Ufak bir adacıkta başlıyor yolculuğumuz. Oyuna ilk baktığımızda renkler ve herhangi bir diyalog, konuşma içermemesi akla "inside ve türevleri oyunların çakması olabilir mi?" sorusunu getirse de bir süre sonra karşılaştığımız ve bize oyun boyunca eşlik edecek devasa, koskocaman aracımızı görünce bu düşünce kafamızdan uzaklaşıyor. Bu araç yolda bulduğumuz nesneleri enerjiye dönüştüren bir mekanizma sayesinde çalışıyor. Oyun ilerledikçe aracımıza eklediğimiz yelken ise bize rüzgarı alternatif enerji kaynağı olarak kullanmamıza olanak sağlıyor. Ancak rüzgarı yakalamak her zaman mümkün olmuyor ne yazık ki :) Hal böyle olunca yerde bir nesne gördüğümüzde aracı durdurmamız gerekiyor. Tabi oda bir yere kadar, ilerleyen kısımlarda onunda çaresi var..

Aracımızla yolculuğumuz sürerken çeşitli bulmacalar içeren mekanlarda durduruyor oyun bizi. Çeşitli bulmacalarla süslenmiş olsa da çözmek için beynimizi kullanmaya pek gerek kalmıyor. Bulmacalar oldukça kolay hatta ne yapmamız gerektiğini oyun bize gözümüze sokarak gösteriyor diyebilirim.

İnce dokunuşlarla bezenmiş müzikleri, oyunun eksik yanlarını örtecek şekilde atmosferi güçlendiriyor. Müziklerin oyuna oldukça yakıştığını söyleyebilirim. Arka plandaki çizimler de atmosferi güçlendiren detaylarla dolu. Aracımız rölantide seyrederken arka plan sunumları bizi güzelliğiyle baya oyalıyor :) Oynanış süresinin kısa olması oldukça üzücü.

Sonuç olarak başarılı bir bağımsız yapımcı oyunu olduğunu düşünüyorum. Fakat oynanış süresinin kısa olması, bulmacaların aşırı kolay olması ve belli belirsiz bir hikayede seyretmesi gibi detaylar yüzünden indirimli fiyat beklemeniz şartıyla tavsiye ediyorum.

⚠️Diğer oyun incelemelerine ulaşmak için;
👉Küratör Sayfası
👉İnternet Sitesi[jepidemic.blogspot.com]

Oyun hakkında bilgi sahibi olmak için inceleme videoma göz atabilirsiniz.
https://www.youtube.com/watch?v=P5gVt9BqNPk

King of the Road'dan beri hayalimdi; "ben yarış marış istemiyorum, bir tane araba oyunu olsa, dümdüz yolda manzarayı izleyerek aracı sürerken düşüncelere dalsam" ... Sanki yapımcı iç sesimi duymuş ve bu fikri bir oyuna çevirmiş. Gerçi oyun demek doğru olmayabilir, ben daha çok bu tarz işleri insanın kendiyle baş başa kalıp düşüncelerini değerlendirdiği yapımlar olarak görüyorum. Daha basitçe anlatmak gerekirse, bulutlar gibi. Herkes başını kaldırıp bulutları görebilir, ama her insan onları farklı şeylere benzetebiliyor. FAR: Lone Sails de öyle bir oyun, kendisinden ne alacağınız tamamen sizin anlayışınıza kalmış.

