Vay anasını... Ne desem bilemiyorum. Malum diyecek çok şey var. Devasa bir oyun. Hırslı ve tutkulu bir proje, görebiliyorum. Bazen bu tutku ve hırs en büyük belan olur ama FS scope'unu biliyor. Bu oyundaki bölüm tasarımı, traversal mekanikleri, sanat tasarımı, combat dizaynı, boss kalitesi, yan aktivite çeşitliliği kaç oyunda var? Hepsi paket olarak, ayrı ayrı değil. Ben söyleyeyim: Neredeyse hiç yok. Şunu da her zaman söylerim: Profesyonel kritikler puanları istediği kadar pohpohlasın 95 eşğini geçmek ÇOK ZORDUR. Bunu yapan oyunlar bir genre'da kesinlikle profesyonelleşmiş ve oyununu bir adım öteye taşıyarak var olan nosyonu tekrar tanımlamıştır yer yer

Subjektif deneyimime hatta işin felsefesine girmeden ben bu oyunun neden büyüleyici olmadığını zaten anlatamam. Ancak buna çabalamak da istemiyorum. Olabildiğince teknik olacağım. Bir oyuna 100 vermem için kusursuz olması gerekmiyor. Öyle olsa neden 10 puanı metrik sistemime dahil edeyim baştan? Elden Ring'in yer yer küçük yer yer büyük kusurları da var. Ve benim için bu oyunun kusurları cidden can sıkıcı olabiliyor. Benim verdiğim puandan bağımsız BOTW ve RDR2 gibi oyunlar zaten 'critically acclaimed' hem kritik hem de fanlar açısından sevilen, sayılan ve tarihe adını yazdırmış oyunlar. Bunlar bir açıdan oyunu değiştirmiş ve ilerletmiş oyunlar. Elden Ring farklı değil. Oynayanlar tarihe tanıklık etti.

Her ne kadar baştan puanlamak abes kaçsa da Elden Ring 10/10 oyun. Azını vermek haksızlık olur. Kusurlarını görmezden gelmek bazı oyunlara göre zor olsa da (hem arpg olması hem de skalasından ötürü) halen mümkün. Elden Ring piyasanın genel kalitesinin çok üstünde ve belirli noktalarda gördüğüm en iyisi. Optimizasyon sorununu (ki 3080ti ile oynadığım için açık dünyada yoğun mob ya da aşırı shader olan kısımlar hariç beni bağlamadı) ve online server sıkıntılarını dahil etmiyorum konuya. Talihsiz olmuş çünkü Sekiro'da bu işi çözdüklerinden emindim. Asıl derdim oyunun kalitesi. İnanılmaz derecede bug free bir oyun. Karşılaştığım tek bug attan atlarken takılmak oldu (ve sanırım yaygın bir problem). Bunun harici elbette kamera açısı problemleri var ancak o FS oyunlarının tuzu biberidir. Kamera açısı dar alanlarda sapıtıyor, bunun çözülmesini dilerdim ancak deneyiminizi çok baltalamıyor. Büyük düşmanlar karşısında açık dünyada kilitlenmeden oynamak geçerli bir çözüm. Ben kendimi bildim bileli büyük düşmanlara kilitlenmiyorum. FS'nin kamera açısına olan yaklaşımını değiştirmesini isterim ancak ne kadar makul bir çözümle gelebilirler bilmiyorum.

Doku kalitesi yer yer düşük ancak her şey bir Forbidden West doku kalitesinde olmak zorunda değil. Bu oyunda Demon's Souls ayarında ışık oyunu da yok. Bu demek değil ki kötü görünüyor. 4K HDR ile gayet hoş. Kalesiyle, lağımıyla, büyücü akademisiyle, savaş görmüş topraklarıyla, ormanıyla. FS artık sanat tasarımı ve bölüm tasarımı çeşitliliğinde o kadar ustalamış ki çokça ''vay a... naptınız'' dedim. Bunu şimdiye kadar Arkane için derdim ve yaklaşımları hoşuma giderdi. Dishonored 2/Prey benim için baş tacı olmakla beraber FS bu konuda çok sert girişti. Zıplamanın artık dahil olması ve Skyrim'deki attan bile daha agile, dağa taşa zıplayan bir ata sahip olmanız sonucu hem açık dünyada hem de açık dünyanın içerisindeki bölümlerlerde büyük yaratıcılıkta level geliştirilmiş. Üniversitede game design dersi verilse textbook'a altın harflerle yazdırırım.

