Recent reviews by Emkas

Nie myślałem, że kiedyś to napiszę o jakiejś grze Lego, ale... nie polecam. Szkoda pieniędzy. Opinia wyłącznie dla osób zaznajomionych z poprzednimi częściami:


Wszystko w Lego Movie 2 Videogame jest wtórne. Nie ma jednego świeżego pomysłu. I to można spokojnie wybaczyć. Przecież wszyscy wiemy jak wygląda seria Lego. Tylko w tym wypadku wygląda, jakby cały dział kreatywny poszedł na urlop.

95% dialogów musi być przeczytana (to nadal gra dla dzieci i młodzieży?!). Przerywników filmowych jest jak na lekarstwo, a cała rozgrywka wygląda jakby składała się z kilku typów misji powtarzanych w kółko. Nawet boss fight za każdym razem wygląda dokładnie tak samo. Jest jakieś duże coś, sprawiamy, żeby miało zawroty głowy, wdrapujemy się na stwora i potem w walimy coś co przypomina element flippera. I tak na każdej z 7 planet głównej fabuły (fabuła pi razy oko przypomina tę z filmu, ale w przeciwieństwie do poprzedniej części jest okrojona do minimum).

Nie chodzi o to, że nie ma standardowych misji jako takich. Chodzi o to, że trafiamy na planetę podążamy jak po sznurku po zadaniach zabij, znajdź, przynieś, a czasem zrób zdjęcie czy naklej, pokoloruj odpowiednio. To koniec. To wszystko co oferuje nam ta część.

Główny wątek jest mega krótki, a i uzyskanie 100% powinno zająć maks kilkanaście godzin.

Graficznie jak na obrazkach. Tak między PS 3, a PS 4. Lokacje są tak miałkie i niewarte zapamiętania, że sam się dziwię jak mogło do tego dojść. Już sam początek jest super nieciekawy. Czyli niby Mad Max, ale tak naprawdę wielka przestrzeń z rozwaloną pośrodku Statuą Wolności.


Marek! Marek! Przydadzą się nam wakacje, co? No przydadzą. Ile my mamy tych praktykantów. Dziesięciu? Styknie. To wiesz co, to oni mają silnik. Mają wszystkie assety. Poradzą sobie. Nie, nie potrzeba im żadnych scenarzystów, nie potrzeba aktorów. Mamy ze 2 osoby do czytania tekstu. Ale większości i tak nie będziemy czytać. To będzie taka nasza narreacja. Żadne motion capture, jedziemy z tym co mamy. Przecież wszystko jest już w filmie animowanym. No... a na koniec niech wrzucą jeszcze taki lekki sandbox, niech będzie jak w Lego Worlds, przecież ludzie to pokochali. No tak.

Bierz wszystkich seniorów, bierz cały zarząd i spadamy na Bahamy. Należy nam się.

Jeśli to Demo miało mnie w jakikolwiek sposób zachęcić do zakupu, to niestety się nie udało. Jest dokładnie odwrotnie, bo mogę mieć bardzo, ale to bardzo małe zaufanie do firmy, która chce swój produkt reklamować w ten sposób.


Pierwsze pół godziny szwędałem się po całej willi. Nic się nie działo, a ja latałem i szukałem. Jedyna interakcja, to ta z kupcem. Po pół godzinie, a demo jest ograniczone do godziny! patrząc na jedne drzwi miałem wrażenie, że to musi być tutaj. Gmerałem, szukałem i okazało się, że można obejrzeć jedyny przedmiot z mojego ekwipunku. Pokręcić trochę obiektem i go rozłożyć... I użyć. Ja wiem, że może to być dla niektórych oczywiste, ale nie grałem nigdy w RE i jesteśmy wrzuceni w środek rozgrywki na zasadzie macie i się bawcie. Ale tylko przez godzinę!

Jak już odkryłem, że zmarnowałem połowę czasu, to później poszło już z górki. Lochy, pierwsze strzelanie, pierwsze kilka zgonów.... Spotykamy Panią motyl i demo się kończy... Zostało mi jeszcze z 15 minut. Jak już wiedziałem, że trzeba rozbić ekwipunek, to demo przeszedłem jeszcze 2 razy. Tak, tak. Jak się wie co robi, to da się je ukończyć w 5 minut!

O gdzie nie dowiedziałem się nic. Taka sobie grafika. Żadnej ciekawej mechaniki. Atmosfera jest przez pierwsze 5 minut, a potem nic się nie dzieje, więc i ona znika. Muzyki nie ma za wiele.

