Pierwszą recenzję napisałem po niecałych 20 godzinach rozgrywki i ostatecznym werdyktem nie polecałem tej gry. Teraz, po ponad 80 godzinach zmieniam zdanie. Problemy, o których wspominałem we wcześniejszej recenzji (jej fragment zamieszczam poniżej), nie są dla mnie żadną istotną przeszkodą po odkryciu kilku ciekawych rozwiązań. Również wydanie "beta" wprowadza pewne poprawki w tej kwestii. Co oznacza, że twórcy naprawdę przykładają się do dopieszczania najmniejszych szczegółów gry.

Co uwielbiam w tej grze? Przede wszystkim powolne i mozolne budowanie w trybie realistycznym. Na plac budowy przyjeżdżają ciężarówki wypełnione surowcami. Każdy etap wznoszenia budynku jest wyraźnie widoczny na mapie. Całość planowania jest po stronie gracza. To on decyduje jak dostarczyć surowce, jakimi pojazdami, czy zbudować drogę utwardzoną, czy zakupić dodatkowe ciężarówki itp. W pewnym sensie gra przypomnina mi klasycznego Faraona, gdzie budowanie monumentów było okupione planowaniem, zakupem surowców, ich składowaniem i rozdysponowaniem siły roboczej. Tutaj każdy budynek wymaga uważnego zaplanowania, łącznie z właściwą lokalizacją. Gra na bardziej zaawansowanym etapie wymaga dostarczenia prądu i wody, a także uruchomienia stałych połączeń do transportu towarów. Twórcy cały czas "komplikują" rozgrywkę, ale w pozytywnym sensie. Odkryłem wersję "beta", w której auta zjeżdżają do warsztatów na naprawę po długiej eksploatacji, a burzenie budynków wymaga miejsca na składowanie odpadów po rozbiórce. Takich detali brakowało mi w grach pokroju Cities Skylines.

Interfejs wymaga przyzwyczajenia. Nie jest to jednak duża wada, ale zdecydowanie na początku mocno odstrasza. Doszedłem do wniosku, że interfejs ma po prostu nawiązywać do tamtych, socjalistycznych czasów. Sporym problemem jest brak wyświetlania pomocy dla poszczególnych budynków. Trzeba tutaj korzystać z zewnętrznej internetowej wikipedii, która jest niezwykle pomocna. Sama gra jest dość skąpa o drobne, aczkolwiek bardzo kluczowe podpowiedzi. Na przykład niezwykle cenna mogłaby być informacja w stylu "użyj klawiszy "Q i E, aby obniżyć lub podwyższyć głębokość rur" lub "ten budynek jest końcowym etapem dystrybucji wody dla mieszkańców". Takie małe detale w trakcie wybierania lub budowania budynków mogłyby być niezwykle cenne. Inne gry przyzwyczaiły mnie do tego. Tutaj (przynajmniej na razie) tego nie doświadczymy. Bez tej wiedzy, szczególnie na początku trzeba trochę cierpliwości i samozaparcia, aby odkrywać pewne istotne zależności w rozgrywce.

Jeśli zaś chodzi o bugi to jeden był bardzo nieprzyjemny - "Save Error out of video memory". Musiałem wczytać dużo wcześniejszy zapis gry, bo problem ujawniał się w konkretnym momencie rozgrywki i dalej nic nie dało się zrobić. Od czasu, gdy uruchamiam grę jedynie w trybie 64 bit (Windows 10) problem ten się nie wydarzył.

Istotnym problemem, który całkowicie odrzucił mnie od tej gry na początku, jest system potrzeb mieszkańców. Problem ten jest absurdalny na mapach, w których istnieją początkowe miasta. Spoglądając na poszczególne zabudowania można odnieść wrażenie, że są to szczęśliwe wioski, w których znajduje się jeden kościół. Wszyscy są tam zadowoleni i po prostu żyją szczęśliwie. Do czasu. Jeśli zbudujemy infrastrukturę zbyt blisko miasta to mieszkańcy się "budzą" i nagle zaczynają mieć absurdalnie wiele potrzeb. Spełnienie wszystkich potrzeb natychmiastowo, jest w trybie realistycznym niemożliwe, bo budowa każdego potrzebnego budynku trwa dość długo. Mieszkańcy na początku chętnie pracują i pomagają w budowie. W ten sposób można zacząć budować jakąś infrastrukturę, aby spełnić ich potrzeby (np. szpital). Niestety zadowolenie bardzo szybko spada z 90 procent do praktycznie zera. Dlatego już po około miesiącu, góra dwóch, mieszkańcy znikają ze swoich domów.

