Global pazar diyorsun? Dolardan dolayı oyunun fiyatını ebesinin amına kadar zamlıyorsun? Oyunda düşmanları hep aynı tip karakter tasarlıyorsun? Sonra bu oyunu piyasaya sürüp satın almamızı istiyorsun :DD

Bu incelemeyi yazdığımda AC:Odyssey çıkalı çok kısa bir zaman oldu. Türkiye satış fiyatı 309TL. Bu oyunun satış fiyatı ise 209TL. Kuru bahane edip oyunları 100TL zamlayan Ubisoft sikimdirik bu oyunlara bir de Türkçe yama yapmıyor :D Artık bu dakkadan sonra ya fiyatlar düşene kadar ya da Türkiyedeki kitlesini önemseyip Türkçe dil desteği ekleyene kadar hiçbir Ubisoft oyunu almayacağım.

Evet geldik yılın kaçınılmaz anı olan Assassin' Creed çıkış ayına. Ne umduk ne bulduk. Serinin önceki oyunlarıyla karşılaştırdığımızda iyi kötü neler değişmiş birlikte bir göz atalım.
Öncelikle kendi adıma şunu belirtmek istiyorum ki. Oyun ilk duyurulduğunda bende gram heyecan yaratmadı. Unity faciasının(her ne kadar hikayesi ile beni tatmin etmeyi başarmış olsa bile) ardından geçtiği zaman dilimini de düşündüğümüzde kafamda bir soru uyandı. Oyunun yakın tarihte geçmesinden ötürü dövüş sisteminin tam oturmayacağını düşünmüştüm. Sonra ilk oynanış trailer'ını izlediğimde gayet sıkıcı hatta hemen hemen serinin bir önceki oyunuyla aynı olduğunu gördüğümde tüm beklentilerimi de en aza indirdim. Beklentinizi düşük tutarsanız hayal kırıklığına uğramazsınız tezinden yola çıkarak oyunun çıkmasını bekledim ve çıktığı gibi oturdum başına. İlk dikkatimi çeken şey Unity'i zar zor çalıştıran ekran kartımda yüksek ayarlarda 50-60 fps arası bir akıcılıkta oynadığımı görüp şaşırmam oldu. Ubisoft bu sefer dersine iyi çalışmış gibi duruyordu. Devamında serinin diğer oyunlarıyla karşılaştırma yoluna gittim. Açıkçası tarih ve mekanlar dışında ilk bakışta oyun Unity 2 gibi duruyordu. Ama Unity'de yapılan bazı hataların tekrarlanmadığını görmek en azından oyunun oynanabilirlik açısından daha akıcı olması hoşuma gitti. Unity'de neredeyse yok denecek kadar az olan günümüz bölümleri bu sefer oynanabilir olarak olmasa da sinematik ara sahneler olarak tekrar sunulmuş. Bu benim hoşuma gitti çünkü Rogue ile son bulan oynanabilir günümüz dünyasının senaryosu gerçekten ilginçti ve beni heyecanlandırıyordu. Bu konuda Ubisoft resmen ağzımıza bir parmak bal çalmış ve bırakmış. Ayrıca diğer oyunlara ısrarla konulan çoklu oyuncu ve eşli oyuncu denilen ucube! modların(ne multisinden ne copundan gram zevk almamıştım) bu sefer çıkarıldığını görmek de şaşırtıcıydı.
Günümüz senaryosunda maalesef çok bir detay bulunmuyor. Gelelim oynanabilirliğe. Bir oyunun atar damarı diye adlandırabileceğimiz en önemli parçası olan oynanabilirlik Unity'e göre gerçekten çok daha akıcı. Her zamanki ekipmanlarımız yine mevcut, ama seriye bu oyunda eklenen bir özellik olan kancamız var. Kancaya başta ön yargılı bakmıştım. Ne yani Batman mi oynuyoruz diye burun kıvırmıştım. Ama oyundaki kullanım alanını gördüğümde yapımcının kancayı koyarak çok akıllıca bir hamle yaptığını anladım. Çünkü artık ortaçağda değiliz. Şehirler büyük dolayısıyla dar alanda çok insan yaşıyor ve bu da apartman ihtiyacını doğuruyor ve eğer siz o apartmanlara eski usul tırmanmaya çalışırsanız tırmanmaktan oyunu oynayamazsınız. Kanca ile tek tuşta koca apartmanın tepesine çıkmak oyuna gerçekten çok büyük bir akıcılık katmış. Bunun yanında büyük şehirde kolay ulaşım adına artık at arabalarımız var. At arabasını sürmek gerçekten keyifli. Yollar, trafik vs güzel ama yolda giden at arabasının önünü kesip şoförünü aşağı atıp arabayı çaldığımızda bir an, AC: Syndicate mi GTA 1868 mi oynuyorum diye de düşünmedim değil.
