Lovecraft evreninde geçen ve muazzam atmosferiyle ön plana çıkan iyi bir dedektiflik oyunu. Ama eksiği, gediği de gani gani.

The Sinking City, Sherlock Holmes oyunlarıyla ünlenen Frogwares'in ilk açık dünya oyunu. Dolayısıyla çok iyi yaptıkları şeyler de var, çok kötü yaptıkları şeyler de. Bir kere stüdyonun geçmiş tecrübelerinden dolayı oyunun verdiği dedektiflik hissi çok ama çok iyi. Sinking City sizi Oakmont adlı, sokaklarını su basmış bir şehrin tam ortasına atıyor, elinize bir harita veriyor ve her şeyi bulmayı size bırakıyor. Haritada birkaç belli başlı bina dışında (hastane, karakol, gazete, otel) hiç yer işareti yok. Falanca mahallenin filanca sokağında bir cinayet mi işlenmiş? Haritayı açıp oraya nasıl gideceğinizi kendi başınıza bulmalısınız. Falanca kişinin izini mi sürmeniz gerekiyor? Karakola, gazeteye veya hastaneye gidip kayıtlarını incelemeniz ve adresini öyle bulmanız lazım. Bazı görevlerin yerini bile kendiniz keşfediyor, civardaki biriyle konuştuğunuzda sürpriz bir yan görevle karşılaşıyorsunuz.

Oakmont sokakları çoğunlukla sular altında. Gizemli bir sel bütün şehri felç etmiş, çoğu yeri yaşanmaz hâle getirmiş. Bazı sokakları geçmek için deniz motoru kullanmak zorundasınız. Bu da yetmiyormuş gibi şehre dehşetengiz yaratıklar musallat olmuş. Kan kokusunu aldıkları anda ortaya çıkıyor ve civardaki herkesi öldürüyorlar. Bunları görmek bile akıl sağlığınızın düşmesine neden oluyor.

Akıl sağlığı demişken, oyundaki en sevdiğim mekaniklerden biri de bu oldu. Başkarakterimiz Dedektif Charles Reed kafayı yedikçe ekranda tuhaf tuhaf hallüsinasyonlar görmeye başlıyoruz. Bazen aslında orada olmayan bir yaratık, bazen kendini asan Charles, acayip acayip sesler, korkunç çığlıklar... Böyle anlarda dedektifimiz de olduğu yerde kıpırdayıp etrafına bakınıyor, hayali böcekleri üstünden atmaya çalışıyor, panikliyor. Atmosfer de tavan yapıyor tabii.

Bütün bunların üstüne şehrin o tekinsiz atmosferi ekleniyor. Yıkık dökük sokaklar, terk edilmiş binalar, en olmadık yerde karşınıza çıkan ahtapot veya köpekbalığı leşleri, cesetler, uzaktan gelen çığlıklar, mütemadiyen yağmurlu olan kasvetli bir hava, kaldırımlarda ağlayan insanlar, yürürken tedirginlikle arkalarına bakan yayalar...

Tabii bir de Innsmouth ahalisi var. Innsmouth kısa süre önce bir yangına kurban gittiğinden buraya göç etmişler. Ve bu balık suratlı insanlar ile Oakmont halkı arasında zaman zaman çatışmalara varan bir savaş yaşanıyor. Innsmouthlular zavallı mülteciler olarak gösteriliyor. Oakmontlu zenginler ise yobaz zorbalar. Hatta bunu eleştiren, oyunun politik doğrucu olduğunu söyleyenler de var. Amaaaa... Eğer Insmouthlulara karşı çalışırsanız aslında hiç de göründükleri gibi olmadıklarını, hâlâ Dagon'a taptıklarını ve kanlı ayinlerini falan ortaya çıkarabiliyorsunuz. Kısacası oyun size bu konuda serbestlik tanıyor. İster Insmouthlularla birlikte çalışıp mültecilere zorbalık eden elitlerle savaşın. İsterseniz de Lovecraft külliyatına bağlı kalarak bu balık yüzlü adamların arkasındaki kötülüğü açığa çıkarın.

İşin güzel tarafı kimsenin saf iyi ve saf kötü olmaması. Herkes gri. Mecburen siz de öyle olmak zorunda kalıyorsunuz. Bazen öyle seçimler yapmanız gerekiyor ki kendinizi sorguluyorsunuz. Çünkü hangisi iyi, hangisi kötü seçenek belli değil.