Bazı bossların aşırı kullanılmış olması de bir başka problem. Hatta bunlar boss değil mob olarak da çıkıyor (buradaki ayrım can barının çıkması yoksa o mobların can havuzu daha geniş lmao). Erdtree Avatar ve Tree Sentinel ile o kadar fazla kapıştım ki artık görünce sövmeden edemiyordum. Catacomb/dungeon sonu olan bosslar ve açık dünya bossları büyük oranda kalitesiz ancak bunlar genel tabiriyle boss olsa da hiç öyle hissettirmiyorlar. Daha çok ilerleme kaydedelim diye koyulmuşlar. Oyunun asıl bossları achievement'ı olanlar ve onlardan 2-3 tane hariç hepsi muazzam lan. Hepsi. Oyunda sadece 1 gimmick boss var. FS'in gimmick boss takıntısını düşününce çok şaşırdım. Ve bu noktada aklıma oyun hakkında söylenen 'yeni oyunculara karşı ılımlı (welcoming)' ibaresi geldi. Bence değil. Hiç değil seviyesinde de değil ancak bu oyun her diğer FS oyunu gibi sabrı olmayanı ve pratik yapamayanı tüketecek. Open world olması sonucu daha çabuk tüketecek. Bu bitirme oranlarını ve plat oranlarını nasıl etkiler bilmiyorum, göreceğiz. Bu oyunun veteranları büyük keyif alacaktır ama (open world ilgilerini çekiyorsa tabii). Açıkçası açık dünyaya çık dolaş, yeni bir şeyler edin gibi argümanlar geçerli. Elbette statlar önemli, flasklarınızın sayısı ve + seviyesi önemli. Bunla beraber talismanlarınız ve ekipmanlarınız önemli (aynı zamanda ne kadar + bastığınız da), eğer spell castersanız bazı spelller (bunu genel kullanıyorum int/arc/faith hepsini dahil edin) aşırı op. Bunları bulmanız gerek. Bunlar için de ya questline yapacaksınız ya da boss keseceksiniz. Oyun sizi her adım ödüllendiriyor ve buna bayılıyorum. Oyunda çok zorlanıyorken bir anda birkaç guide okuyayım dedim ve oyunu kırdım geçtim. FS'nin tüm arpg oyunları böyle. Sekiro gibi action-adventure olursa tam pratikten bahsedilebilir. Elbette bu oyunda da belirli grind noktaları var :) FS'nin yeni trendi bosslara aşırı bir hp pool vermek ve bu havuzu delmek için elbette yüksek hasar vurmanız gerekiyor. Bunun için de bir noktada grind gerekebilir ancak halen ondan çok pratik gerektiğine de halen inanıyorum. Oyunun ilk ve ikinci bossu tüm FS oyunlarından (Sekiro dahil) daha zor. Direkt turnusol gibiler. Büyük roadblock bunlar. İradesi olan geçer daha bir şey diyemiyorum. Gerçekten oyunun ılımlı olduğunu da düşünmüyorum. Oyun büyük oranda kriptik halen. Questlineları ve puzzleları çözmek kolay değil. Hatırlamak ise daha zor (ki bu noktada Schreier'ın neden not defteri tutun dediğini daha iyi anladım). Bossların paternini okumak zorlaşmış. Bazıları inanılmaz derecede status effect üzerinden hasar vuruyor, bazıları gereksiz hızlı, bazıları çok iyi input okuyor (hatta genel olarak öyle). FS hem boss tasarımı konusunda tecrübelendi hem de ellerinde oyuncu datası var, bolca hem de. Sizce normal değil mi bossların giderek zorlaşması? (Halen başa çıkılabiliyorlar, o konuda problem yok. Adiller bir noktada ama bazen tone down(yumuşatma) gerektiğini düşünüyorum).