Dövüş sistemini ise başta açıkçası yadırgadım. Artık kılıçlarımız yok. "Gizli" sayılabilecek silahlarımız var çünkü artık şehirlerde organize polis teşkilatları ve adım başı polisler bulunmakta dolayısıyla sokaklarda kocaman kılıçlarla gezmek biraz absürt olurdu. 3 çeşit silahımız var. Benim favorim bir baston gibi duran ama aslında bir kısa bıçak ve bir uzun bıçaktan oluşmuş olan Cane sword, Diğer iki silahımız ki benim pek hoşuma gitmeyen muşta ve gurka kaması. Ben daha çok cane sword'u kullandım ve şunu demeliyim ki animasyonlar gerçekten çok güzel. Ama düşmanlarımıza gündüz vakti meydan dayağı çekme fikri ise baya bir komik açıkçası hala daha alışamadım. Millete tekme tokat ağız burun dalıyoruz resmen. Durup durup "Ah ah nerde o eski Assassinler" diye iç geçirmiyor değilim. Mentor Altair görse kemikleri sızlardı eminim. Oynanabilirlik açısından akıcı olsada konsept olarak hiç beğenmediğimi söylemeliyim dövüş mekaniklerini. Geçelim haritaya. Haritamız her zamanki gibi bölge bölge templarların elinde. Bu sefer "tapınakçı avı", "suçluyu yakala", "çocuk işçileri özgürleştir" konseptli (hepsi birbirinin tıpa tıp aynı olan) sıkıcı görevlerden bin tane yaparak şehri özgürleştirmeye çalışıyoruz. Her görev tipinin bir ortağı var. Mesela "suçluyu yakala" görevlerini polis müfettişinden alıyoruz. Tamamladığımız her görev ortağımız ile olan ilişkimizi geliştiriyor ve çeşitli ödüller alıyoruz.
Bildiğiniz gibi bu sene seride ilk kez iki karakteri aynı anda yönetiyoruz. İkiz olan Frye kardeşler. Her karakterin (güya) kendine özgü yetenekleri var. Evet yetenekler sayfasında en son açılan karaktere özgü yeteneklerden bahsediyorsak öyle ama oynanışa geldiğimizde ikisi de birbirinin aynısı. O yüzden çok da bahsedecek bir şey yok, çığır açamayan gereksiz bir detay. Gelgelelim çete sistemine. Çete sistemi aslında güzel ama bir Suikastçıya yakışmıyor. Bir mahalledeki tüm görevleri tamamladığımızda mahalleyi kurtarmak için çete savaşı(öhm!) mahalle kavgası yapmamız gerekiyor. Çok epik bir şekilde mahalle kavgasına girsek de. Millete 2 dakikada meydan dayağı atıp artık buranın reyizi benim dedikten sonra 2 dk önce gırtlağına yapıştığımız düşmanlarımızın padişahım çok yaşa! nidalarıyla bize katılmaları da ayrı bir komik.
Yan hikayelere de değinelim biraz. Sanki yapımcılar oturmuş ve demiş ki. Victoria döneminde ne kadar tanınmış tarihi karakter varsa oyuna koymalıyız. Tamam tarihi karakterlerle karşılaşmak hoş bir duygu ama görevleri o kadar sıkıcı ki bir çoğunu es geçtim. Hatta ana hikaye o kadar zayıf geldi ki bana herhalde yan hikayelerle uğraşmaktan ana hikayeye vakit kalmadı. Mesela kötü karakterimiz yeterince kötü değil. Nerde o Thomas-Germain nerde bizim uyuz Starrick. Germain, Unity'de hikayeye dahil olduğu andan itibaren oyuncuyu şaşırtmaya odaklı bir karakterdi. Sağı solu belli olmuyordu. Starrick o kadar zayıf bir karakterki. Adam 8 episode odasından çıkmıyor bile. Adamın imparatorluğu elinden bir bir kayarken öyle oturuyor odasında. AC serisinin olmazsa olmazı olan kötü karakterlerdir(borgias, lee, etc.) hikayeyi sürükleyen. Ama Starrick o kadar uyuz bir karakter olmuş ki. Ana senaryoyu bitse de gitsek modunda oynadım.
Toparlayacak olursak. AC: Syndicate oyuncuyu yarı yolda bırakmayan, oynanabilir ama hikaye açısından(benim nezdimde) seleflerinin yanına yaklaşamayacak ortalama bir yapım olmuş. Umarım yapımcı firma zaman aralığını daha yakına getirmeye çalışmaz çünkü bu serinin ipini çekmek olur. CoD serisi bunun en büyük örneğidir.
Puanlama:
Grafikler: 10/10
Sesler: 10/10
Oynanabilirlik: 9.5/10
Animasyonlar: 10/10
Hikaye: 7/10
Genel: 8.5/10
Eğer aradığınız bir müze gezisi ise AC: Sydicate'i şiddetle tavsiye ederim çünkü grafiklerin yanında tarihi mekanlar, saraylar o kadar özenle hazırlanmış ki hayran olmamak işten bile değil. Ama bütüne bakıp bir Assassin's Creed oyunu olarak baktığımızda benim aradığım ilk özellik, detaylı karmaşık ve tarihle iç içe bir hikayedir ki maalesef Syndicate'in bunlar güçlü yönleri değil. Ama 50 saat civarı sürecek bir macera arıyorsanız tam size göre diyebilirim zira oynanabilirlik gayet güzel ve akıcı.
Okuduğunuz için teşekkür ederim-Frozen Grenadier 26/11/2015