Oyunun dedektiflik kısımları Sherlock Holmes oyunlarındakine benzer bir şekilde gerçekleşiyor. Olay mahalline gidiyor, delilleri topluyor, şüphelilerle konuşuyor ve sonra da bulduğumuz ipuçlarını kafamızın içinde birleştirerek çıkarımlarda bulunuyoruz. Ek olarak başkarakterimiz uzun süre önce bir deniz dalışı sırasında Yüce Eskiler'in temasına maruz kaldığından bazı okült güçlere de sahip. Yakın geçmişte yaşananları görebiliyor, gizli geçitleri keşfedebiliyor falan filan.

Gelelim oyunun eksilerine... Bir kere savaşlar çok kötü. Oyunda sadece 4 tane canavar tipi var ve nereye giderseniz gidin, hangi görevi yaparsanız yapın sürekli bunlarla karşılaşıyorsunuz. Terk edilmiş bir fabrikaya mı gittiniz? Bu dört canavar çıkıyor. Zengin bir adamın malikanesindeki bodruma mı indiniz? Bu dört canavar çıkıyor. Ara sokaklar? Yine onlar. Peki yan görevler? Yine onlar... Ve çatışma mekanikleri hiç tatmin edici değil. İlk birkaç saat savaşırken geriliyorsunuz, eliniz ayağınıza dolaşıyor. Ama bir yerden sonra hepsinin zayıf noktasını öğreniyorsunuz. Ve otuzuncu saatte aynı düşmanı aynı şekilde yüzüncü kere öldürmek artık çok sıkıcı geliyor. "Eyvah, canavarlar!" modundan, "Ulan gene mi siz? Bir düşün artık yakamdan," moduna geçiyorsunuz :)

NPC'ler facia. Sokakta yürürken oldukları yerde daireler çiziyorlar. Duvara toslayıp geri dönüyorlar. Birdenbire ortaya çıkıyor veya kayboluyorlar. Bir an ağlarken, sadece bir saniye sonra hiçbir şey yokmuş gibi yürüyüp gidiyorlar. Hiçbiriyle konuşamıyorsunuz. Omuz attığınızda dikkat etsene demekten öteye gidemiyorlar.

İç mekân tasarımları hep aynı. Bir fabrikayı, binayı veya konağı gördüyseniz hepsini görmüşsünüz demektir. Dalgıç kıyafeti giyip su altına indiğimiz bölümler de biraz sıkıcı. İlk dalışınız heyecan verici oluyor. Ama aynı dalış animasyonunu beşinci kez izleyip, aşağı yukarı aynı yerlerden onuncu kere geçince o da bayıyor.

Sinking City, resmi Call of Cthulhu oyunuyla aynı anda çıktığı için yapımcılar Cthulhu ismini oyunda direkt olarak kullanamamış. Onun yerine Deep One olarak bahsediyorlar ondan. Şehrin altında uyuyan kozmik canavarın adı da Cthylla. Cthulhu'nun gizli kızı olarak bahsedilen, hayali bir canlı. Ama Dagon, Yog-Sothoth, Nyarlathotep ve Necronomicon gibi tanıdık isimlere rastlayabiliyoruz. Lovecraft'ın öteki eserlerine dair bol miktarda gönderme de var oyunda.

Oyunda eser miktarda politik doğruculuk da var. İki farklı vakada eşcinsel erkeklerle karşılaşıyoruz. Ancak bunlar lafını bile etmeyecek kadar az. Ve ta oyunun otuzuncu saatlerinde falan çıkıyor karşımıza. Bu tür şeylerden rahatsız oluyorsanız haberiniz olsun.

Ve tabii ki seçimlerimizin oyun dünyasına hiç etki etmemesi sorunu var. İyiyi de seçseniz kötüyü de bunun ne Charles'ın ruhuna bir zararı oluyor ne de şehre yansıyor. Her şey aynen devam ediyor. Durmadan kötülük yapsanız dahi bir şey değişmiyor. Seçimlerimiz oyunun üç farklı sonunu hiçbir şekilde değiştirmiyor.

Oyunun üç farklı sonunun da kısa birer videodan ibaret olması bazılarını hayal kırıklığına uğratabilir. Bu kadar saat bunun için mi uğraştım demeniz işten bile değil. Gerçi hepsi Lovecraft külliyatına son derece uygun şeyler. Ne seçerseniz seçin bir bedel ödemeye mecbur kalıyorsunuz.

Oyunu çökertmeyen irili ufaklı buglar da mevcut. Ara sahnelerde seslendirme olmaması da cabası.

