Pomimo wielu negatywnych ocen jakie padają na trzecią odsłonę serii Jagged Alliance osobiście śmiało mogę dać ocenę 7/10. Nie jest ona co prawda tak dobra i grywalna jak JA 2 na patchu 1.13 jednak ma swój urok, który potrafi oczarować. Myślę, że prawdziwi fani serii nie zawiodą się i warto w nią zagrać. Gra dość trudna ale dająca dużo satysfakcji. Jak tylko skończę podstawkę biorę się za dodatek.

Miły powrót do Arluco

Początkowo byłem sceptycznie nastawiony do zmiany formy gry, jednakże aktywna pauza sprawuje się całkiem nieźle. Niestety, autorzy kompletnie skopali i spłaszczyli najemników. Twarze i głosy są nijakie. Sytuacji nie ratuje także pozostawienie orginalnych tekstów.

Na początku gra była dla mnie ciężka do ogarnięcia. Może dlatego, że przyzwyczaiłem się do takich gier jak JA 2.5 ;) Jednak już po 10 minutach odkryłem, że inny system tur też jest ciekawy, można go włączać i wyłączać w dowolnym momencie. System walki jest inny niż w starszych częściach, ale ta gra jest równie wciągająca ;) Brakuje mi możliwości szkolenia najemników w trakcie postoju, ale możliwość wynajęcia partyzantów jest ciekawa. Gry z tej serii bawią mnie zawsze przez dłuższy czas, staram się przejść grę bez straty nawet jednego punktu wytrzymałości ;)

Jagged Alliance - Back in Action to w zasadzie remake gry z 1999 roku, ale pod wieloma względami gorszy. Przeniesiona w pełny trójwymiar gra jest brzydka i stosunkowo uboga względem pierwowzoru ale ma kilka ciekawych elementów. Opis gry mocno wprowadza w błąd ponieważ: gra nie jest kontynuacją, nie ma szczegółowych modeli postaci, nie ma w grze możliwości rozwiązań dyplomatycznych a ekonomia jest sprowadzona do pobierania kasy proporcjonalnie do wyzwolonych terenów i zadowolenia mieszkańców z naszych poczynań. Zarządzanie przebiegiem akcji nie odbywa się z menu specjalnego laptopa a jednoczesna kontrola nad wieloma oddziałami z pomocą mapy strategicznej nie istnieje, bo nie można prowadzić kilku walk w jednym czasie dowolnie się między nimi przełączając. Reszta w miarę się zgadza.
To co zasługuje na pochwałę to samouczek. Jest w miarę przejrzysty i prezentuje podstawowe elementy rozgrywki, a przy takiej pracy kamery i mam wrażenie autorskim systemie planowania akcji (nazwijmy go trybem taktycznym, czy jak z opisu wynika systemu Plan & Go) jest to punkt obowiązkowy przed rozpoczęciem rozgrywki. Sam tryb taktyczny jest dosyć przyjemny i oferuje dosyć dużo opcji, w tym akcje wiązane czyli wykonywanie poleceń kilku najemników w jednym czasie. Zatrzymanie czasu w tym trybie pozwala dobrze ocenić sytuację i rozplanować działania a w razie potrzeby zmodyfikować już przydzielone zadania. Strzały najemnicy oddają tutaj po określonym upływie czasu co też ma kolosalną wagę podczas naszego planowania. Ten główny element rozgrywki spisuje się tutaj moim zdaniem bardzo dobrze, gorzej jest z innymi elementami gry.
Graficznie gra prezentuje się bardzo słabo. Kanciaste i dosyć surowe elementy otoczenia, bardzo jednolite modele postaci i ich portrety zdecydowanie mogą odpychać zwłaszcza graczy pamiętających bardzo ładne lokacje i rysowane portrety z poprzedniej części. Ścieżka dźwiękowa mimo, że niezbyt rozbudowana, to jest ok a nawet trochę wpada w ucho, w tym kwestie mówione są wzorem pierwowzoru zrealizowane ok, chociaż bez tak dużego rozróżnienia najemników.
Względem JA2 (Jagged Alliance 2) w tej odsłonie nie da się wdrapywać na budynki inaczej niż po drabinie, przenosić ciał ale większość postaci (zarówno najemników jak i niezależnych czy takich których da się dołączyć do zespołu) została bez zmian. Nie jest to jednak przeniesienie gry 1 do 1.
Poruszanie się po mapie jest również zrealizowane inaczej. Tutaj najemnicy idą wyznaczoną przez nas drogą i po ulicy poruszają się szybciej oraz mniej się męczą. Teoretycznie podzielona na kwadratowe sektory tak jak JA2 jest jedną mapą. Działania w sektorach nie podlegają upływowi czasu, zatem spędzając 10 godzin w jednym sektorze, eliminując powiedzmy 50 żołnierzy, w grze nic czasu nie upłynęło. Zdecydowanie nieprzemyślane.
Różnej broni jest dużo a i ekwipunek jest różnorodny. Pewne przedmioty jak np. apteczki, wytrychy, ładunki wybuchowe, wymagają odpowiedniego poziomu danej umiejętności żeby z nich skorzystać.
Gra ma poważne problemy ze stabilnością, bo kilkanaście razy zawiesiła całego kompa. Do tego glicze graficzne czy ataki wręcz przez ściany! No techniczna strona siada i to bardzo powodując często niepotrzebną frustrację.
Dodatki Shades of Red oraz Point Blank to osobne misje z góry przydzielonymi najemnikami. Nie są zbyt porywające i nie oferują nic poza pojedynczym nowym miejscem do prowadzenia działań operacyjnych ale potrzebne są dla osób chcących ukończyć wszystkie osiągnięcia. Oba dodatki można ukończyć w zależności od stylu gry od 4 do 10 godzin.
Podsumowując, gra jest słabsza niż JA2 ale ma swój niepowtarzalny charakter, może za bardzo surowy i zbyt mało różnorodny bez finezji lub tak zwanych smaczków, ale mnie się grało całkiem przyjemnie i polecam.

