ne de olsa yaratanımsın ve sen üstüne düşen, bana borcun olan görevi yerine getirdiğin sürece, ben de efendim ve yaratıcıma karşı uysal ve yumuşak başlı olacağım. ah, frankenstein, herkese karşı insaflı olup da yalnızca adaletini, hatta merhamet ve şefkatini en çok hak eden bana karşı acımasız olma! yaratanım sensin, unutma. âdem’in olmam gerekirken haksız yere mutluluktan mahrum edilen, cennetinden kovulmuş bir meleğe benziyorum. nereye dönüp baksam bir tek bana yasak olan o saadeti görüyorum. bir zamanlar müşfik ve iyi yürekli biriydim, sefalet bir iblise çevirdi beni. mutluluğumu geri verirsen tekrar erdemli olurum.