DLC'lerle gelen görevler ve kıyafet oyuna çok büyük bir artı katmıyor. Birinde şehirde dört dönüp kayıp büyü kitaplarını arıyoruz. Görev yapısı genel olarak hep aynı. Evi bul, canavarları öldür, kitapları topla. Diğer ikisiyse Oakmont gazetesi için yaptığımız muhabirlik görevleri. Fena değiller ama kısa sürüyorlar. Oyunu tüm DLC'leriyle indirimlerde çok cüzi bir fiyata almak mümkün.

Artılar:
+ Muazzam atmosfer
+ Sherlock Holmes oyunlarındaki dedektiflik mekanikleri
+ Elinizden tutmayan oyun yapısı
+ Kasvetli şehir tasarımı
+ Lovecraft evreni

Eksiler:
- Savaş mekanikleri kötü
- Sadece 4 tip canavar var
- NPC'lerin yapay zekâsı çok zayıf
- Birbirini tekrarlayan iç mekân tasarımları
- Ara sahnelerde seslendirme olmaması
- Ufak tefek, oyun çökertmeyen hatalar

Özetle dedektiflik kısmı çok çok iyi, atmosferi sağlam, savaşları vasat, hikayesiyse ortalama bir oyun olmuş Sinking City. Nacon ile Frogware arasındaki dava yüzünden de bugları hiçbir zaman düzeltilmeyecek, hiçbir zaman tam potansiyelini yakalayamayacak ne yazık ki. Ama kendini oynatıyor mu? Öf, hem de ne biçim... 7/10

Bu oyunu sevdiyseniz şunları da deneyebilirsiniz: Call of Cthulhu: Dark Corners of the Earth

Daha fazla incelememe göz atmak isterseniz Steam Küratör sayfamı ziyaret edebilirsiniz: Pikselatör

Hocam biraz ben açıklama getireyim mevzuya hatta idiot'a anlatır gibi anlatayım...

NACON (Dağıtıcı) Frogwares (Geliştirici) bunların aralarında çıkan husumet yüzünden davalık oluyorlar....

Origin(EA) ve Frogwares'in sitesinden alırsanız bu oyunu Geliştirici cebine gidiyor...

Steam platformu üzerinden alırsanız NACON'un (Dağıtıcı) cebine giriyor...

Frogwaresin sitesinde ki oyun (aynı oyun) güncel ve buglardan arındırılmış... fiyatı TL fiyatıyla 452 TL gibi bir fiyata geliyor bence bu oyun için çok gerekli bir fiyat değil , DLC Deluxe Edition fiyatı ise 529 lira (şaka gibi )

Demek istediğim protesto eden arkadaşlara sesleniyorum =) 529 veya 452 TL gibi bir fiyat sırf 2 yan görev ve buglardan arındırılmış bir oyunu almayacaksın bunu herkes biliyor...

28 liraya (emin olun kimin cebine gidiyor para hiç umrumda değil) mis gibi oyun bulmuşsun hala laga luga.. arkadaşlar kimse sizin protestonuzu siklemiyor bu acı bir gerçek =) ben tavsiye ediyorum gayet 28 liraya oynanabilecek az biraz buglı bir oyun ama akar gider =)

Dip Not : bu arada mahkeme nedense NACON ( Dağıtıcı) haklı buluyor her seferinde... benim naçizane tavsiyem 28 liraya edinin hakları bu adamlara geçtikte illa ki güncelleme getirirler...

Frogwares ve Nacon arasında geçen ilginç davayı bir kenara bırakıp oyunu incelemek için burada bulunuyorum. Dava şu an hangi aşamada, ne oldu ve nasıl gidiyor hiç fikrim yok ve ilgilenmiyorum. Benim için önemli olan şey 1920'lerde geçen Oakmont şehri.

H.P Lovecraft'ın Cthulhu mitolojisine pek yakın biri olmasam bile oyun bana kendini sevdirmeyi başardı. İçerisinde bulunan dedektiflik ve "İz sürme" teması gayet cezbedici duruyor. Oyunumuz, 1920'lerde Charles Reed adında sürekli halüsinasyon gören bir dedektifin, Oakmont adında kaderine terk edilmiş ve üstün güçler tarafından karanlığa sürüklenen bir şehirde cevap aramasını konu alıyor. Hem kendi halüsinasyonlarına cevap ararken hem de çevredeki insanlara yardımcı olmaya çalışan bir dedektifi yönetiyoruz.
Çok fazla alakam olmamasına rağmen tema ve konu bakımından benim gözümde 1-0 önde başlıyor yapım.
Şehre ilk ayak bastığınız zaman yüzünüze çarpan karamsar havayı çok rahat hissedebiliyorsunuz. Oakmont, sel altında kalmış bir şehir olduğu için bölgelerinin çoğu ulaşımdan, haberleşmeden ve temel unsurlardan geri kalmış durumda. Burada yaşayan halk kendi başının çaresine bakmaya çalışıyor ancak sürekli kendi kendini yiyen bir şehir var karşımızda.
Çoğu bölgelerde canavarlar kol gezmeye başlamış ve yaşayan çoğu kişi delirmeye, hastalanmaya başlamış durumda. Kendi derdimize merhem ararken birde diğerlerine yardım etmeye çabalıyoruz.