Ne desem bilemiyorum, kendimi Arafta kalmış gibi hissediyorum.

Koca serinin değişime gitmeden önceki son oyunu, yine ortalama bir hikaye ve değişmeyen oynanış ile bezenmiş. 1868 yılında, Sanayi Devriminin buharları arasında Londra sokaklarındayız. Evie Frye ve Jacob Frye ile amansız bir mücadeleye atılıyoruz... Şaka şaka amansız falan değil, klişe bir mücadele bu.

İlk önce şunu belirtmem gerekir, ben eski Assassin's Creed oyunlarını daha çok seviyorum. Elbette yeni nesil oyunlar da kendi çaplarında başarılı ancak o eski gizlilik tadını ben ne yazık ki alamıyorum. Yeni oyunlar biraz daha aksiyona ve savaş üslubuna yöneliyor. Dediğim gibi başarılı ancak eski oyunların yerini tutamıyor.

Londra sokaklarını inek yalamış saçları ve pos bıyıkları ile ele geçirmiş, Tapınakçıların muazzam korkunç lideri Crawford Starrick ile çete kavgalarına girişiyoruz. Ubisoft bir çılgınlık yapıp bize 2 farklı suikastçiyi yönetme fırsatı vermiş. Jacob Frye ve kardeşi Evie Frye ile sokak sokak harita açmaca ve her zamanki gibi belli başlı eşyaların peşinden koşmaca yapıyoruz. Bu sefer elma değil bir "Kefen" arıyoruz.

Senaryo açısından ortalama bulduğumu söylemek zorundayım. Klişe bir hikaye ve hep aynı seyir eden görev şeması bulunuyor. Ara sahneler inanılmaz kısa ve diğer yan karakterleri tanımamız için çok fazla fırsat tanınmamış. Ancak ana senaryo dışında yan hikayeler oldukça güzel. Karl Marx'ın davasına yardımcı olmak, Charles Dickens'ın gizemli hikayelerinden kesitler oynamak inanılmaz zevkliydi.

Oynanış mekanikleri bir önceki Unity ile neredeyse aynı ve düz. Yine gelen atağı savur ve tek hamlede düşmanı yere ser ilerleyişi söz konusu. Farklı olarak at arabaları ve trenler bulunuyor. At arabaları ile girilen aksiyon sekansları bence çok iyi. Trenler ise sadece üstünde durabildiğimiz araçlar olarak yer alıyor.

https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2347795624

Şehir planlaması ve atmosferi ise benim aşırı hoşuma gitti. Özellikle geceleri puslu ve sisli havanın yüzeye inmesi, ortamı geren ve oyuna bağlayan şeylerden sadece bir tanesi. 1800'ün Londra sokakları zaten çok başarılı tasarlanmış ve sergilenmiş.