Ocena: 5 / 10

After logging many hours on this game in the last two years, I finally decided to write a review. My taste in PC games mostly includes the strategy (especially turn based and pausable RTS) genre. I'm a fan of the X-Com Games, The Total War Series, Close Combat, etc. I played all of the Jagged Alliance Games and enjoyed them all. In my opinion, JABIA is a good game if you like this type of game; a game that requires a lot of management (inventory, strategy, assembling teams, et.). I found the planning and execution of my plans in this game a lot of fun. There are a few rough edges. They could have included a way to look at items ordered after you ordered them, as in the old JA Games. As it is now, you place the order and you have to remember what you ordered until it arrives and the only place it can arrive is at the Drassen Airport, requiring a lot of 'mule' trips by your mercs who will spend much of their time running back and forth for supplies and using newly hired mercs as mules when they come in. The end result of this is that I found myself spending much of my time organizing logistics for reenforcement and resupply. If, like me, you enjoy this in a game, then you won't mind it and may even have fun with it. If this kind of micro-management isn't to your taste, skip this game.

The other part of the game is the tactical combat. This is done using a real time pausable system that requires many pauses and movement order updates during combat to be succesful (survive). With a small group of mercs (one or two teams of 6 each) it can be very exciting and great fun, but as the game goes on, and especially when you are getting ready for the final assaults on the enemy strongholds, you will probably have several dozen mercs going against hundreds of bad guys in just a few sectors. At this point the tactical combat becomes overwhelming as it is virtually impossible to be everywhere at once and are therefore forced to send a small group of mercs at a time against many enemies to whittle them down slowly, and it becomes a drawn out meat grinder of attrition. Not much sneaking around, tactical planning here. Just a whole bunch of shooting against very long odds. I think JA2 did much better by forcing the player, VIA limited finances and merc contracts, to run fewer teams and keep the game managable, while not requiring quite so many mercs to succesfully complete the game. When you hire mercs in BIA, you pay the fee up front and they are yours for the whole campaign regardless of the length of time they work for you, and the money you find and earn in this game will easily run into the hundreds of thousands, so there is a balance issue here. Also, militia are pretty innafective, and when they die the weapons you equip them with dissapear. I found it much more effective, once you've been in the game for awhile to just leave teams of mercs within striking distance of primary towns and mines that you have captured and send them in when enemies try to attack. Mercs can move amazingly fast along roads and, as mentioned before, you'll have the money and therefore can afford the extra mercs to do the job.