Oyunun en iyi yaptığı şey dedektiflik unsurları. Birazcık Sherlock Holmes oyunlarından aşırılmış bir "Zihin Sarayı" tecrübesi de bulunuyor. İzini sürdüğünü davada bulduğunuz ufak parçaları birleştirmenize ve bir bütün elde etmenize yarayan bu zihin sarayı, oyundaki en güçlü silahınız haline geliyor. Büyük resmi görmeden ve ipuçlarını tamamlamadan ilerleyemiyorsunuz, baya hoşuma gitmişti.
Şehrin içinde kullanabildiğiniz Oakmont Günlükleri (Gazete), Polis kayıtları, Hastane kayıtları gibi yardımcı arşivler bulunuyor. Davanızda takip ettiğiniz birinin adresini öğrenmek için bu arşivlere bakmanız yeterli oluyor.
Adres demişken, hem zor hem çok eğlenceli bir mini bulmaca gibi adres bulmak. Oyunda elbette bir harita var ancak bu haritadaki her şeyi siz buluyorsunuz, aynı mini bir bulmaca oyunu gibi. Şöyle;
Diyelim dava dosyanızda bulunan bir suçlunun en son görüldüğü adres X caddesi ve Y caddesinin köşesiyse, bunu sizin bulmanız gerekiyor. Haritanızı açıyor ve önce X caddesini ardından Y caddesinin köşesini bulmanız gerekiyor. Yani oyun size otomatikten göreve koşturmuyor. Tam bir dedektif işi!

Yalnız oyunun en sevmediğim yanlarından biri harita düzeni. Güzel hoş ama gereksiz büyük ve gereksiz dolu bu harita. Zaten bazı bölgeler su altında kaldığı için tekneyle ulaşım sağlanabiliyor. Ama çok fazla cadde ve ara sokak bulunuyor. Bazı caddelerin ve sokakların isimleri aynı bu yüzden kafanız karışıyor, dakikalarca yanlış yerde yanlış ipuçları aramanıza neden oluyor bu durum. Ayrıca yapay zekanın pek bir işlevi yok. Canavarlar dışında zaten yapay zekalık pek bir şey yok oyunda.

Harita düzeni ve yapay zeka dışında ufak tefek hatalar da karşıma çıktı elbette. Oyunun sürümü bildiğim kadarıyla eski bir sürüm ve bu yüzden düzeltilmemiş hatalar karşınıza çıkacaktır illa. Özellikle silahla ateş ettiğiniz zaman oyunun takılması veya tekneden indikten sonra kıyafetinizin kafayı yemesi gibi ufak tefek sorunlar mevcut. Artık güncelleme mi alır yoksa böyle mi kalır orasını bilemem. Oyuna pek etki ettiği söylenemez ama görsel açıdan göz yorabilir.
Bu dediklerim dışında oyunun temasına zaten bayıldığımı söylemiştim. Şehrin karanlık ve kuytu atmosferleri baya hoş. Ayrıca insanların çaresizlikten sokakta ağladığını, intihar ettiğini veya birbirlerini vurduğunu görebiliyorsunuz. Bu küçük detaylar atmosfere hoş etki etmiş. Gece - gündüz döngüsü ise yine oyuna ayrı bir hava katmış.

İndirimde 15 TL civarına düşüyor. Benim gibi dava sürecine pek kafayı yormadıysanız bir şans vermenizi tavsiye ederim. Cthulhu mitlerini sevenler büyük ihtimalle çoktan oynamıştır zaten ama son dönemlerde iyi bir dedektiflik oyununa az rastlanıyor.

