Recent reviews by Krop#OverwatchBanForNothing

Hitman 2 powiela mechanikę i pomysły z poprzedniej odsłony, dostarczając wiele nowych wyzwań, rozbudowane mapy i doskonałą zabawę, choć drobne usprawnienia rozgrywki to za mało, by mówić o znaczących zmianach. Wszystko to wydane w całości, bez znanego z pierwszego sezonu podziału na epizody.

Fabularnie twórcy kontynuują historię rozpoczętą w poprzedniej części. Sensacyjna opowieść ukazuje przeszłość Agenta 47 i objaśnia cele dalekich podróży, jakie odbywa bohater. Fabuła intryguje, ale sposób jej przedstawienia w postaci kadrowanych statycznych obrazów z okazjonalnym animowanym elementem tła jest nieco rozczarowujący.

Finał satysfakcjonuje w pełni, przy okazji pozostawiając otwartą furtkę do kolejnej części. Choć gra przez cały czas sprawnie buduje napięcie i stara się, by odbiorca poczuł wagę sytuacji, to przemycone elementy humorystyczne - często sytuacyjne - świetnie współgrają z historią uderzającą w poważne tony.

Rewelacyjnie wypadają wprowadzenia do kolejnych misji - przed każdą w szczegółowy sposób poznajemy charakterystykę celów, obszarów i wydarzeń. W tym aspekcie widać, ile pracy twórcy włożyli w przygotowanie szczegółowych i dynamicznych sekwencji otwierających, idealnie wprowadzających gracza w klimat zadania i lokacji.

Czasem trzeba po prostu dołączyć do meksykańskiej kapeli
Wolność w wykonywaniu misji jest imponująca. Rozległe plansze o otwartej strukturze oferują ogrom możliwości, sposobów eliminacji i kombinacji - takiego podejścia do tematu skradankowej rozgrywki nie oferuje żadna inna gra.

To właśnie odkrywanie kolejnych sekretów na torze wyścigowym w Miami czy zatłoczonych uliczkach Bombaju sprawia, że misje wykonujemy wielokrotnie bez poczucia nudy i powtarzalności. Liczne wyzwania dodatkowe i osiągnięcia zachęcają do ponownego rozpoczęcia rozgrywki, zaś zebrane punkty doświadczenia odblokowują nowe gadżety, miejsca startowe oraz skrytki agencji z ukrytymi przedmiotami.

Największą frajdę sprawia wieloetapowe planowanie zabójstw. W czasie eksploracji często podsłuchujemy rozmowy postaci niezależnych, co uruchamia specjalne misje fabularne pozwalające bezpośrednio zbliżyć się do celu i otwiera unikalne możliwości wykonania zadania.

Fabularyzowane aktywności dodatkowe nie tylko ułatwiają realizację misji, ale również dostarczają informacji o świecie gry i postaciach. Poznanie wszystkich aspektów związanych z danym wydarzeniem i oponentami wymaga wielokrotnego podejścia do gry, co nie jest akurat wadą.

Wiele obszarów otwiera się przed nami dopiero, gdy umiejętnie dopasujemy się do otoczenia. Kolejny raz dużą rolę odgrywają stroje - przebierając się za strażnika, lekarza, maskotkę sportową czy mechanika, Agent 47 wtapia się w tłum i zyskuje dostęp do kolejnych budynków i narzędzi.

Sama zmiana garderoby nie wystarcza, bowiem w każdej grupie znajdują się kontrolerzy będący w stanie rozpoznać zakamuflowanego bohatera i wszcząć alarm, gdy nabiorą zbyt dużych podejrzeń.

Drawful 2 to typowa gra towarzyska, zatem głównym celem jest jak najlepsza zabawa w gronie większej liczby osób. Twórcy umożliwili zarówno prowadzenie rozgrywki w formie lokalnego multiplayera na wspólnym ekranie, jak i streamowanie zabawy dla setek widzów. Produkcja została stworzona na wiele platform, jednak należy pamiętać, że kupując jedną wersję, nie możemy w nią zagrać na innym urządzeniu. Za powstanie gry odpowiada studio Jackbox Games, Inc., znane z innych rekreacyjnych produkcji, takich jak You don’t know Jack czy Quiplash.

