Zainstaluj Steam
zaloguj się
|
język
简体中文 (chiński uproszczony)
繁體中文 (chiński tradycyjny)
日本語 (japoński)
한국어 (koreański)
ไทย (tajski)
български (bułgarski)
Čeština (czeski)
Dansk (duński)
Deutsch (niemiecki)
English (angielski)
Español – España (hiszpański)
Español – Latinoamérica (hiszpański latynoamerykański)
Ελληνικά (grecki)
Français (francuski)
Italiano (włoski)
Bahasa Indonesia (indonezyjski)
Magyar (węgierski)
Nederlands (niderlandzki)
Norsk (norweski)
Português (portugalski – Portugalia)
Português – Brasil (portugalski brazylijski)
Română (rumuński)
Русский (rosyjski)
Suomi (fiński)
Svenska (szwedzki)
Türkçe (turecki)
Tiếng Việt (wietnamski)
Українська (ukraiński)
Zgłoś problem z tłumaczeniem
👏🏻⚔️
Ok te agrego!!!
Lo digo porque quiero hacer entender que busco amigos con quien jugar pero sabiendo que tienen constancia de que mi disponibilidad no es ni igual de continuada ni igual de amplia que el resto de gente por ese mismo motivo.
Me parecería una putada poesía que me agreguen y jueguen contigo y desaparecer en medio de la partida o aparecer dos giras más tarde de lo acordado.
47, y seguimos aguantando el tirón ..
Que alegria leer estos comentarios joder ⚔️⚔️⚔️
Aprendan señores…
¡Anda! Si sabré de niños...
Me ha tocado hacer de niñera para mis dos hermanas menores y cuando mi hermana mayor se casó, me tocó hacerla de niñera con los sobrinos.
Llantos a media madrugada, cambiar pañales, comprar ropa y juguetes, sufrir al verlos enfermar... Pero tan solo por escucharlos reir UNA SOLA VEZ, sabes que todo ha valido la pena...
De hecho, culpo a mi sobrinito que fue quien me introdujo a jugar Left 4 dead y por el me hice esta cuenta. La paternidad (o maternidad) lo cambia a uno en serio.
Le recomiendo juegos algo mas casuales, como el ya mencionado Left 4 dead que no requiere mucha habilidad y es un gran desfogue cuando se llega cansado del trabajo y solo quieres volarle la cabeza a zombis por el bien de la humanidad.
Y gracias por el premio, aunque no era necesario, mi verdadero premio es el haberle sacado una sonrisa.
Pero con ley a rajatabla...
Si digo esto es así, así se hace y punto.
Si cumples, serás recompensado.
Como intentes hacerme difícil la tarea... Que se prepare el niño...
Cuando visito a mi primo, muchas veces me quedo con mi sobrino jugando con él. Me lo llevo al parque, a que juegue con otros niños, a pasear, a la playa que la tiene al lado o en la casa con los juguetes (Que por cierto, esto último se esta perdiendo en los infantes)...
Resumiendo, que me gusta los niños y creo que como padre, no creo hacerlo mal.
Pero es verdad que es cansino... Tienes que darle máxima atención porque a la mínima se te quita de en medio o te hacen corren detrás de ellos. Imaginar eso día tras día ha de ser una pesadilla. Así esta mi primo y su mujer, que cuando ven que vengo de visita me dejan al niño y se quitan de en medio.