Recent reviews by Jeremus

Bu tarz point&click oyunlarını sevmeme rağmen bu son derece çağ dışı görünümde ve başarısız oyunu maalesef sevemiyorum. Çok hantal mekaniklere ve içine çekmeyen bir konuya sahip. Grafikleri zaten fotoğraflarından bile gözünüzü kanatmaya yetiyordur.

Toplamda 10-15 dakika dayanabileceğiniz, bir tık keyifli ama sadece yapmış olmak için yapılmış bir oyun. Göründüğü üzere, hapishanede futbol oynuyorsunuz. Bazı fizik mücadeleleri keyif verir ama tabii gerçek anlamda bir oyun seviyesinde tutmak zor. Elinize bir yerlerden düşerse denenebilir.

Güzel bir konseptle basit bir oyun yapılmak istenmiş ama üzerine pek uğraşılmamış. Son haliyle de adeta acınası durumuyla terk edilmiş. Üzerine gidilse bir şeyler çıkardı belki.
Şehirde basit grafikli adamımızla amaçsız hareketler yapıyoruz. Bir numarası yok. Denemeye değmez, önerilmez.

Poop In My Soup'un devamıdır gibi düşündüm ama hayır, aynı konseptte farklı bir oyun. Olayı ise zamanlamaya dayalı komboları doğru tutturup dışkı biriktirmek ve sonra da karşıda dans edenlerin üzerine sıçızlamak. Mizahen kuvvetli, komik bir oyun olmasının yanında müziklerinin de hoşuma gittiğini söylemeliyim. Özellikle disco bölümünde, müziğe hareketleriyle eşlik edesi geliyor insanın.
Bu ufak fiyata alınabilecek, birkaç saatinizi verebileceğiniz hoş bir oyun. Kendisini öneririm.

Tipik Artifex Mundi oyunları içinde, ortalamanın üzerinde bulduğum bir oyun oldu. Oynanıştan bahsetmeye gerek yok; net bir Artifex tipi point&click ve size her oyunda olduğu gibi bir hikaye sunmaya çalışıyor. Kolay bulmacalar ve gizli nesne oyunlarıyla tam bir casual, dinlendirici yönüyle amacına ulaşıyor. Türü sevenlere öneriyorum.

Orclar saldırıyor! Sürüyle gelen orc düşmanlara karşı savaşın ve ilerleyin. Hikayeniz bu.
Yani ben bu kadar monoton ilerleyen bir kombat sistemi hatırlamıyorum. Böylesine bir oyuna yakışmayacak tipte mekanikler. Oyunun elinden tutulacak hiçbir yönü yok. Zorlasanız da olmuyor. O yüzden denemeyin.

Roguelike Deckbuilder türünün sevicisi olarak, yeni bir çeşit macera ve deneyim adına oyunu aldım. Zindanlara girmiyor olmanın olumsuz yönüne önceden hazırdımsa da, buradaki oyun tipi kanımca benim gibileri zevklendirecek türden değil. Yani mesela Guild of Dungeoneering, Slay the Spire sevicisiyseniz burada pek bir anlam ifade etmiyor.
Kartını yönettiğiniz karakter, komşu kartlara doğru hareketlenerek güçlenmeyi ve etrafını yok etmeyi amaçlıyor. Basit bir yapıda ve oynanışı hemen kavrarsınız. Ama zevk konusu; benden yana tutmadı.

Çıktığı sene için çok başarılı, günümüz içinse "eh işte" diyebileceğimiz kalitede bir Battlefield oyunu. Multiplayerini eski yıllarda oynadığımı hatırlıyorum ve başarılı bulmuştum. Şimdi burada singleplayer campaigni bitirmek durumunda bulundum ve aslında bu kadar da eskiye gitmesem iyiymiş diye düşündüm. Kötü değil; ama kabul etmek lazım ki Battlefield oyunlarının asıl başarısı multiplayer üzerindedir. Multiplayerde ne kadar Battlefield'cıysam singleplayerde de o kadar Call of Duty'ciyim şeklinde açıklayabilirim.
Oyun senaryosu, soğuk savaşın farklı bir yorumu ve üçüncü dünya savaşına gelinmiş, bir tür yeni teknolojik silahın imhası yönünde bir hikaye sunuyor. Pek özgün değil; pek başarılı da değil. Ama kaliteli bir çatışma mekaniği sunduğu için kendisini oynatıyor. Bugün bu türde oynayabileceğiniz farklı seçenekler varsa da, Battlefield oyunlarına şöyle bir baştan başlamak adına eskileri oynamak isteyenlere önerilebilir.

İlk oyuna elbette bir devam gerekiyordu. Aynı mekanikler ve çizimlerle dewamke demişler bittabi. Ancak oynanışta ciddi bir değişiklik; yumaktan bağımsız şekilde iki ipten karakter olarak gidiyoruz. Bu da bulmacaların çözümünde ciddi değişiklik olduğu anlamına geliyor. Biriniz diğerinizi salıyorsunuz, çekiyorsunuz, sallandırıyorsunuz gibi durumlardan bahsediyorum. İlk oyunda ana ipten kopmuyor olmak kesinlikle farklıydı. Şimdi burada güler yüzlü ailemiz yok ama bölüm dizaynları yine başarılı ve yine sakinleştirici arkaplan resimleriyle kalitesini devam ettirmiş.
Oyunda ortak ekran - eşli oyun seçeceğini görüyorum ama denemedim. Tek kişi herhangi bir sorun yaşamadan oynanabilir durumda. Oyunu bitiremeden EA Play aboneliğim dolduğu için devamı sonraya kaldı ama şimdiden rahatlıkla önerilebilir.

Ya sen ne güzelsin! Ne güzel düşünmüşler... Sanat akıyor oyundan adeta. Özgün ve orijinal bir yapım; EA Play abonelik sürecimin baş tacı oldu kendisi.
Görüntülerde görmekte olduğunuz karakter, iplik yumağından sanılarak giden ve ipinin uzunluğunun müsaade ettiği sürece giden bir tatlı yaratıktır. Basit görüntüsüne rağmen oynanışında mekanikleri tam anlamıyla kullanabilmek adına çeşitli yöntemleri bulunmaktadır ve neyse ki oyun size başta bunları çok güzel öğretiyor. İple sarkmak, daldan dala atlamak, komando patikaları kurmak gibi birçok seçeneğiniz olacak.
Bölümler orta zorlukta bulmacalar sunuyor ve pek yormuyor. Asıl zor olan sanıyorum kayıp nesneleri tamamlamak. Çünkü birçoğunu çok sağlam gizlemişler ve normal oyunu bitirmekten daha kompleks şekilde düşünmeyi gerektirecek yerlerdeler. Zamanınız varsa yapılabilir. Yoksa asıl zevk tabii ki oyunun kendisinde.
Bölüm dizaynı ve ara videolar aslında basit birer arkaplan öğesi olmaktan ibaretlerse de insanın içini ısıtacak seviyede başarılı çizilmiş. Psikolojik anlamda rahatlattığını kesinlikle hissettim. Bu oyunu bu zamana kadar nasıl hiç duymadığıma da şaşırdım. Electronic Arts'ın boktan fiyat politikası elbette oyuna sahip olmamızı engelliyor ama sonuçta üyelikle oynanabilir. Kesinlikle tavsiye ediyorum ve es geçmeyin diyorum.