Puan: 82 / 100

Diğer yazılarımı okumak için:
ArrangePoint Web Sitesi [arrangepoint.com.tr]

Twitch kanalım:
Takip etmeyi unutmayın :)[www.twitch.tv]

The Sinking City , benim için uzun soluklu bir oyun olacağa benziyor , fazlaca görev var ve bir dedektiflik işin içine girdiğinde görevleri tamamlamak kolay olmuyor. Oyunun hikayesi ilgimi çekmeyi başardı keza görevlerde öyle. Oyuna başladığımda ne yapmam , oyunda nasıl ilerlemem gerektiğini anlamadım , şaşırdım ve zorlandım çünkü oyun sizi direk açık dünyaya bırakıyor. Oyunu öğrenmek için biraz uğraş verdim ve oyunun mantığını çözdüğümde gerçekten hoşuma gitmeye başladı. Lovecraft sevenler için oyun artı bir puan kazanıyor zaten , atmosfer ve grafikler çok çok iyi olmasa da güzel ama yaşayan bir açık dünya maalesef yok. Etkileşimi çok az , npc'ler ruhsuz , sadece oradan oraya giden ya da bulundukları yerde duran , anlamsız npcler var. Bu gerçekten can sıkıcı bir durum çünkü oyun açık dünyada geçiyor. Öyle Rdr , Witcher da ki gibi şuraları gezeyim , şurayı da merak ettim oraya da bakayım diyebileceğiniz bir açık dünyası yok oyunun , hikaye gereği atmosfer sabit kalmak zorunda kalmış diyebilirim. Oyunda gideceğimiz yerlere gitmek için tekne kullanabiliyoruz ama maalesef o da kötü çünkü tekneye bin , ilerle , in koştur tekrar tekneye bin mantığı var oyunda. Oyunun başlarında durum bu olsa da haritada telefon kulübeleri buldukça , bulduğunuz telefon kulübelerinden , hızlı seyahat yapabiliyorsunuz ve bu cidden hayat kurtarıyor. Örneğin açık dünyası güzel , dolu bir oyunda ne yaparsınız (en azından ben öyle yapıyorum) hızlı seyahat yapmak yerine şuraya da kendim gidiyim diyip kendinizi açık dünyaya bırakmak isteyebilirsiniz ama maalesef bu oyunda hızlı seyahat bir nimet. Bir de şu yaratık öldürme meselesi belki oyunun konusu ve atmosferi gereği mantıklıydı ama göreve gittiğinde yaratık öldürmek hiç hoşuma gitmedi ve combat sistemi de iyi değil oyunun. Hikayesi ne kadar hoşuma gitse de herkese hitap edebilecek bir oyun değil çünkü yavaş tempolu bir oyun hatta en başta oyunu bırakacaktım o dereceye gelmiştim ama oyunu çözünce ve devamını merak edince oynamaya devam etme kararı aldım. Oyunda sürekli baş gösteren gizem etmeni oyuncunun , oyundan sıkılmamasını sağlıyor. Her biri yapılması gereken belirli bir araştırma türüne bağlı olan dört arşiv konumundan birini ziyaret ederek kanıtları ortaya çıkarmak için belirsiz bilgileri yorumlamak zorunda kalıyorsunuz. Oyunun dedektiflik temasının en çok baş gösterdiği kısımlardan biri de bu. Eldeki bilgileri okumak , çıkarım yapmaya çalışmak , kanıtları birleştirmek , zorlayıcı ve sarıyor. Olay yerindeki yaşanmış olayı yeniden yaratırken , karakterlerin hayalet görüntülerini görerek , olayın nasıl gerçekleştiğini görüyoruz ve yaşanan olayları tek tek doğru sıraya koyuyoruz. Bu sayede kanıtlar ortaya çıkmış oluyor. Bu olay , karakterimizin en beğendiğim özelliklerinden biri oldu.
The Sinking City , olumsuz yanlarına rağmen oyuncuyu kendine çekmeyi başaran , çok iyi bir yapım olmasa da iyi bir yapım. Türkçe dil desteği olması da ayrı bir güzelliği.

Ha bu arada oyunun yapımcısı ve yayıncısı arasında bi mevzu var , sonuçlandı mı bilmiyorum ama ilgi çekici bir konu bende bu oyunu o konudan biliyordum. Merak edenler , internetde araştırma yapabilir ya da Enis Kirazoğlu'nun kısa bir videosu var bu konu hakkında onu izleyebilirler.

Oyunun eksileri:
-Performans sorunları, özellikle pompalı ben veya npc'ler ateş edince oyun donuyor.
-Oynanış bir yerden sonra hep benzer oluyor ve değişmiyor.
-Düşmanlar yeterince çeşitli değil.
-Ana hikayenin tatmin edici bir sonu yok.
-Silah kullanmak eğlenceli değil.
-Seçimlerinizin gidişata etkisi yok.
-NPC'ler siz bakarken spawn ve yok oluyorlar.