Eksik olarak görmesem de atımız Torrent'in bazı noktalarda çabuk ölmesi canımı sıkıyor. Atın canını yükseltmek hatta zırh takabilmek isterdim. Endgame'e gelmişken atınızın iki darbede ölmesi hatta yeri gelince tek yemesi söz konusu olmamalı. Bunla beraber atınızla beraber her yere kolayca ulaşamıyorsunuz. Bunları genel olarak 'atlama' üzerinden tabir edebileceğim. Aynısı karakterimiz için de geçerli. Fall damage mesafe aşırı yüksekse ya yemiyor ya da çok az yiyorsunuz ancak bazı noktalarda anlam veremediğim şekilde öldüm. Bazen ise ben buraya atlarım ya diyerek şansımı zorladım ancak oraya tamamen başka yoldan gidilmesi gerektiğini fark ettim. Bu da yine bölüm tasarımıyla doğrudan ilintili. Serbestliği biraz da olsa kısıtlıyor ama bunu daha iyi bir amaca hizmet ederek yaptığını düşünüyorum. Eğer bir dünya/bölüm zekice tasarlanmışsa açıkçası çok serbest olmamalı. O serbestlik oyunu daha çok kırabiliyor nitekim.

Oyundaki arsenal fazlalığı da muazzam. Hem büyüler için, hem kılıçlar için hem de ash of war (silahlara ve kalkanlara eklenebilen skilller) için. Yeni gelen summon ashlere başta ısınamasam da çok güzel iş görüyorlar. Özellikle bu oyunda içimdeki kaosu tekrar kabullenip puşt olmaya karar verdim. Düşmanların paternini okumak o kadar zorlaşıyor ki bazen ona gerek kalmadan mimic yollayıp ben arkadan spamliyorum. Bazen okçularımla beraber düşmanları stunlock'a alıyorum (stun yiyor ve poise'i kırılıyorsa tabii...) Muazzam haz. FS oyunları kataloğunda en çok özgürlüğü (hem stratejik hem build kalitesi olarak) sağlayan oyun olabilir.

Velhasılkelam daha konuşacak çok şey var ancak yer kısıtlı. TLDR oyun muazzam ve 100/100, dağılabiliriz.

Vay anasını... Ne desem bilemiyorum. Malum diyecek çok şey var. Devasa bir oyun. Hırslı ve tutkulu bir proje, görebiliyorum. Bazen bu tutku ve hırs en büyük belan olur ama FS scope'unu biliyor. Bu oyundaki bölüm tasarımı, traversal mekanikleri, sanat tasarımı, combat dizaynı, boss kalitesi, yan aktivite çeşitliliği kaç oyunda var? Hepsi paket olarak, ayrı ayrı değil. Ben söyleyeyim: Neredeyse hiç yok. Şunu da her zaman söylerim: Profesyonel kritikler puanları istediği kadar pohpohlasın 95 eşğini geçmek ÇOK ZORDUR. Bunu yapan oyunlar bir genre'da kesinlikle profesyonelleşmiş ve oyununu bir adım öteye taşıyarak var olan nosyonu tekrar tanımlamıştır yer yer Subjektif deneyimime hatta işin felsefesine girmeden ben bu oyunun neden büyüleyici olmadığını zaten anlatamam. Ancak buna çabalamak da istemiyorum. Olabildiğince teknik olacağım. Bir oyuna 100 vermem için kusursuz olması gerekmiyor. Öyle olsa neden 10 puanı metrik sistemime dahil edeyim baştan? Elden Ring'in yer yer küçük yer yer büyük kusurları da var. Ve benim için bu oyunun kusurları cidden can sıkıcı olabiliyor. Benim verdiğim puandan bağımsız BOTW ve RDR2 gibi oyunlar zaten 'critically acclaimed' hem kritik hem de fanlar açısından sevilen, sayılan ve tarihe adını yazdırmış oyunlar. Bunlar bir açıdan oyunu değiştirmiş ve ilerletmiş oyunlar. Elden Ring farklı değil. Oynayanlar tarihe tanıklık etti. Her ne kadar baştan puanlamak abes kaçsa da Elden Ring 10/10 oyun. Azını vermek haksızlık olur. Kusurlarını görmezden gelmek bazı oyunlara göre zor olsa da (hem arpg olması