Some things I really like about this game:

-Friendly fire is a threat. This adds some realism that I welcome, especially with grenades and explosives. You don't have the automatic grenade placement of the new Xcom. "Watch out for that tree branch...Hit the dirt!"

-The strategic logistical and organizational planning and the tactical planning for each sector. A lot of fun here if you like that sort of thing.

-The great fun of fast moving firefights once you get used to the interface, especially when the skirmishes are small.

There are some annoying bugs and design flaws, a few of which are:

-In close combat you can't shoot at an enemy when he gets close to you. You'll hear comments like "Can't make the shot" and your merc will just stand there as the enemy soldier cuts you to pieces, even if you have a pistol or SMG.

-Unlike the other good games in this series, you can't repair any equipment but weapons. Body armor just takes damage until it's useless, and it is very expensive.

-Sometimes when told to fire repeatedly at one target, your mercs will cycle through the count-down time for aiming, then cycle through again without firing. They seem to be able to do this indefinately so you have to watch them carefully.

-When in a firefight, mercs are often forced into a kneeling position (frequently exposing themselves to enemy fire) when doing certain tasks, like first aid, clearing a weapon or disarming a mine. This also happens when you try to arm a LAW (Light Anti-tank Weapon). This unfortunate glitch will get you hit fast!

-Game stops working occasionally for no apperent reason ('JABIA has stopped working'). This doesn't happen often, but just when you are about to win an intense twenty minute firefight, it's a bit annoying.

NOTE: There is a very good mod that helps this game quite a bit called the "Realistic Rebalancing Mod for Jagged Alliance - back in Action" by KILLATOMATE. I highly recommend using this mod to help some balancing issues and decrease the frequency of some glitches within the game.

As it is, I find this to be a very good game that has a lot of replayability. It's interesting to start off with various combinations of mercs to build different teams, then progress through the game by taking areas of the map over in different order, etc. If they had taken a little more time and care in the development of this game, it could have been great.

Z gier strategicznych, w jakie grałem, ta jest jednąz najlepszych. Polecam tą gierkę. Jeżeli lubisz wyzwania, ta gra jest właśnie dla ciebie!

złoto....chciałbym czegoś podobnego dzisiaj od tego typu gier..zarąbiste

Celem jest zabicie królowej Deidranny fikcyjnego państwa Arulco. Za początkową kwotę trzeba wynająć najemnika(-ów), po czym lądujemy na mapie strategicznej. Questy są sensowne i nie ograniczają się tylko do eliminacji przeciwników. Mapa podzielona jest na ponad 30 lokacji; nie brakuje miast, wiezień i koszarów. W przeciwieństwie do poprzednich części nie ma tur. W to miejsce pojawiła się pauza taktyczna ze synchronizacją rozkazów, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby niektóre akcje rozegrać w czasie rzeczywistym. Gotówkę na lepszych najemników i sprzęt zdobywamy za ukończenie wybranych misji, sprzedaż zdobywczych broni, a przede wszystkim za wpływy z wyzwolonych lokacji. Najwięcej dochodów przynoszą kopalnie.

Zaimplementowany jest cykl dobowy, a ruch na mapie odbywa się w czasie w zależności od trasy - drogami poruszamy się najszybciej, jednak są również ujemne modyfikatory za przeciążenie i wyczerpanie. Co istotne, oddziały wroga również poruszają się na mapie, atakując wyzwolone przez nas miasta. Na szczęście atakują prawie zawsze jedno, więc obowiązkowo powinien tam stacjonować drugi oddział naszych najemników. Wraz z każdym dniem nie tylko czerpiemy zyski z wyzwolonych lokacji, ale także wzmacniają się wrogie oddziały w okupowanych miejscach - wzrasta ich liczebność i siła, wiec bezproduktywne czekanie tylko pogarsza naszą sytuacje. Czas również wpływa na przybycie nowych najemników i zamówiony towar z internetowego sklepu (48h - normalna dostawa, 24h - ekspresowa, ale droższa).