Zacznijmy od tego, że Deiland jest śliczne. Kontrolujemy młodego księcia malutkiej planety, która zachwyca żywymi kolorami i znakomitą, odprężającą ścieżką dźwiękową. W takich właśnie realiach deweloper daje nam pozornie wolną rękę w zbieraniu drewna i kamienia, sadzeniu drzew czy budowie studni. Początkowo niewielkie możliwości poszerzają się wraz z krótkimi odwiedzinami kilku postaci. Te chętnie z nami handlują, powierzając też zadania dające dostęp do coraz to nowych rzeczy. I tak sadzimy marchewki oraz zboże, rozpalamy pochodnię, by zejść do kopalni, ulepszamy wędkę i siekierkę czy tworzymy jakieś danie lub eliksir, bo dany NPC tak sobie akurat zażyczył. Nie potrafię odpowiedzieć, dlaczego ludzi ciągnie sadzenie wirtualnych roślin, ale z jakiegoś powodu to wszystko działa. I do tego momentu mamy do czynienia z wyjątkowo przyjemnym tytułem.

Z czasem jednak wychodzą złe decyzje. Pisałem o „pozornej wolności”, gdyż teoretycznie mamy wolną rękę, ale i tak musimy wypełnić zadanie jednego NPC-a, żeby inni mogli ruszyć z kolejnymi prośbami, co hamuje nasz postęp. Zniósłbym tę liniowość, ale twórcy postanowili ją ukryć… poprzez wprowadzenie losowości. Może się więc zdarzyć, że nikt nie zleci nam misji, jeśli nie przyniesiemy magowi ogona pewnego potwora, a od pięciu nocy przychodzą same osy i muchomory. A jak już pojawi się poszukiwany posiadacz ogona, okazuje się, że wywaliło go w środku góry, gdzie utknął i siedzi tam poza naszym zasięgiem. Podobnych nieprzemyślanych rozwiązań jest cała masa i deweloper chętnie zbiera je na Twitterze, obiecując poprawić to i tamto w kolejnej łatce.

Produkcja opowiada o tym, jak życie potrafi nas czasem dołować. Praca bez przyszłości, powtarzające się monotonne obowiązki i spotkania z ludźmi, za którymi nie przepadamy. Cubicle Quest nie jest klasyczną grą RPG. Nie zdobywamy poziomów doświadczenia ani złota, które moglibyśmy przeznaczyć na ekwipunek. Każda wykonywana przez nas misja ma jednak wpływ na naszą postać. Nagrodami są awans w pracy, nowi przyjaciele oraz sojusznicy. Zadania są dość przyziemne. Spłata kredytu, inwestowanie zarobionych pieniędzy, małżeństwo lub decyzja o pozostaniu singlem. Gracz sam decyduje o tym, co główny bohater chce robić w życiu oraz kim się stanie. Każda decyzja ma swoje konsekwencje. Główny wątek można ukończyć w 20-25 godzin. To sporo jak na grę, której cena nie przekracza 10 zł

- Zalety gry:
Dosyć dużo godzin jak na grę, poniżej 10zł

- Wady gry:
Tutaj dużo można było by napisać, lecz nie chce mi się :q

W The Council wcielamy się w postać Lousa de Richeta, syna kobiety należącej do sekretnego stowarzyszenia. Właśnie wokół tajemniczego zaginięcia owej niewiasty toczy się oś fabularna gry. The Mad Ones, czyli premierowy odcinek, stanowi wprowadzenie do historii, którą poznajemy z każdą kolejną minutą. Bohater trafia na wyspę, gdzie znajduje się również jego matka. Sęk w tym, że kobieta zaginęła i nikt nie wie (albo nie chce powiedzieć), w jakich okolicznościach. Odkrycie, kto za to odpowiada, nie będzie łatwe, lecz nie ma rzeczy niewykonalnych. Trzeba tylko umiejętnie do tego podejść.