Update do powyższego minusa
Ostatecznie znalazłem rozwiązanie na ten problem w postaci rozpoczynania gry na mapach z pustymi domami. Mieszkańców można zapraszać do miasta płacąc jednorazowo odpowiednią kwotę pieniędzy. Sprowadzam ich w momencie, w którym mam wybudowaną część infrastruktury lub po prostu potrzebuję nowych pracowników. Z czasem odkryłem aktualizację gry w trybie beta, która prawdopodobnie reguluje ucieczkę obywateli. Co prawda wciąż uciekają, ale część z nich mimo niezaspokojonych potrzeb zostaje.

Czy polecam tą grę? Nie dla wszystkich. Jest to gra, która tylko na początku potrafi zniechęcić. Szczególnie interfejs i poziom rozbudowania, a także średniej jakości tutorial i brak istotnych podpowiedzi w trakcie rozgrywki dają się we znaki. Początkowo można grę przez to "znielubić", bo do pewnych rozwiązań dochodzimy metodą prób i błędów. Z czasem jednak niesamowicie wciąga i pozwala podziwiać tętniące życiem miasto lub nawet ich kilka. Po 80 godzinach rozgrywki jeszcze nie wiem jak funkcjonują pociągi i prawdopodobnie odkryłem jedynie niewielki procent przemysłu, który można zbudować. Jedynym punktem kryzysowym był dla mnie moment, w którym moje małe "państewko" zarabia na siebie, na przykład dzięki imporcie benzyny wytwarzanej z ropy naftowej. Jednak wystarczy dłuższa chwila, aby odkryć pewien detal, na który wcześniej nie zwróciło się uwagi lub po prostu znaleźć chęć na zaplanowanie nowych ulepszeń i dać się bez reszty wciągnąć w świat gry.