https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2936979949

(Açıklanmayan bir nedenden ötürü) evimizden ayrıldıktan sonra, aracımızla yola koyuluyoruz. Yalnız daha önce muhtemelen hiç görmediğiniz türden garip bir araç bu, buharlı traktör gibi bir şey. Yakıt bittikçe doldurarak aracımızı sürüyoruz, aslında oyunun temeli de, detayı da, her şeyi bu... Arka planda akıp giden ve bazen kızılımsı olsa da çoğunlukla siyah, beyaz, gri renk paletinin hakim olduğu manzaraları seyre dalıyoruz. Yetişecek bir yer yok, bir telaş ya da bir yarış yok, birilerinin önüne geçme çabası yok; çünkü bizden başka hiç kimse yok... Çalan birbirinden hoş müzikler de atmosfere mükemmel bir katkı sağlayıp bizi adeta oyunun geçtiği yerdeymişiz gibi hissettiriyor. Ama manzaraya dalıp buhar butonuna basmayı unutmayın benim gibi, yoksa fazla ısınıp alev alıyor araç :D Öyle bir mekanik de var evet. Bir de yıldırım falan çarptıkça bazı butonlar bozuluyor, onları da kaynak makinesi gibi bir aletle tamir edebiliyoruz.

https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2936980027

İlerledikçe aracımıza bazı yeni eklentiler katma imkanı buluyoruz. Tabii durduk yerde değil, birtakım bulmacalar çözdükten sonra bir ödül gibi onları elde ediyoruz diyebilirim. Bu bulmacalar pek karmaşık değil, etrafa biraz bakındıktan sonra ne yapacağınızı anlayacağınız türden genel olarak. Ama araçla o kadar vakit geçirdikten sonra aranızda ister istemez bir bağ oluşuyor. Çünkü o boş, ıssız dünyada sizin biraz olsun yalnızlığınıza ortak olan tek şey kendisi. O sizin yolda ilerlemenize yardım ediyor, siz de onun hareket edebilmesini sağlıyorsunuz. Bu karşılıklı durum da bir tür bağ yaratıyor; örneğin "tamir etmekle uğraşmak istemediğiniz için" değil de, cidden aracı sevmeye başladığınız için yıldırım vs. çarpmasın istiyorsunuz.

https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2937370269

Özet olarak bitirmesi yaklaşık 3 saat civarı süren ve kolay oynayışı ile oldukça dinlendirici bulabileceğiniz bir araç sürme oyunu. Sadece en sonda volkan patlaması kısmında zorlanabilirsiniz, onu da artık youtube'dan bakarsınız :D Hediye gönderen arkadaşım @Swenly'e çok teşekkürler :)

Ambiyans güzel, müzikler tatlış, oynanış basit, kısa ve basit ama etkileyici bir hikaye ve son. Tavsiye ederim.

Merhaba yeni oyunlara yelken açanlar ya da farklı bağımsız yapımcı oyunlarını sevip ilgilenenler.

FAR: LoneSails bizce nasıl bir oyun?

Kendisi sidescroller bir yapıya sahip olup, steampunk evreninde geçen, hikayesini anlatmadan anlatan... Yani hikayesi sinematiklere dayanan basit bir keşif oyunudur.

Anlatmak istediği dünyayı çok güzel bir şekilde işleyerek oyuna harika bir şekilde yaklaşım getirmişler diyebiliriz. Farklı oynanış yapısı ile aktif oynama düzeyinin hem yoğun hemde bir o kadar basit olduğunu görebilirsiniz.

Gerçekten oldukça beğendiğim oyunlardan birisidir! Basit oynanışa sahip bu oyun size her yönüyle tatlı bir oyun olarak kendini sunacağı kanaatindeyim. Atmosferi olsun, sinematikleri ve basit oynanışı olsun gerçekten hoş bir oyun. Ayrıca müzik seçimleri de oldukça başarılı.

Peki biraz da oynanış tavsiyelerinde bulunalım;

Öncelikle eğer her şeyi toplayan yapan birisiyseniz etraftan elde ettiğiniz yakıt için kullanılan ıvır zıvırları stoklama zihniyetiyle verimli kullanmaya çalışmak pek mantıklı olmayabilir. Çünkü oyunun sonunda kullanabileceğiniz bir devam alanı bulunmuyor. Oyun hikayesel olduğu için varış noktamızın sonunda oyunumuz hem hikayesel olarak hem oynanış olarak bitmiş oluyor.
+Bu neden ile toplayın ama kullanmaktan çekinmeyin.

