to na dobre.

- W grze jest czasem za jasno, a czasem za ciemno i wtedy średnio pomaga nawet latarka, którą możesz włączyć lub wyłączyć
- Szkoda, że Lo Wang ma tak mało charakteru - ciągle mówi tylko jakieś ,,badass" rzeczy, byłoby fajnie, gdyby miał chociaż połowę tyle wyrazu, co Hoji,
- Jeszcze o Wangu - jak na takiego twardziela, jakim jest, to dziwnie szybko ginie po upadkach z wysokości,
- Bossowie, chociaż fajnie wymyśleni, są po prostu za łatwi,
- Różne babolki i literówki.

Podsumowując, uważam że Shadow Warrior to naprawdę świetna produkcja i jestem niemalże pewien, że jeszcze kiedyś do niej wrócę, mimo tego, że przeszedłem ją już dwa razy.