⠀⠀⠰⢷⢿⠄
⠀⠀⠀⠀⠀⣼⣷⣄
⠀⠀⣤⣿⣇⣿⣿⣧⣿⡄
⢴⠾⠋⠀⠀⠻⣿⣷⣿⣿⡀
🏀⠀⢀⣿⣿⡿⢿⠈⣿
⠀⠀⠀⢠⣿⡿⠁⠀⡊⠀⠙
⠀⠀⠀⢿⣿⠀⠀⠹⣿
⠀⠀⠀⠀⠹⣷⡀⠀⣿⡄
⠀⠀⠀⠀⣀⣼⣿⠀⢈⣧ Basketball people

"Ssssst!" fluistert Thierry in mijn oor, "we moeten stil zijn anders hoort iemand ons nog!" Hij kruipt naar de voorkant van de tent, sluit de rits, draait zich om en kijkt me met zijn grote, mooie bruine kijkers aan. "Maar wat nou thierry, als ik helemaal niet stil wil zijn?" zeg ik grijnzend. Hij geeft mij een speelse blik terug "dan weet ik wel een andere manier om jou stil te krijgen hoor...". We stappen dichterbij elkaar. We staren elkaar aan, simpelweg om de ander te bewonderen. Uit het niets kruipt er een brandend verlangen in mij naar boven om elk kledingstuk van Thierry eigenhandig kapot te scheuren zodat ik eindelijk kan ontdekken wat er allemaal onder hem schuilt. Ik stap op hem af om dit te gaan doen maar hij houdt me tegen. Hij grijpt me vast met zijn tedere handen en vouwt ze om mijn nek. Ik kijk hem niet begrijpend aan.