Gra tej chwili standardowo oferuje cztery warianty zabawy: Wyścig zbrojeń – wariacja na temat deathmatchu drużynowego. Odradzamy się praktycznie od razu po śmierci, a kolejne bronie zdobywamy po każdym zabójstwie. Jest trochę chaosu, ale o dziwo – sprawdza się. Demolka – połączenie wyścigu zbrojeń i klasycznego trybu wykonywania zadania (bomba do podłożenia lub zakładnicy do odbicia). Nie kupujemy broni, a za każde zabójstwo otrzymujemy w następnej rundzie nową pukawkę. Klasyczny uproszczony – stare dobre „podłóż bombę/uwolnij zakładników” z ułatwieniami dla współczesnych „noobów”. Wyłączony ogień przyjacielski, mniejsze premie za zabójstwa, przenikanie się postaci, spotkanie jest krótsze. Klasyczny turniejowy – absolutnie klasyczny tryb, esencja Counter-Strike’a. Tak grają zawodowcy, tak gra się na turniejach, tak grają prawdziwi mężczyźni i kobiety! Dziesięciu uczestników, mecz do szesnastu zwycięstw z zachowaniem dwóch punktów przewagi i zero litości dla słabeuszy. Dwa pierwsze tryby to – jak widać na pierwszy rzut oka – „zapchajdziury”. Sprawdziłem z ciekawości, nawet sympatycznie spędziłem w nich kilkadziesiąt minut, ale powiem szczerze, że specjalnie dla nich gry bym nie włączył. Trzeci to rozgrzewka dla osób, które z CS-em nigdy nie miały styczności – miły ukłon w stronę początkujących, zatwardziali miłośnicy pierwowzoru z pewnością ominą go szerokim łukiem.
Rzecz jasna do naszej dyspozycji są też samouczki i gry z botami. Nie zabrakło także wsparcia serwerów dedykowanych. Nie ma problemu, żeby każdy klan, klanik czy drużyna miał swoje miejsce do gry w Counter-Strike: Global Offensive. System automatycznego wyszukiwania ułatwia znacząco życie osobom, które nie posiadają stałych partnerów meczowych. Brakowało tego w poprzednich odsłonach – zazwyczaj, koniec końców, trafialiśmy na serwer, gdzie bez ładu i składu strzelało do siebie dwadzieścia postaci, a przecież nie o to chodzi.
Źródło: http://www.gry-online.pl/S020.asp?ID=8485

Gra tej chwili standardowo oferuje cztery warianty zabawy: Wyścig zbrojeń – wariacja na temat deathmatchu drużynowego. Odradzamy się praktycznie od razu po śmierci, a kolejne bronie zdobywamy po każdym zabójstwie. Jest trochę chaosu, ale o dziwo – sprawdza się. Demolka – połączenie wyścigu zbrojeń i klasycznego trybu wykonywania zadania (bomba do podłożenia lub zakładnicy do odbicia). Nie kupujemy broni, a za każde zabójstwo otrzymujemy w następnej rundzie nową pukawkę. Klasyczny uproszczony – stare dobre „podłóż bombę/uwolnij zakładników” z ułatwieniami dla współczesnych „noobów”. Wyłączony ogień przyjacielski, mniejsze premie za zabójstwa, przenikanie się postaci, spotkanie jest krótsze. Klasyczny turniejowy – absolutnie klasyczny tryb, esencja Counter-Strike’a. Tak grają zawodowcy, tak gra się na turniejach, tak grają prawdziwi mężczyźni i kobiety! Dziesięciu uczestników, mecz do szesnastu zwycięstw z zachowaniem dwóch punktów przewagi i zero litości dla słabeuszy. Dwa pierwsze tryby to – jak widać na pierwszy rzut oka – „zapchajdziury”. Sprawdziłem z ciekawości, nawet sympatycznie spędziłem w nich kilkadziesiąt minut, ale powiem szczerze, że specjalnie dla nich gry bym nie włączył. Trzeci to rozgrzewka dla osób, które z CS-em nigdy nie miały styczności – miły ukłon w stronę początkujących, zatwardziali miłośnicy pierwowzoru z pewnością ominą go szerokim łukiem. Rzecz jasna do naszej dyspozycji są też samouczki i gry z botami. Nie zabrakło także wsparcia serwerów dedykowanych. Nie ma problemu, żeby każdy klan, klanik czy drużyna miał swoje miejsce do gry w Counter-Strike: Global Offensive. System automatycznego wyszukiwania ułatwia znacząco życie osobom, które nie posiadają stałych partnerów meczowych. Brakowało tego w poprzednich odsłonach – zazwyczaj, koniec końców, trafialiśmy na serwer, gdzie bez ładu i składu strzelało do siebie dwadzieścia postaci, a przecież nie o to chodzi. Źródło: http://www.gry-online.pl/S020.asp?ID=8485