Artıları:
-Bazı ana ile çoğu yan görevdeki anlatılan hikayeler güzel.
-Grafikler iyi.

Oyuna puanım 5/10
Oynayacak başka oyununuz yoksa ve 11 liranız varsa deneyebilirsiniz. Kesinlikle DLC'leri almayın ama.

İyi tarafından bakarsak dedektiflik hissini güzel yansıtıyor oyun. Aldığınız dosyaları arşivlerden iz sürerek, haritadan adres tespiti yaparak çözmeye çalışıyorsunuz. Türkçe dil desteğinin olması da güzel.

Gelgelelim oyunda çok büyük problemler var. Bu problemler aldığınız dedektiflik hissinin içine edebilir. Açık dünyanın ölü olması, oyunun sizi sürekli combata zorlaması, saçma sapan sonu ve iç mekan tasarımlarının berbatlığı bu problemlerden sadece birkaçı.

Açık dünya: Etkileşimi çok az ve ölü bir dünyası var oyunun. Sokakta başıboş gezen aptal NPC'ler ise ayrı bir facia. Bu noktada yardımınıza hızlı seyahat yetişiyor. Telefon kulübelerini bularak açtığınız hızlı seyahat noktaları sayesinde aptal NPC'lerin arasında dolaşmanıza gerek kalmıyor.

Bir de tekne kullanabiliyoruz oyunda ama o da ayrı bir saçma. Şehrin tamamı su altında kalsaydı tekne kullanmak mantıklı olabilirdi. Fakat şehrin neredeyse yarısı su altında olduğu için tekne kullanımı bayıyor. Çünkü "tekneden in - 2-3 metre yürü - tekrar tekneye bin" şeklinde bir döngüye giriyorsunuz. Dolayısıyla yukarıda da söylediğim gibi hızlı seyahat şart. Hiç hızlı seyahat öveceğim aklıma gelmezdi!

Combat: Açıkçası ne gerek vardı böyle bir şeye? Dedektiflik temalı bir oyunda ben niye Fallout'tan fırlamış gibi görünen yaratıkları öldürmeye çalışıyorum? Oyun beni buna zorlamasa combat sisteminin berbatlığını göz ardı edebilirdim fakat onu da yapmıyor.

Yaratıklar istisnasız bir şekilde görev lokasyonlarında spawnlanıyorlar. Dolayısıyla olay çözmek için gittiğiniz yerde kendinizi bir anda yaratık öldürmeye çalışırken buluyorsunuz. Vuruş hissiyatının olmaması, yaratıkların mermiyi sünger gibi emmesi oyunu işkenceye döndürüyor.

İç mekan tasarımları: Birbirinin kopyası. Ne eksik ne fazla.

Oyunun sonu: İşte benim için oyunun en ofsayt noktası burası. 17 saat boyunca çözdüğüm olayların, verdiğim kararların sonucu 10 saniyelik bir cutscene miydi gerçekten? Diğer bir deyişle oyunda çektiğim ve yukarıda belirttiğim işkencelerin sonucu bu mudur? Bu kadar probleme 10 saniyelik saçma sapan bir cutscene için mi katlandım ben?

Sonuç olarak oynarken kendinizi 2000'li yılların başında hissettiğiniz çağ dışı bir oyun Sinking City. Uygun fiyatlara düşmedikçe alınmasını doğru bulmuyorum.

Adres ara, adres ara, adres ara, adres ara, kanıt bul, kanıt bul, hepsini bulamadın tüm itemlerin üstüne git kanıt bul kanıt bul kanıt bulsanaaaaaa!!!
Evet yukarıda da görüldüğü gibi bu oyun delirten bir oynayış formülüne sahip. Detaylara değinelim.

Haritada adres bulma işleri çok sıkıcı. Açık dünya dedektiflik oyunu yapmak istemişler ama 1 hadi 2 olsun bunu 500.cü defa yapınca kocaman haritada sokak isimleri ile kesişen nokta aramak sıkıcı olmuyor BAYICI oluyor hiç mi düşünmediniz bunu acaba. Bu oyunu oynamak isteyenler için tam bir işkence. Bana sorarsanız oyunun başından itibaren fandom'da bulunan interaktif haritayı açın gitmeniz gereken yeri nokta atışı bulup gidin. Yorucu ve gereksiz bir iş haritada lokasyon aramak. Görev isimlerinden filtreleme yapıp mevcut bulunduğunzu görevde gideceğiniz tüm noktaları direkt önceden görün. Zararı yok.