Pierwszą recenzję napisałem po niecałych 20 godzinach rozgrywki i ostatecznym werdyktem nie polecałem tej gry. Teraz, po ponad 80 godzinach zmieniam zdanie. Problemy, o których wspominałem we wcześniejszej recenzji (jej fragment zamieszczam poniżej), nie są dla mnie żadną istotną przeszkodą po odkryciu kilku ciekawych rozwiązań. Również wydanie "beta" wprowadza pewne poprawki w tej kwestii. Co oznacza, że twórcy naprawdę przykładają się do dopieszczania najmniejszych szczegółów gry. [h1]Plusy[/h1] Co uwielbiam w tej grze? Przede wszystkim powolne i mozolne budowanie w trybie realistycznym. Na plac budowy przyjeżdżają ciężarówki wypełnione surowcami. Każdy etap wznoszenia budynku jest wyraźnie widoczny na mapie. Całość planowania jest po stronie gracza. To on decyduje jak dostarczyć surowce, jakimi pojazdami, czy zbudować drogę utwardzoną, czy zakupić dodatkowe ciężarówki itp. W pewnym sensie gra przypomnina mi klasycznego Faraona, gdzie budowanie monumentów było okupione planowaniem, zakupem surowców, ich składowaniem i rozdysponowaniem siły roboczej. Tutaj każdy budynek wymaga uważnego zaplanowania, łącznie z właściwą lokalizacją. Gra na bardziej zaawansowanym etapie wymaga dostarczenia prądu i wody, a także uruchomienia stałych połączeń do transportu towarów. Twórcy cały czas "komplikują" rozgrywkę, ale w pozytywnym sensie. Odkryłem wersję "beta", w której auta zjeżdżają do warsztatów na naprawę po długiej eksploatacji, a burzenie budynków wymaga miejsca na składowanie odpadów po rozbiórce. Takich detali brakowało mi w grach pokroju Cities Skylines. [h1]Minusy[/h1] Interfejs wymaga przyzwyczajenia. Nie jest to jednak duża wada, ale zdecydowanie na początku mocno odstrasza. Doszedłem do wniosku, że interfejs ma po prostu nawiązywać do tamtych, socjalistycznych czasów. Sporym problemem jest brak wyświetlania pomocy dla poszczególnych budynków. Trzeba tutaj korzystać z zewnętrznej internetowej wikipedii, która jest niezwykle pomocna. Sama gra jest dość skąpa o drobne, aczkolwiek bardzo kluczowe podpowiedzi. Na przykład niezwykle cenna mogłaby być informacja w stylu "użyj klawiszy "Q i E, aby obniżyć lub podwyższyć głębokość rur" lub "ten budynek jest końcowym etapem dystrybucji wody dla mieszkańców". Takie małe detale w trakcie wybierania lub budowania budynków mogłyby być niezwykle cenne. Inne gry przyzwyczaiły mnie do tego. Tutaj (przynajmniej na razie) tego nie doświadczymy. Bez tej wiedzy, szczególnie na początku trzeba trochę cierpliwości i samozaparcia, aby odkrywać pewne istotne zależności w rozgrywce. Jeśli zaś chodzi o bugi to jeden był bardzo nieprzyjemny - "Save Error out of video memory". Musiałem wczytać dużo wcześniejszy zapis gry, bo problem ujawniał się w konkretnym momencie rozgrywki i dalej nic nie dało się zrobić. Od czasu, gdy uruchamiam grę jedynie w trybie 64 bit (Windows 10) problem ten się nie wydarzył. Istotnym problemem, który całkowicie odrzucił mnie od tej gry na początku, jest system potrzeb mieszkańców. Problem ten jest absurdalny na mapach, w których istnieją początkowe miasta. Spoglądając na poszczególne zabudowania można odnieść wrażenie, że są to szczęśliwe wioski, w których znajduje się jeden kościół. Wszyscy są tam zadowoleni i po prostu żyją szczęśliwie. Do czasu. Jeśli zbudujemy infrastrukturę zbyt blisko miasta to mieszkańcy się "budzą" i nagle zaczynają mieć absurdalnie wiele potrzeb. Spełnienie wszystkich potrzeb natychmiastowo, jest w trybie realistycznym niemożliwe, bo budowa każdego potrzebnego budynku trwa dość długo. Mieszkańcy na początku chętnie pracują i pomagają w budowie. W ten sposób można zacząć budować jakąś infrastrukturę, aby spełnić ich potrzeby (np. szpital). Niestety zadowolenie bardzo szybko spada z 90 procent do praktycznie zera. Dlatego już po około miesiącu, góra dwóch, mieszkańcy znikają ze swoich domów. [b]Update do powyższego minusa[/b] Ostatecznie znalazłem rozwiązanie na ten problem w postaci rozpoczynania gry na mapach z pustymi domami. Mieszkańców można zapraszać do miasta płacąc jednorazowo odpowiednią kwotę pieniędzy. Sprowadzam ich w momencie, w którym mam wybudowaną część infrastruktury lub po prostu potrzebuję nowych pracowników. Z czasem odkryłem aktualizację gry w trybie beta, która prawdopodobnie reguluje ucieczkę obywateli. Co prawda wciąż uciekają, ale część z nich mimo niezaspokojonych potrzeb zostaje. [h1]Podsumowanie[/h1] Czy polecam tą grę? Nie dla wszystkich. Jest to gra, która tylko na początku potrafi zniechęcić. Szczególnie interfejs i poziom rozbudowania, a także średniej jakości tutorial i brak istotnych podpowiedzi w trakcie rozgrywki dają się we znaki. Początkowo można grę przez to "znielubić", bo do pewnych rozwiązań dochodzimy metodą prób i błędów. Z czasem jednak niesamowicie wciąga i pozwala podziwiać tętniące życiem miasto lub nawet ich kilka. Po 80 godzinach rozgrywki jeszcze nie wiem jak funkcjonują pociągi i prawdopodobnie odkryłem jedynie niewielki procent przemysłu, który można zbudować. Jedynym punktem kryzysowym był dla mnie moment, w którym moje małe "państewko" zarabia na siebie, na przykład dzięki imporcie benzyny wytwarzanej z ropy naftowej. Jednak wystarczy dłuższa chwila, aby odkryć pewien detal, na który wcześniej nie zwróciło się uwagi lub po prostu znaleźć chęć na zaplanowanie nowych ulepszeń i dać się bez reszty wciągnąć w świat gry.