Başka bir oynanış tüyosu şahsi olacaktır. Böyle oyunlarda kendinizi baskılayıp çok fazla belli unsurlara tabii tutmayınız. Zira bu oyunlar atmosferi evreni oldukça başarılı yaratılmış oyunlar. Yani bu oyunların dünyasına kendinizi eğer kaptıramıyorsanız işiniz oldukça zor. Çünkü bu oyunları bu kadar başarılı yapan şeyler ve oyunun öne çıktığı etken de bu! O yüzden kendi eğlencenizi baltalamamanızı tavsiye ederim. Eğer oyunun dünyasına kendinizi bırakmazsanız bu oyunları asla anlayamaz ve severek oynayamazsınız.

+Buna sebep olan en büyük etken singleplayer zihniyetinden uzak, sadece oyunu bitirmek için oynayan kişilerdir. Dümdüz sadece oyunu bitirme amacıyla oynarsanız zaten oynadığınızdan bir halt anlamazsınız. E doğal olarak anlamadığınız gibi oyunları da beğenemez ve bu kültüre yaklaşamazsınız.

Oyun keşif oyunu hacı dayı... Sal kendini bak bir oyun ne gösteriyor. Gösterdiğinde ne anlatıyor. Aşık Veysel'i anlatmadığı kesin.

Her neyse...

Bizce oldukça güzel bir bakır yazısı oldu, kömür ocaklarında zehirlenmek yerine böyle oyunlarda atmosferin keyfini çıkarın efendim.

İyi oyunlar ve bol kırmızı başlıklı işçiler dileriz.

Merhaba dostlar, Bağımsız bir diğer adıyla "İndie" olarak bildiğimiz oyunlarda her zaman hikaye ön planda olmuştur. Bir çoğumuz bu anlatılan hikayeleri anlayamasa da, bir kaçımızda anlar ve bizlere anlatır. Bende size bu incelemede FAR: Lone Sails`ın hikayesi hakkında doğru bilgiyi vermek isterdim, fakat bende anlayamadım :) Ancak oyunu oynarken arka plandaki dünyayı ve oyunun genelinde hissettiklerimi sizlerle paylaşacağım.

İlk olarak, oyun bir ağacın altında uykudan uyanan küçük bir çocukla başlıyor. Kırmızı renk kıyafetleri (hatta itfaiyeci kıyafeti desek daha doğru olur), birazda kutu çocuk tamiriyle kutu gibi görünümü var. Aynı zamanda bu çocuk oyun boyunca kontrol ettiğimde kişi oluyor. Uyandıktan sonra evine geliyor ve orada mekanizmayı çalıştırmak için bir düğmeye basıyor. Evi sanki bir fabrikada çarklar dönmeye başlıyor. Oyunun farklı bir ortama sahip olduğu buradan belli oluyor. Evden çıkıp ilerleyince bir tür makine (araç vb. tekerlekli araba gibi) karşımızda oluyor. İçine girip bu makineyi çalıştırmak için "enerji" yerine yakıt vermemiz gerekiyor. Etrafta bir takım kutu, varil vb. eşyalardan enerji sağlayabiliyoruz. Yakıtı doldurunca artık hikayemiz başlıyor. Aracı çalıştırıp uzun, gerçek zamanlı 3 saat süren bir yolculuğa çıkıyoruz.

Bu 3 saat boyunca karşımıza değişen hava şartlarının, kafa karıştıran bulmacaların bize verdiği zorlukları aşmamız gerekiyor. Bazen hava sıcak olurken bazende soğuk olup aracın gitmesinde güçlük yaşayabiliyoruz. Biz bu yolculukta aynı zamanda ilerlettiğimiz bu büyük aracı modifiye edebiliyoruz. Bunlar; enerjiden tasarruf edebilmek için yelken (rüzgarın estiği yönü araçtaki bayraktan anlayabiliriz), araçta yangın çıkarsa itfaiye hortumu, bozulan bir yer varsa tamirat hortumu gibi gibi.