hem de skalasından ötürü) halen mümkün. Elden Ring piyasanın genel kalitesinin çok üstünde ve belirli noktalarda gördüğüm en iyisi. Optimizasyon sorununu (ki 3080ti ile oynadığım için açık dünyada yoğun mob ya da aşırı shader olan kısımlar hariç beni bağlamadı) ve online server sıkıntılarını dahil etmiyorum konuya. Talihsiz olmuş çünkü Sekiro'da bu işi çözdüklerinden emindim. Asıl derdim oyunun kalitesi. İnanılmaz derecede bug free bir oyun. Karşılaştığım tek bug attan atlarken takılmak oldu (ve sanırım yaygın bir problem). Bunun harici elbette kamera açısı problemleri var ancak o FS oyunlarının tuzu biberidir. Kamera açısı dar alanlarda sapıtıyor, bunun çözülmesini dilerdim ancak deneyiminizi çok baltalamıyor. Büyük düşmanlar karşısında açık dünyada kilitlenmeden oynamak geçerli bir çözüm. Ben kendimi bildim bileli büyük düşmanlara kilitlenmiyorum. FS'nin kamera açısına olan yaklaşımını değiştirmesini isterim ancak ne kadar makul bir çözümle gelebilirler bilmiyorum. Doku kalitesi yer yer düşük ancak her şey bir Forbidden West doku kalitesinde olmak zorunda değil. Bu oyunda Demon's Souls ayarında ışık oyunu da yok. Bu demek değil ki kötü görünüyor. 4K HDR ile gayet hoş. Kalesiyle, lağımıyla, büyücü akademisiyle, savaş görmüş topraklarıyla, ormanıyla. FS artık sanat tasarımı ve bölüm tasarımı çeşitliliğinde o kadar ustalamış ki çokça ''vay a... naptınız'' dedim. Bunu şimdiye kadar Arkane için derdim ve yaklaşımları hoşuma giderdi. Dishonored 2/Prey benim için baş tacı olmakla beraber FS bu konuda çok sert girişti. Zıplamanın artık dahil olması ve Skyrim'deki attan bile daha agile, dağa taşa zıplayan bir ata sahip olmanız sonucu hem açık dünyada hem de açık dünyanın içerisindeki bölümlerlerde büyük yaratıcılıkta level geliştirilmiş. Üniversitede game design dersi verilse textbook'a altın harflerle yazdırırım. Bazı bossların aşırı kullanılmış olması de bir başka problem. Hatta bunlar boss değil mob olarak da çıkıyor (buradaki ayrım can barının çıkması yoksa o mobların can havuzu daha geniş lmao). Erdtree Avatar ve Tree Sentinel ile o kadar fazla kapıştım ki artık görünce sövmeden edemiyordum. Catacomb/dungeon sonu olan bosslar ve açık dünya bossları büyük oranda kalitesiz ancak bunlar genel tabiriyle boss olsa da hiç öyle hissettirmiyorlar. Daha çok ilerleme kaydedelim diye koyulmuşlar. Oyunun asıl bossları achievement'ı olanlar ve onlardan 2-3 tane hariç hepsi muazzam lan. Hepsi. Oyunda sadece 1 gimmick boss var. FS'in gimmick boss takıntısını düşününce çok şaşırdım. Ve bu noktada aklıma oyun hakkında söylenen 'yeni oyunculara karşı ılımlı (welcoming)' ibaresi geldi. Bence değil. Hiç değil seviyesinde de değil ancak bu oyun her diğer FS oyunu gibi sabrı olmayanı ve pratik yapamayanı tüketecek. Open world olması sonucu daha çabuk tüketecek. Bu bitirme oranlarını ve plat oranlarını nasıl etkiler bilmiyorum, göreceğiz. Bu oyunun veteranları büyük keyif alacaktır ama (open world ilgilerini çekiyorsa tabii). Açıkçası açık dünyaya çık dolaş, yeni bir şeyler edin gibi argümanlar geçerli. Elbette statlar önemli, flasklarınızın sayısı ve + seviyesi önemli. Bunla beraber talismanlarınız ve ekipmanlarınız önemli (aynı zamanda ne kadar + bastığınız da), eğer spell castersanız