Störtebeker Brauspezialitäten Scotch-Ale

[Tonabit]

Störtebeker Brauspezialitäten Scotch-Ale

Zdjęcie: https://www.stoertebeker.com/de_de/scotch-ale

Opis:
Nasza kolejna wspólna recenzja niemieckiego trunku. Tym razem bardzo nietypowy wyrób, szkocki ale. Störtebeker był europejskim piratem, i to na jego cześć nazwano browar z którego pochodzi to piwo, choć bardziej powiedziałbym przemianowano, gdyż wcześniej browar nosił nazwę Stralsund, a obecną nazwę nosi od 2012. Asortyment można porównać do polskiej Pinty czy Kormorana, śmiem jednak twierdzić że sam browar jest od nich o wiele większy. Produkuje on głównie piwa w stylach typowo niemieckich i europejskich, ale asortyment wziąż się powiększa.

Piwo które dzisiaj recenzujemy wyróżnia się specyficznym składnikiem - wędzony torfem słód whisky, który jest stosowany również do produkcji (uwaga) whisky. Tu jednak nie stanowi on dodatek, a raczej podstawę tego trunku. Według producenta składnik ten nadaje piwu wiele walorów zarówno smakowych jak i zapachowych, zaś spory procent (9 woltów) ma wzmacniać doznania przy konsumpcji. Piwo zdaje się być niefiltrowane oraz refermentowane w butelce, a wysoki procent wskazuje że to piwo świetnie nadaje się do leżakowania.

Czego spodziewamy się bo dzisiejszym trunku, cóż... Zapewne będzie to dobrze nachmielony, mocno słodowy ale. Jednak nietypowe składniki oraz spora moc trunku mogą nas zaszkoczyć.
Pół litra, 9 woltów, 20,5 wag (sporo), woda, słód jęczmienny, chmiel, drożdże.

Wygląd:
Butelki browaru są praktycznie identyczne, kolejne style piwne różnią się delikatnie kolorystyką oraz dolną częścią jednoczęściowej etykiety, ogółem na przedzie statek, pewnie piracki - wiadomo, nazwa browaru. Butelka wysoka, klasyczna, całkiem ładna.

Piana:
Ostro nagazowane, piana obfita, ale momentalnie znika kompletnie, spore problemy przy rozlewaniu.

Kolor:
Lekko mętny, ciemna pomarańcza, figa, bardzo ładny kolor.

Zapach:
Słodki i owocowy, lekko brzoskwiniowy lub figowy - trudno określić. Bardzo przyjemny zapach, alkohol niewyczuwalny mimo 9 woltów.

Smak:
Bardzo słodki i owocowy, prawie jak sok, czuć śliwkę i figę, wysycenie znikome (pewnie ulotniło się przy rozlewaniu), alkohol wyczuwalny za językiem, praktycznie brak goryczki, delikatna słodowość w tle, bardzo pijalne.

Podsumowanie:
Bardzo nietypowe piwo, bardzo słodkie i owocowe. Wybitny trunek, bardziej przypomina nalewkę niż piwo, zaskakuje intensywnym aromatem oraz głębokim smakiem. Wchodzi bardzo gładko, jednak procent daje o sobie znać, mimo że jest niewyczuwalny niczym pedalski włamywacz.

Ogólnie jesteśmy bardzo pozytywnie zaskoczeni, z drugiej jednak strony zadajemy sobie pytanie - czy to wciąż jest piwo? Słód ledwie wyczuwalny, a goryczka lub chmiel - właściwie kompletnie ich brakuje. A przecież te dwa składniki to podstawa. Z drugiej strony skład nie kłamie...

Pytanie czy słód whisky nadaje się do warzenia z niego piwa, jeśli jest tak bogaty w cukry (bo to pewnie jego zasługa że piwo jest takie słodkie). Jednak z drugiej strony jeśli chodzi o piwo pole do eksperymentów jest spore, a tu eksperyment bądź co bądź udany - wyrób smakuje świetnie. Polecilibyśmy go spożywać w chłodne jesienno-zimowe wieczory - tak jak portera.

OCENA: Tonabit 5/5 Pan Badura 4/5

Gorąco polecamy!

[Pan(Mr.) Badura]

Tak było, nie ściemnia. Słodki ale, takiego wcześniej nie piłem