Oyunun dünyasında bahsedecek olursak; sanki dünyanın sonu gelmişte kimsecikler kalmamış sadece biz varız. Oyunu oynarken uzun zaman kendimizden başka canlı görmemiştim. Fakat, bir köye geldiğimde orada bir sürü manda vardı. Yani dünyanın sonunu hissetsem de bu mandalara kafa karıştırdı.

Yine her "İndie" oyun gibi FAR: Lone Sails`ın sonu yürek burkan cinsten oldu. O kadar yolculuktan sonraki yaşanan üzücü sahne her oynayan oyuncuyu etkiler. Hikayesini tam olarak anlayamasak da, oyundaki ortam ve uzun süren bu yolculuk insanı rahatlatıyor. Alınca pişman olmayacağını bir yapım.

Sizlere bu oyunu yürekten tavsiye ediyorum. Bazen durup, manzaraya bakılabilir türden harika bir oyun kendileri. Alın bence, bu uzun yolculuk sizleri bekliyor olacak.

İyi oyunlar, iyi günler. Sağlıcakla kalın...

Far: Lone Sails beni duygusal olarak kendine hiç çekemedi. Neden bilmiyorum ama duygusal anlamda hiç etkilenmedim oyundan. Kurulan dünyanın görselliği, sesler ve görüntüler ile oluşturulan atmosfer muhteşem. Bakmaktan ve dinlemekten çok keyif aldım. Fakat hikayenin gıdıklamaya çalıştığı duygularım hiç refleks vermedi.

Oyunun, bence, oyuncuya duygusal anlamda bir şey katamamasının sebeplerinden birisi, (en azından bana) hikayenin bir çıkış noktası, bir kırılma anı, gelişme anı vs olmaması sanırım. Yani evet, oyunun başında evimizi terk ediyoruz ya da terk etmek zorunda kalıyoruz ve yolculuk boyunca çeşitli zorluklarla karşılaşıyoruz. Bu anlamda hikayede bir olay zinciri var. Fakat karşılaştığımız zorluklar çok da ''zorluk'' değil aslında.

Temelinde baktığımızda bu şey, bir ''videoyun'' olma iddiasıyla yapılmış ve satışa konmuş. Fakat Far: Lone Sails'te, bir oyunun ''oyun'' olması için gereken en temel şeylerden hiçbirisi yok. Kazanç ya da kayıp seçeneği yok, aldığımız kararlar doğrultusunda değiştirebildiğimiz olay örgüsü yok. Yalnızca çok basit, kırılamayan kurallar var. Kırılamayan kurallardan kastım, kurala uymadığınızda kaybetmektense, oyunun durması. Yani mesela, geminizi enerji ile beslemezseniz geminiz duruyor ve ilerleyemiyorsunuz. Geminizi enerji ile beslemediğinizde ya da enerjisiz kaldığınızda bunun size kötü bir geri dönüşü ya da herhangi bir geri dönüşü olmuyor. Bu geri dönüşten kastım, en basitinden bir ''GAME OVER'' ekranı bile olabilir.

Aslında bu ''oyundur, oyun değildir'' muhabbetini, bir şeyi kanıtlamak için yapmıyorum. Ama sanırım oyunun beni duygusal olarak etkileyemeyişinin temelinde bu yatıyor. Hiçbir geri bildirim, geri yaptırım vs yok, dünyanın o acımasızlığını ben bir oyuncu olarak, bir geri bildirim ile alamıyorum. Dolayısı ile, görünüşte her ne kadar acımasız ya da yaşam şartları aşırı zor bir dünya görsem de, bu oyunda o dünyanın etkisini oyuncu olarak hissedemiyorum. Karakterimi tehdit edecek somut hiçbir şey yok. Karakterim oradan oraya yürüyen küçük kırmızı bir şey.

Yani demeye çalıştığım, bu oyunu çok rahat kısa bir animasyon filme de dönüştürebiliriz kafada. Benim oyun boyunca tek yaptığım, o animasyonu harekete geçirmekti aslında baktığımda. Bana gösterdiği dünyanın kötülüğüne ve korkutuculuğuna rağmen, oyunu oynarken endişelenmem gereken hiçbir şey yoktu.