Kısacası hikayesi ortalama, oynanışı aynı ve normal bir oyun Syndicate. Çok büyük bir beklenti ile asla oynanmamalı. Benim gibi tüm seriyi oynayan kişiler göz atabilir ancak daha önce seriden hiçbir oyunu oynamadıysanız direkt bu oyundan başlamanızı tavsiye etmiyorum. Fiyatı 30 TL edebilir, indirimde.

Puan: 77 / 100

Diğer yazılarımı okumak için:
ArrangePoint Web Sitesi [arrangepoint.com.tr]

Twitch kanalım:
Takip etmeyi unutmayın :)[www.twitch.tv]

Assassin's Creed Syndicate
SEVDİKLERİM
-Oynanış
Oyunda bir önceki oyun olan unityden daha çok çeşitlilik var
Görev sayısı pek çeşitli olmasa da sthealth (gizlilik) odaklı ve eğlenceli
Jacob'ın Evie'den oynanış olarak hiç bir farkı neredeyse yok

-Sthealth (gizlilik)
Serinin en iyi gizlilik oyunu diyebilirim oyundaki görevleri yaparken tam bir suikastçı gibi hissettim
Cover (sipher) assasinationları (suikastleri) gayet iyi ve düzgün çalışıyor
Smoke (gaz) bombalarını abartmamışlar Unity'deki gibi bu iyi olmuş

-Görev tasarımı
Gerçekten çok hoş tasarlanmış görevler var ve benzersiz öldürmeler çok keyifli
Ana hikaye görevi dışındakiler aynı olsa da gizlilik severler için ideal
Hikaye anlatımı fena değil

-At arabası meselesi
Bence fena değil sürmesi keyifli
Ayrıca arabalardan arabalara atlamak çok keyifli

-Finisherlar (bitirişler)
Bitirişlerin herzaman olmaması iyi öbür türlü bayardı
Baya fena bitirişler olması heycan verici
Silahtan silaha değişmesi ayrı bi güzel

-Çete olayı
Zor görevlerde bazen gizli gitmek yerine kendi çetemizden 5 kişi toplayıp savaşmak çok keyifli
Ayrıca yükseltmelerinin olması bunu daha iyi yapıyor

ORTADA KALANLAR
-Parkur
Parkur iyi. Kanca olayı iyi olmuş ancak tek sorun at arabaları. At arabaları ile çok hızlı seyehat edebiliyor olmamız parkuru gereksiz yapıyor

-Npc'ler
Npc'ler hareketlerinize iyi tepki veriyor ancak ben Londra sokaklarını hiç hareketli hissedemedim

-Yan görevler
Yan görevler hem iyi hem kötü. İyi yanı keyifli olması. Kötü yanı ise çok boş olması

SEVMEDİKLERİM

-Silahlar
Silahlar zamanına göre iyi tasarlanmış olsa da pek çekici değil sadece finisher farkı var

-Loot ile yükseltme mantığı
Sandıklardan deri metal vb. şeyler çıkarıp eşyalarımızın kapesitesini arttırma mantığını saçma buldum

-Ana kötü adam :)
Adam aslında gerçekten güçlü ama o kadar berbat anlatmışlar ki sanki ben bile pataklarım
-Level sistemi
Gerçekten bir suikastçi olarak neden level sistemi var?
Hangi suikastçi göreve gitmeden ''Ya bi dur levelim az, biraz yükseltiyimde görev kolay olsun'' demiştir?
Ya da hangi suikastçi ''Ya bu adam 7 level (leveli geçtim adam ondan kat kat güçlü olsa da ) ben uzak durayimim demiştir?