Dobór miejsca w grze na demo uważam za TRAGICZNY.

Głupiutka fabuła, jak zwykle tragiczne animacje i bardzo przeciętna grafika. Jednak jest tutaj kilka trudnych i dość unikatowych (i trudnych!) zagadek. Całość, ze względu na mnogość zamków i kluczy, bardzo przypomina escape roomy. Więc jeśli pasuje Wam taka klaustrofobiczność, to będziecie zadowoleni.

Po prostu zagraj w Timbermana.

Żyjemy w strasznych czasach, w których czyjś pomysł można bezczelnie zerżnąć i wykorzystać do zarabiania pieniędzy. Ten problem dotyka szczególnie twórców gier mobilnych, głównie ze względu na niski nakład potrzebny do ich stworzenia. Dlatego też nie wspierajmy podróbek. Ta gra jest klonem Timbermana (i tak, jest tak samo grywalna), dlaczego więc nie sięgnąć bezpośrednio po niego. (I dać zarobić Polakom, bo Timberman to polska gra stworzona przez gości z mojego rodzinnego miasta.)

Idealna na kilkudziesięciominutowe posiedzenia.

Jedna z najfajniejszych gier logicznych, nazwijmy to, typu casual. Zasady i mechanika są bajecznie proste. Grafika przyzwoita, ale miła dla oka. Poziomów jest zatrzęsienie (wszystkie litery alfabetu greckiego razy 25 plansz każda). Trudność wzrasta niemalże liniowo, a ostatnie poziomy to już prawdziwe wyzwanie. Przegrałem w tę grę już kilkanaście godzin, a wciąż brakuje mi 5 setów do 100%.

Największym plusem gry jest jej niezmienna mechanika. Przez całą grę chodzi o zrobienie dokładnie tego samego, dokładnie takimi samymi środkami wyrazu. W innych pozycjach z czasem doszłoby dwadzieścia pięć tysięcy dwieście czterdzieści cztery (25 244) pierdoły, które trzeba wykorzystać przy przejściu i człowiek nie wiedziałby w zasadzie co trzeba zrobić. Tutaj tego wszystkiego nie ma, jest za to tona frajdy.

Gorąco polecam.

Uwielbiam serię Assassin's Creed
tyle, że jej start nie był bardzo udany. Jeśli ktoś nie grał jeszcze w żadną grę AC to pierwszą część może z czystym sumieniem pominąć. Część druga ma wszystko czym powinna być część pierwsza i to od niej polecam zacząć.

O samej grze? Straszliwie monotonna rozgrywka. Mamy - niby - otwarty świat podzielony na kilka obszarów. Wchodzimy do obszaru, wykonujemy 7-9 misji (ciągle takich samych: podsłuchiwanie, wyścig, eliminacja, kradzież - najgłupsza i najgorzej zrealizowana, wspinanie się na wieżę i może coś jeszcze). Potem wykonujemy zadanie finałowe, czyli zabójstwo. W międzyczasie poruszamy się między obszarami wracając do naszej twierdzy i słuchając straszliwie przedłużanych monologów. Sam nasz bohater mówi w grze niewiele, a my słuchając możemy sobie jedynie pokręcić się w kółko. Dobrze, że chociaż tyle, bo bywa, że jest to nasza jedyna rozrywka przez ponad 10 minut! (Tak, tak, takie ciekawe i pełne treści mogą być te przerywniki dialogowe). Dodatkowo w XXI wieku twórcy nie przewidzieli czegoś takiego jak napisy, możliwość przerwania filmików, jakakolwiek akcja w cutscenkach... W rezultacie czego trzeba mieć trochę samozaparcia żeby grę ukończyć. Mocne strony? Jeśli nie grało się w inne gry z tej serii to jest to niewątpliwie można być oczarowanym system poruszania się i ciekawą historią walki między Templariuszami i Asasynami. Plus świetną zabawą przy przechodzeniu pierwszych 2-3 obszarów.

The game can not hide the fact that was established in 1998. The biggest drawback is only one table. Actually it should be the only comment about this game. Playing this is a waste of time and buying this is a total waste of money!

DLC which is worth to buy. I love the most "Nicholson Electroplating" and "A Slip Of The Tongue", but all of the cases are fine.

This is probably the only one big game I'll finished on 100%, with every little detail found! Fascinating story. Miracle, honey, raspberry! (Polish idiom :D).