Recent reviews by ci

Kendini var olduğu bağımsız oyunlar evreninde "bağımlılık yapıcı, -tırnak içinde- acayip senaryolu ufak bir roguelike" olarak sunma eğiliminde olsa da aslında bir korku oyunu — yani, tasarım olarak bu tanımla birlikte geliyor bence. 'Korkutucu' ögeler içeren her şeyi korku türü altında değerlendirmekten bahsetmiyorum; medium'u sinemaya dönüştürüp hayal ettiğin zaman tanım kendini sağlamış oluyor: Aklını kaçırmış anne ve travma/kaçış üzerine kurulu bir öyküsü var. Bununla birlikte, evet, oynadığım en iyi korku oyunlarından biri.

E-sporlar arasında Dustforce'un yer almaması için çok az sayıda neden düşünebiliyorum ve bunların hiçbiri oyunun tasarımından eklenip çıkarılacak şeyler değil. Yani, tamamiyle 'spor' olarak tasarlanmış bir oyun bu, bu böyle bilinsin. Senaryo yok, oyunun sonu aynı zamanda oyunun tek achievement'ı: Tüm bölümleri kusursuz olarak bitir. Aklıma direkt Worms Armageddon'ın roper scheme'i ve Q3A Defrag modu geliyor eşdeğer olarak -- çünkü oyun komple movement ve harita öğrenme üzerine kurulu, ama sans silah ve power-up. Bahsettiğim her iki oyunu da ellerim kuruyup düşene kadar oynamış biri olarak kaydetmek istiyorum: Dustforce, kendi türündeki en iyi oyunlardan biri. Bunun üzerine cidden büyüleyici görseller ve loop'lardan düşüremediğim soundtrack'ini ekleyince S+ olmuş diyebiliyorum rahatlıkla. Dikkatinizi çekerim, bu paragraf boyunca yalnızca bir kez Super Meat Boy dedim.

Ritim oyunu görünümü altında çok sağlam bir adventure; RPG elementleri ise tamamen kendi içinde bir meta oyun, ama bunu net görebilmek için oyunu bitirmiş olmak gerekiyor. Diyaloglarda burçlar, inanç, 'damsel in distress', idealizm kavramlarını didiklediği kısımlar eğlenceliydi. Her gerçek adventure oyununda olduğu gibi seslendirme bunda da büyük rol oynuyor ve epey başarılı. En sonunda oyunun bir 'DNA sequencing' alegorisi olduğuna kanaat getirdim ama ucu fazlasıyla açık. Ve dev spoiler: 0010111101110100011000110110000101100111.