Oyun içi arayüzde bir minimap'in olmaması yönünü şaşmanıza sebep olabiliyor, sıklıkla harita açıp doğru yöne mi gidiyorum demek zorunda kalıyorsun. Üst HUD'da pusula var ancak yeterli değil yön tayini için.

Nerede kaydederseniz kaydedin, kayıt kulübelerinde spawn olmak rahatsız edici. Harita zaten aşırı canlı değil ve 5, 10 saatin ardından aynı hareketleri ve yüzleriyle oto spawn cansız npc'leri görüyorsunuz. haritada azıcık bile hareket etmek kolaylıkla sıkmaya başlıyor. Keşke FastTravel kulübeleri daha sık olsaydı. (Neyseki oyunun büyük bir bölümünde görev noktaları bu kulübelere yakın. Buna da şükür!)

Su altı bölümleri acayip kötü. İlk indiğimizde etkilenmiştim ancak dalış kıyafeti ile kayalara tırmanmaya başladığınız zaman işkenceye dönüyor, çünkü düzgün çalışmıyor!

Savaş mekanikleri çok donuk ve kötü. Özellikle yakın dövüş(melee). Mekanik demeye bin şahit ister desek daha doğru, mob var, saldırı var bi' sen bi o vuruyorsunuz işte. Kaçınma cart curt hak getire. Silahlarda aynı cansızlıkta. Neyseki mermi ve mühimmat bulması çok kolay, sık sık yağma ve craft yapın sınırsızlar neredeyse. (Benim yaptığım hataya düşmeyin, oyuna başladığımda diyaloglarda mermilerin para yerine geçtiğinden bahsedildiği için Metro oyunları gibi olacak sanmıştım. Öyle değil. Muhimmat resmen sınırsız elde edilebiliyor. Her kutuyu yağmalayın yeter. Bir de ilk açtığınız yetenek malzeme depolama sınırını 25'e çıkartan olsun bence.)

O son kanıt! Görev bölgelerindeki kanıtları bulmanın sinir bozucu olduğu çok oluyor. Gözden kaçırmak çok kolay neyseki en kolay zorlukta oynuyorum ve gösterge var(sadece yakınana geldiğinde veya doğru açıdan baktığında) ama buna rağmen kaçıyor! Zor modda hiçbir yardım olmadan oynadığımı düşünemiyorum bile. Duvardaki asılı saate E basmadığınız için 3 katlı apartmanda bir aşağı bir yukarı ne kaçırdım acaba diye diye dolaşır durursunuz. 3 Katlı apartmanda tüm kanıtlar bulundu yazısı için 30dk in çık yap, katırdan hallice. Bknz: "çöp kutusunun içindeymiş aaaaaaaaa"

Bazı diyalogların yetersizliği.. Oyunda bol bol seçim var, o mu bu mu diye iki farklı örnekten gideceğim. Ana karakterin ve doğal olarak oynayan bizim bildiğimiz ama oyundakilere yansıtamadığımız ama yansıtmamızın bence zorunlu olduğu şeyler var. Birinci örnek Graham Carpenter ve Brutus Carpenter arasındaki seçimde. Graham'a gidip onu destekleyeceğimiz söyleyebiliyoruz ama karakter nedendir bilmiyorum bir önceki görevde bir tarikatın Graham'ın nasıl aklını çelicez bak, onu çok fena yapcaz şöyle hain planlarımız var zart zort her şeyi öttüğünden bahsetmiyoruz. Görev bitiyor, ertesi gün gazetede bu tarikata para yardımında bulunduğunu görüyoruz... Ya sabır...
Bir başka örnekte de Robert Throgmorton görevlerinde (spoiler alert) kardeşinin ruhunu kurtardığımız görevde oluyor. Üvey kardeşi tabi ki, babasının başka eşinden. Bu eşi ilginç bir şekilde yaşıyor ve o da oğlunun ruhunu hapsolduğu yerden kurtarmak istiyor. Aslında ikisinin de amacı aynı gene de birini seçmemizi istiyor oyun.
Bunun gibi bir çok ya biz bunu zaten biliyoruz neden söylemiyoruz durumu var.

Özetle: Şehir büyük ama yapıların %80'i tekrar ediyor. Düşmanlar sadece 3 veya 4 farklı tipte. Dövüş mekaniği zaten yok. Yan görevler çok sıkıcı ve boş. Şunu al, bunu vur, bunun resmini çek. Haritada keşfedecek bir şey yok, bir yerden sonra gezmesi sadece işkence. Atmosfer ve karakter kaplaması iyi onun dışındaki mekan kaplamaları kötü. Bulmaca neredeyse hiç yok, en azından akıllıca bir şekilde. Odalarda kanıt aramaktan ibaret bütün oyun. Akıl sağlığı barı var, hiçbir işlevi yok. Masum öldürdüğünüzde sıfırlanıp sizi öldürmesi dışında.