Zalety gry:
- Dobra grafika
- Słaba optymalizacja

Wady gry:
- Podczas grania w grę poczułem po dłuższym czasie znudzenie jej fabułą

Dosyć spoko, nie będę się za bardzo na jej temat rozpisywał.

Ogólnie;

Zalety gry:
- tryb multiplayer
- codzienne zadania
- osiągnięcia
- proste, łatwe do nauczenia się zasady
- rozwija przedsiębiorczość potencjalnego gracza

Wady gry:
- szybko staje się monotonna
- wiele osób wychodzi w trakcie rozgrywki, gdy im nie idzie
- często rozgrywka trwa bardzo długi okres czasu, co może nudzić potencjalnego gracza

Myślę, że gra nie zasługuje na polecenia. Prawdą jest, że z początku jest dość interesująca, ale bardzo szybko staje się dość monotonna, a większość zależy zwyczajnie od szczęścia, a nie od umiejętności gracza. Oczywiście warto zagrać w Business Tour, jeżeli szukamy wraz ze znajomymi krótkotrwałej rozrywki. Gra moim zdaniem zasługuje na ocenę 6/10.

Słowem ogólnym; gra jest dosyć dobra.

Zalety gry:
- poprawiona grafika, w porównaniu do drugiej części
- postać zyskała dodatkowe możliwości poruszania się
- arsenał broni został powiększony
- zwiększono również ilość czyhających na nas niebezpieczeństw np. w postaci pułapek
- wiele łamigłówek do rozwikłania
- dom bohaterki, w którym jest "tor przeszkód", który służy do treningu oraz jest mierzony czasem
- ciekawy cel gry, którym jest mityczny sztylet. Legenda głosi, że osoba, która przebije swoje serce tym sztyletem, zamieni się w smoka.

Wady gry:
- irytujący lokaj Lary, Winston Smith, który podąża za nami po całej posiadłości wydając charakterystyczny dźwięk trzęsącej się taczki. Uwaga!, istnieje możliwość uwięzienia go w zamrażalce, co pozwoli nam na rozkoszowanie się ciszą. Wymaga to jednak kilku prób i cierpliwości.
- nadal wiele błędów w grafice
- dominują wrogowie w postaci ludzkiej

Opinia:
Gra prezentuje się dość ciekawie. Mimo, że grafika nadal nie należy do najlepszych to wciąż nadrabia fabułą i ścieżką dźwiękową. Dodatkowa sam dom, w którym możemy zwiedzić wiele ciekawych pomieszczeń oraz wziąć udział w treningu jest interesującym dodatkiem. Zdecydowanie polecam grę dla każdego gracza, który ukończył część I oraz dla tych, którzy nie mają w co grać, ponieważ waży ona dość mało, a zapewnia wspaniałą rozrywkę. Gra w pełni zasługuje na ocenę 6,5/10.

CS:GO, a raczej Counter-Strike Global Offensive to gra, która jest jedną z najpopularniejszych gier strzelankowych na świecie. Gra została wydana przez firmę Valve i cały czas jest dostępna do kupienia na ich platformie STEAM. Kosztuje ona około 47 złotych. Ta HITOWA strzelanka została wydana 21 sierpnia 2012. Od tamtego czasu przeszła wiele dobrych i złych aktualizacji. Ze złych to między innymi: Zmiana chodzenia po drabinie, Dodanie Rewolweru czy chociażby charakterystyczne skiny. Zmianami na dobre według niektórych graczy jest dodanie Valve Anti Cheat (W skrócie VAC). Ta opcja miała blokować graczy którzy używają tak zwanych "HAXÓW". Jednak do dzisiaj ludzie cheatują cały czas. Również został wprowadzony tzw. 7 days, który blokował czasowo graczy za np.: Zabijanie sojuszników czy wychodzenie z meczy turniejowych.

Zalety gry:
- Miły powrót do starego CS-a
- Liczy się skill, nie kolejne poziomy i konta premium
- Szybki dostęp do interesujących nas trybów
- Działa dobrze nawet na starszym sprzęcie
- Niska cena już w dniu premiery

Wady gry:
- Bugi, exploity, glitche
- Silnik Source, a nie Source2