Sonuç: Alınır
O kadar uğraştık bea bi beğenirsin :)

~ ZORLUK ~

🔲 Babaannem bile oynar
🔲 Kolay
☑️ Normal
🔲 Zor
🔲 Dark Souls

~ GRAFİKLER ~

🔲 Paint terk
🔲 Kötü
🔲 İdare eder
🔲 Grafiğin bu oyunda bir önemi yok
🔲 Tatlı
☑️ Güzel
🔲 Muazzam

~ SES-MÜZİK ~

🔲 Kötü
🔲 Ehh
🔲 İyi
☑️ Güzel
🔲 Kulak orgazmı

~ FİYAT ~

🔲 Ücretsiz oyun
🔲 Hak ettiğinden çok daha düşük
🔲 İdeal fiyat
🔲 Daha ucuz olabilirdi
☑️ Gereğinden fazla pahalı
🔲 Paranızı çöpe atın daha iyi

~ PC GEREKSİNİMLERİ ~

🔲 Tost makinesi
🔲 Ortalama
☑️ Yüksek
🔲 NASA bilgisayarı

~ UZUNLUK ~

🔲 Çok kısa (0-3 saat)
🔲 Kısa (3-15 saat)
🔲 Ortalama (15-50 saat)
☑️ Uzun (50-90 saat)
🔲 Aşırı uzun (90-110 saat)
🔲 Sonu yok

~ EĞLENCE ~

🔲 Ders çalışmak daha eğlenceli
🔲 Eğlenmesi zor
🔲 Orta eğlence
☑️ Oldukça eğlenceli
🔲 Muazzam eğlence

~ TEKRAR OYNANABİLİRLİK~

🔲 Tek seferlik deneyim
☑️ Yıllar sonra belki
🔲 Kesinlikle oynanabilir

~ FİYATINA DEĞER Mİ? ~

🔲 Hayır
☑️ İndirim bekleyin
🔲 Evet

~ HİKAYE ~

🔲 Hikayesi yok
🔲 Kötü
🔲 Ortalama
☑️ İyi
🔲 Mükemmel

Evet gençler, sonunda beklenen gün geldi. Üniversiteden hızlıca çıkıp eve geldim, geçtim pc`min başına, açtım oyunu, sağ yanımda da Ubisofta önceden geçirmek için hazırladığım küfürlerin koca bir notu, heyecanla girişimi yaptım. Ama hayır, bu sefer sövmeyeceğim heriflere. Acıdım lan amk Ubisoftuna.

Bismillah deyip oyuna girdim, oyun direk açıldı. Hani bir menü görelim, grafiklerle, klavye tuşlarıyla oynayalım dedik imkanı yok, oyun açık ve net girişini yapıyor. Bu konuda hakketen Ubisoft`un amına koyim. Neyse ki o kadar zorlamadı oyun beni. Şunu itiraf etmeliyim ki Ubisoft Unity olayından sonra dersini almış. Bakın almış diyorum, ama süper bir optimizasyon da beklemeyin. Sadece sınıfı geçmiş diye düşünün bu kadar. Daha iyi olabilirdi ama sonuçta bu Ubisoft, daha beter olmadığına şükür etmeliyiz bence.

Grafikler bu sefer tatmin edici olmuş. Ne çok sağlam, ne de çok kötü. Tam tadında yani. Üstelik Londra atmosferine tam uyuyor. Mesela Unity`de Paris ile atmosferi benimle bölümüm arasındaki uyumdan daha beterdi, öyle düşünün yani. Ama bu oyunda atmosfer olmuş. Kendinizi tam o çağda hissediyorsunuz ( o turuncu güneş sisini karıştırmayın, o sisin amına koyim ben dicem ama artık alıştım zira kaç oyundur zaten sürekli görüyoruz, o yüzden birşey diyemez oldum)

Gelelim senaryoya. Evet bayanlar ve baylar, karşımızda çok güzel bir senaryo var. Victoria İngilteresi, endüstriyel sanayi çağı derken üstüne bir de güzel senaryo eklenince oyun tadından yenmez oluyor. (Gerçi bu güzel senaryoyu oyunun sonunda Ubisoft`un bir güzel ♥♥♥♥ ettiğine dair söylentiler duydum ama göreceğiz bakalım hayırlısı) Uzun lafın kısası, senaryo kısmı olmuş.

Fizikler ve animasyon tasarımına gelecek olursak yine bu kısımda tatmin edici. Yani şöyle özetleyeyim Ubisoft bu oyunu biraz daha geliştirebilirdi, elindekilerden faydalanabilirdi ama şuanki haliyle bile tatmin edici. Üşengeç ♥♥♥♥♥♥ çocukları ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ az daha sandalyeden kaldırsaydı çok daha sağlam oyun görebilirdik. Neyse konudan sapmayalım. Animasyonlar genelde Unity`nin geliştirilmiş versiyonu. Dövüş sistemine Ac3`deki seri katliam eklendiği için çok hoş buldum, tek beğenmediğim kısım hızlı dövüş sekansları. Aşırı hızlı ama kardeşim ya... Gerisi iyi merak etmeyin.