Oyunu Steam'den silinmeden önce istek listeme eklemiştim. Geri eklenince de eposta ile bildirim aldım. Fiyatı görünce ise şok oldum. Bellirledikleri fiyat kurunun yeni yayınlanan bu kalibredeki diğer oyunlara göre çok düşük olmasının yanında yeniden yayınlanmış ve daha ana alıcı kitleye yeterince ulaşmamış bir oyunun %60 indirimle satışa sunulmuş olması tuhaf gelse de memnuniyetle satın aldım. Yayıncıyla geliştirici arasındaki sıkıntıdan haberdardım, ama oyunun Steam'e geri dönüşünün bununla ilgili olduğunu bilmiyordum. Daha sonra incelemeleri görünce geliştiricinin bu yayınlamayla ilişkileri olmadığını söylediklerini gördüm. Yayıncının geliştiricinin arkasından böyle bir hamle yapması oldukça çirkin geldi.

Açıkçası bu oyuna yine de bu kadar ucuza sahip olma fikri işime gelen bir durum. Fakat geliştiricinin ortaya koyduğu bu emeğin de bu kadar kolayca harcanmaması gerektiği taraftarıyım. Dolayısıyla sırf inceleme yazabilmek için oyunu çalıştırdım ve 5 dakika civarı kadar menü ekranında bekledim. Şimdi de iade ediyorum. Ha oyun geliştiricinin elinden normal bir fiyatla geri dönerse muhtemelen direk satın almam ve getirecekleri yeni fiyatta benzer oranlarda indirim alana kadar yaklaşık 2 yıl daha beklerim. Yayıncı ve geliştirici arasındaki çekişme oyunu platformlardan mahrum ederek bu süreyi daha da uzattı ve tabi bu da gayet sinir bozucu bir durum. Ama olsun. Yine de geliştirici için benim için olduğundan çok daha fazla hayal kırıklığı oluşturacak bir durum olduğu da ortada. Dolayısıyla geliştiriciden yana tavır alıyor ve diğer oyunculara da bu soyguna karşı böyle bir tavır takınmalarını, oyunu satın almamalarını, aldılarsa da iade etmelerini tavsiye ediyorum (hatta iade öncesinde ya da etmeyecekseniz bile olumsuz inceleme postalarsanız daha da iyi olur). Gerisi size kalmış.

.

H.P Lovecraft eserleri her zaman özel olmuştur.Kendisine ait müthiş bir okuyucu kitlesi kazanmış ve kendisinden sonra gelen yazarlar üzerinde büyük etkiler bırakmıştır.Kitaplarında ağırlıklı olarak betimlemelere yer veren yazar,diyalog kısımlarında çok etkili değildir. Kendisinin en etkili olduğu kısımlar ,yoğun betimlemeler,karakterler ve mekânlardır.

Lovecraft evreni, 80'li yıllarda film dünyasında çokça kullanılsa da etkili olamamış,vasat filmler ortaya çıkmıştır.Günümüzde bile hala kaliteli işler yoktur.Lakin oyun dünyasın da gayet yeterli kalitede işler görmek mümkündür.Ağırlıklı olarak korku oyunlarında Lovecraft evreni çokça işlenir,atıfta bulunulur.

Bence Lovecraft evrenini en iyi yansıtan mecra video oyunları mecrasıdır.

Şimdi oyuna gelecek olursak;
1- Oyunda Npc'ler yapay zekâdan yoksun,harita doldurmak için yapılmış,özenilmemiş karakterler olarak karşımıza çıkıyor.
2- Dudak senkronu zayıf.
3- Ateşli silahların vuruş hissiyatı orta derece,yeterli değil.
4- Harita sistemi can sıkıcı.
Yukarı da belirttiklerim eksilerdir.

Artılara bakalım;
5- Oyunun konusu ilgi çekici,tasvirler yerinde,Lovecraft evrenini güzel yansıtıyor.
6- Atmosfer ve müzik başarılı.
7- Dedektif gibi hissediyorsunuz oynarken,araştırma ve merak tetikletiyor.

Son olarak söyleyeceğim şey oyun da hala bulut desteği yok,lakin yeni bir patch ve başarım sistemi eklenmiş durumda.Oyunda buglar,takılmalar hala var ama eskisine oranla azaldığını düşünüyorum.

https://www.youtube.com/watch?v=21rwahsdPEY

İyi Oyunlar !