bazı spelller (bunu genel kullanıyorum int/arc/faith hepsini dahil edin) aşırı op. Bunları bulmanız gerek. Bunlar için de ya questline yapacaksınız ya da boss keseceksiniz. Oyun sizi her adım ödüllendiriyor ve buna bayılıyorum. Oyunda çok zorlanıyorken bir anda birkaç guide okuyayım dedim ve oyunu kırdım geçtim. FS'nin tüm arpg oyunları böyle. Sekiro gibi action-adventure olursa tam pratikten bahsedilebilir. Elbette bu oyunda da belirli grind noktaları var :) FS'nin yeni trendi bosslara aşırı bir hp pool vermek ve bu havuzu delmek için elbette yüksek hasar vurmanız gerekiyor. Bunun için de bir noktada grind gerekebilir ancak halen ondan çok pratik gerektiğine de halen inanıyorum. Oyunun ilk ve ikinci bossu tüm FS oyunlarından (Sekiro dahil) daha zor. Direkt turnusol gibiler. Büyük roadblock bunlar. İradesi olan geçer daha bir şey diyemiyorum. Gerçekten oyunun ılımlı olduğunu da düşünmüyorum. Oyun büyük oranda kriptik halen. Questlineları ve puzzleları çözmek kolay değil. Hatırlamak ise daha zor (ki bu noktada Schreier'ın neden not defteri tutun dediğini daha iyi anladım). Bossların paternini okumak zorlaşmış. Bazıları inanılmaz derecede status effect üzerinden hasar vuruyor, bazıları gereksiz hızlı, bazıları çok iyi input okuyor (hatta genel olarak öyle). FS hem boss tasarımı konusunda tecrübelendi hem de ellerinde oyuncu datası var, bolca hem de. Sizce normal değil mi bossların giderek zorlaşması? (Halen başa çıkılabiliyorlar, o konuda problem yok. Adiller bir noktada ama bazen tone down(yumuşatma) gerektiğini düşünüyorum). Eksik olarak görmesem de atımız Torrent'in bazı noktalarda çabuk ölmesi canımı sıkıyor. Atın canını yükseltmek hatta zırh takabilmek isterdim. Endgame'e gelmişken atınızın iki darbede ölmesi hatta yeri gelince tek yemesi söz konusu olmamalı. Bunla beraber atınızla beraber her yere kolayca ulaşamıyorsunuz. Bunları genel olarak 'atlama' üzerinden tabir edebileceğim. Aynısı karakterimiz için de geçerli. Fall damage mesafe aşırı yüksekse ya yemiyor ya da çok az yiyorsunuz ancak bazı noktalarda anlam veremediğim şekilde öldüm. Bazen ise ben buraya atlarım ya diyerek şansımı zorladım ancak oraya tamamen başka yoldan gidilmesi gerektiğini fark ettim. Bu da yine bölüm tasarımıyla doğrudan ilintili. Serbestliği biraz da olsa kısıtlıyor ama bunu daha iyi bir amaca hizmet ederek yaptığını düşünüyorum. Eğer bir dünya/bölüm zekice tasarlanmışsa açıkçası çok serbest olmamalı. O serbestlik oyunu daha çok kırabiliyor nitekim. Oyundaki arsenal fazlalığı da muazzam. Hem büyüler için, hem kılıçlar için hem de ash of war (silahlara ve kalkanlara eklenebilen skilller) için. Yeni gelen summon ashlere başta ısınamasam da çok güzel iş görüyorlar. Özellikle bu oyunda içimdeki kaosu tekrar kabullenip puşt olmaya karar verdim. Düşmanların paternini okumak o kadar zorlaşıyor ki bazen ona gerek kalmadan mimic yollayıp ben arkadan spamliyorum. Bazen okçularımla beraber düşmanları stunlock'a alıyorum (stun yiyor ve poise'i kırılıyorsa tabii...) Muazzam haz. FS oyunları kataloğunda en çok özgürlüğü (hem stratejik hem build kalitesi olarak) sağlayan oyun olabilir. Velhasılkelam daha konuşacak çok şey var ancak yer kısıtlı. TLDR oyun muazzam ve 100/100, dağılabiliriz.