Seslendirme kısmı hakkında söylenecek birşey yok. Güzel. Her ne kadar kulaklarım Ezio`nun o karizmatik sesini arar olsa bile şuanki seslendirmeler de fena değil. Muziklere de zaten söylenilecek birşey yok, Ac serisinin müzikleri her zaman hoş olmuştur ki zaten bu oyunda da öyle.

Ve son olarak oyunun diğer ufak tefek detaylarından bahsedeceğim. Öncelikle içerik zengin, harita büyük, görevler güzel. De sen oraya illa Pay to Play ekleyeceksin dimi ? Başka türlü olmuyor mu yani güzel kardeşim ? Hani zaten oyun ülkemizde pek ucuza satılmıyo, bide beni neden onlarla uğraştırıyosun mübarek ? Allah belanı versin Ubisoft. Bu arada crafting sistemi de pek bir güzel olmuş, sevdim lan.

Sonuca gelirsek ben bu oyunu sevdim. Bir efsane değil, Bir şaheser değil, en iyi 3 ac oyunu arasına bile giremez ama Unityden kat kat daha güzel olduğunu söylemek üzerime düşen vazifedir. Benim gibi nice AC hayranlarının kalbini Unity gibi sikik bir oyunla kıran Ubisoft, bu kalpleri onarmak için biraz daha uğraşsaymış olurmuş ama şuanki hali ile bile yetiyor. Teşekkür bekleme amk Ubisoftu, ama güzel iş çıkarmışsın. Takdir ettim. Yiğidi öldür, hakkını yeme (gerçi sen bizim hakkımızı yiyeli 1 sene oluyor nerdeyse ama yinede birşey demiyorum amk Ubisoftu.)

Syndicate, gerek dövüş mekanikleri, gerek grafik kalitesi, gerekse açık dünyası ile önceki oyunundan gelişmiş ve bizlere hazzı doruklarında yaşatmış bir oyundur. 2 karakteri canlandırdığımız, sanayi devriminde geçen güzel bir hikaye ve yaşayan bir şehir ile bizi karşılayan bu oyun oldukça harika. 1868’de Kraliçe Victoria'nın döneminde geçen Syndicate, İngiltere’nin buharlı araç gereç ve makineleri üretmeye başladığı zamanları konu alıyor. Sanayi Devrimi zamanlarında güçlenen İngiltere ile birlikte Londra da yüzyıllar boyunca Tapınak Şövalyeleri'nin egemenliği altında kalmış ve onların bir kalesi olmuştur. Jacob ve Evie Frye babalarının ve kendi fikirleri ile yola koyuluyorlar. Yıllardır destek isteyen bir Assassin'in yardımına da dahil olan ikizlerimiz kendi hedeflerini ve İngiltereyi tapınakçıların elinden kurtarmak ister. Oyunumuz tam da bu zamanlarda, çocukların dahi işçi olduğu ve köle gibi çalıştırıldığı, kapitalizm çarklarının tıkır tıkır döndüğü bu kömür dumanlı zamanlarda başlıyor.

Karakterlerimizin yetenekleri ayrı olduğundan dolayı birbirinden tamamen farklı oynanış ve deneyim sunabiliyorlar. Bu yönden, Jacob tam bir sokak serserisi olabilirken Evie de kimsenin duyamayacağı bir Assassin olabiliyor. Bu seçenekler tamamen size kalmış! Öte yandan, Londra’daki savaşta ikizlerimiz yalnız değiller. Tapınak Şövalyeleri'nin oturttuğu düzeni bozmak için kurduğumuz The Rooks adlı sokak çetemiz ile Londra için dövüşebiliyoruz. Bu özgürlük savaşımızda en fazla 5 kişiyi yanımıza alabiliyoruz ve çete üyelerimizi kazandığımız paralarla upgrade edebiliyor, gelirimizi de kolayca arttırabiliyoruz.