Oyunların, diğer hikaye anlatma araçlarından farkı, yalnızca ''interaktif'' olmaları değil. Kurallara, cezalar ve ödüllere, alınan kararlar ya da aldığımızı sandığımız kararlar bütününe sahip olmaları yani bir gameplay unsuruna sahip olmaları oyunları diğerlerinden ayırıyor. Ve tabii ki bu gameplay unsurunu hikayeye ve settinge güzel uydurmak gerekiyor. Ya da tam tersi, settingi ve hikayeyi oynanışa iyi uydurmak.

Far: Lone Sails, iyi bir ''oyun'' olmamasından ötürü beni duygusal olarak yakalayamadı sanırım. Ben genel olarak soldan başlayıp sağa gidiyoruz oyunlarını pek sevmem. Fakat bu türde de beni duygusal olarak çok rahat yakalayabilen oyunlar olmuştu. Mesela akla hemen gelen iki isim, Inside ve Little Nightmares. Bu oyunlarda hikayede ve settingde verilen unsurlar, az çok gameplaye de yansıtılmıştı ve onları iyi yapan şey buydu sanıyorum.

Yine söyleyeyim, bu fikrime rağmen oyunun görsellerini ve seslerini çok çok beğendim zaten beğenmemek de pek mümkün değil gibi. Her bir saniyesi saatlerce bakmalık görüntüler sunuyor insana.

Atmosfer ise, yine sesler ve görüntüler ile oluşturulan kısmı bakımından çok iyi. Fakat ''içinde bulunmak'' kısmı yine o kadar iyi değil sanıyorum, üstte anlattığım nedenden dolayı.

Bilmiyorum böyle, yazarak düşünürcesine bir yazı çıkartmak istedim. Bana katılmıyorsanız yorum atın konuşalım. Oyunu söylediklerime rağmen tavsiye ediyorum, çünkü etmemek de haksızlık olur diye düşünüyorum. Hem oynayıp görün, bana katılır mısınız yoksa yine de ''ben çok etkilendim'' der misiniz. Muhtemelen dersiniz, olsun. xd

ARTILAR

+ Muhteşem bir atmosfer.
+ Kıyamet sonrası evren yansıması.
+ Anlaması kolay basit bir oynanışa sahip.
+ Müzikler atmosferi sonuna kadar hissettiriyor.
+ Görsel anlamda fena değil.

EKSİLER

- Karakterin hikayesini bize biraz daha yansıtabilirdi.
- Oyunun sunumu atmosferi biraz baltalıyor.
- Türkçe arayüz desteğine sahip olabilirdi.

PUAN %74

"O gemi mutlaka bir gün gelecek Mecnun..." İsmail..

Öneri: Posta kutusunu oyun sonuna kadar bekletmenizi tavsiye ederim. Manzaraların keyfini çıkartın. Yakıt noktasında kendinizi kasmayın, Ben oyunda gördüğüm tüm yakıtları topladım. Ama oyun sonunda çok fazla kullanmadığım yakıt varili vardı.. Oyun sonunda güzel bir ekran görüntüsü olsun diye posta kutusunu yanıma aldım. Ama gel gör ki yanlışlıkla kazana ittirdim. Ve yandı :(

Oyunlar için kullanılan "atmosfer" tabiri için iyi bir örnek olarak gösterilebilir.

2020 yaz indirimlerinde %60 indirim ile 10,00 TL ye aldım. 4.8 saat oyun süresi iyi bir oran.. İndirimde iken kaçırmamanızı öneririm.

Oyun geliştiricisi Okomotive e teşekkür ederim.

2 saatliğine ekonomiyi unutturdu

Bu bir oyun değildir. bu bir yolculuktur, insanın kendi içine yaptığı.

Müzikleri ve atmosferiyle, başında vakit geçirirken insan bir çok şeyden uzaklaşır , kendine yakınlaşır.

çizimlerini inanılmaz beğendim. yolculuk boyunca aldığım keyif ve üzüntü için yaratıcılarına teşekkürler.