Oyunda tarihi mekanlar, saraylar o kadar özenle hazırlanmış ki hayran olmamak işten bile değil. Starrick o kadar zayıf bir karakter ki Adam 8 Episode odasından çıkmıyor bile. Adamın imparatorluğu elinden bir bir kayarken öyle oturuyor odasında. AC serisinin olmazsa olmazı olan kötü karakterlerdir(borgia, lee) hikayeyi sürükleyen. Ama Starrick o kadar uyuz bir karakter olmuş. Her ne kadar unity yüzünden pek öne çıkmasa da gayet başarılı olmuş. Eğer hala oynamadıysanız indirim zamanında kaçırmayın derim ;)

8.5/10

Bu oyunu hatırı sayılır bir süre oynadıktan sonra diğer tüm AC oyunlarını oynamış biri olarak (son çıkan Origins'i oynamasam da gameplayini izlerken bitirmiş gibi oldum) bu oyun beklentimin altında kaldı.

Oyunu Jacob ve Evie Frye kardeşler olarak oynuyoruz.Çoğu görev sırasında iki karakterden istediğimiz ile oynamakta özgürüz ama bazı görevlerde karakter zorunluluğu var.Jacob'ın can barı daha fazla Evie'nin stealth'ı ama 2 karakteri de ayrı ayrı geliştirebiliyoruz tabiki.Genel olaraktan Evie ve Jacob olarak templar kontrolü altında bulunan endüstriyel çağdaki Londra'yı templar etkisnden temizlemeye çalışıyoruz ve bu sırada bol bol hayır işi de yapıyoruz(çocuk işçileri kurtarma,Graham Bell'e yardım etme)

Genel olarak grafikleri ve gameplay'i çok beğendim.A. Graham Bell'in bize tasarladığı(aslında daha çok tamir ettiği) blade çok kullanışlı geldi.Nasıl Unity'de Revolutionary France'ı yansıttılarsa Sorbonne da Notre Dame 'da dolaştıysak bunda da Big Ben'de ,Westminister'da dolaştık,Mark Twain ile tanıştık.

Eksik noktalar olarak hikaye ciddi manada boş.Yok babaları ölmüş intikam meselesi filan.Ezio da ne güzel hikayemiz vardı.Connor'ın hikayesi de güzeldi ama bu oyunda hikaye adına bir şey bulamadım maalesef.

I love the UK (English) dialects, awesome voice acting and game is pretty well designed by Ubisoft, worth to play

+Çok iyi olmasa da ortalama ama güzel olan bir hikaye.
+Keyifli karakterler.
+Kanca mekaniği muazzam güzel. Açık dünyada gezmeyi bir angarya olmaktan çıkarıyor. Üstelik oyuna güzel bir strateji de katıyor.
+Müzikler oldukça iyi.
+1860'lar Londra'sı çok iyi tasarlanmış.
+Oyunda sunuma güzel çalışılmış. Her bir yan görevin güzel sunumları var ve sizi oynamaya teşvik ediyor.
+Grafikler oldukça güzel.
+Karakter özelleştirme tam kararında.
+Suikastlerin kendine özel bir nevi Hitman oyunlarında ki gibi tasarlanması enfes.
+Sadece ana oyun oynanış süresi yan etkinliklerle beraber 30-40 saat arası.

-Savaş sistemi kombo üzerine olmasına karşın neredeyse hiçbir ağırlığı yok ve sırf olması için konmuş.
-Optimizasyon Unity'e göre çok iyi olmasına rağmen yer yer fena buglara rastlanabiliyor.

Syndicate, Unity faciasından sonra ilaç gibi gelen enfes bir oyun. Hem çok iyi bir AC oyunu hemde çok iyi bir açık dünya oyunu bence. Özellikle Syndicate'i bitirdikten sonra Unity'nin her anlamda prototip olduğunu anlıyorsunuz. Gizlilik, aksiyon ve sunum anlamında Syndicate da çok güzel iş başarılmış. Kanca mekaniği hem açık dünyadaki erişilebilirliği ve seriliği arttırırken görevlerde de stratejinizi belirlemede çok güzel işe yarıyor. Londra ise bir Ubi klasiği olarak çok güzel tasarlanmış. Syndicate neredeyse her açıdan oyuncuyu üzmeyen güzel bir oyun. Kesinlikle kaçırılmaması gerekiyor.