Najemnicy mogą maksymalnie awansować na 10. poziom (ci drożsi naturalnie nie zaczynają od pierwszego). Opisani są szeregiem współczynników, które można podzielić na dwie grupy: atrybuty (np. percepcja, siła, wytrzymałość) i zdolności (np. strzelanie, mechanika, leczenie, materiały wybuchowe). Te pierwsze modyfikują drugie, a także bezpośrednio wpływają na takie rzeczy jak HP, stamina, maksymalny ciężar. Natomiast zdolności decydują o powodzeniu danej czynności i możliwości użycia przedmiotów.

Dwa przykłady:

Potrzeba "50" w materiałach wybuchowych, aby rozbroić minę, ale im wyższa ta wartość, tym większa szansa na sukces (porażka może zakończyć się nierozbrojeniem miny, co skutkuje straceniem jednego przedmiotu do ich rozbrajania, lub jej wybuchem, co najczęściej kończy się zgonem).
Aby użyć strzykawki, potrzeba "20" w medycynie, ale mala apteczka wymaga już "50". Nie można zatamować krwawienia strzykawką, potrzeba co najmniej bandaży.

Oprócz tego najemnicy maja tzw. perki, np. mogą być ekspertami w danym typie broni, co zwiększa ich celność. Mogą to też być negatywne rzeczy, np. postać z "amazonka" ma karę do morale, jeśli w drużynie jest mężczyzna. Ponadto najemnicy maja też swoje antypatie - mogą nie zachcieć współpracować z daną osobą.

Jagged Alliance: Back in Action jest całkiem realistyczne. O trafieniu w cel decyduje: celność i zasięg broni, kamuflaż wroga, nasza pozycja (biegnąc, stojąc, kucając, czołgając się), przeszkody miedzy celem a strzelcem, ogień pojedynczy lub seria, percepcja i celność strzelca, obecność przyrządu celowniczego, perk. Prawdopodobnie ma też znaczenie pora dnia i mierzenie z wysokości (np. z dachu). Jeśli broń się zatnie, to wcale nie wystrzelimy (im większe zużycie broni, tym większa szansa na zacięcie). Strzału tez nie oddamy (lub wystrzelimy z opóźnieniem), jeśli w czasie celowania zostaniemy trafieni. O zadanych obrażeniach decyduje: model broni, jej kaliber (amunicja ma rożnż penetracje), obecność, rodzaj i stopień zużycia kamizelki kuloodpornej (lub innej części garderoby, np. hełmu), odległość od celu (zasięg skuteczny), przeszkody miedzy strzelcem a celem, oraz cześć ciała, w którą został trafiony przeciwnik. W teorii wygląda to nieźle, ale w praktyce zadajemy minimalne obrażenia przeciwnikom w ciężkich kamizelkach kuloodpornych, trafiając ich amunicja o małym kalibrze z daleka. Z tym jeszcze można się zgodzić, bo w pocisk wytraca energie kinetyczną wraz z odległością, więc nie przebiłby kamizelki. Gorzej, że przeciwnik często przeżywa po trafieniu w głowę, jeśli nie strzelamy wielkokalibrową bronią.

Oczywiście gra tego typu nie możne być zbyt realistyczna. Inaczej każdy postrzał mógłby wyłączyć najemnika na czas bitwy, a jego rekonwalescencja mogłaby trwać tygodniami. Dobrze, ze w jakiś sposób oddano moc obalająca pocisku - każde trafienie przerywa akcje na moment, np. celowanie i bieg. Wiele osób żałowało, ze w tej części nie można naprawiać kamizelek kuloodpornych, jednak to krok w stronę realizmu. Kevlarowych kamizelek nie można naprawić. W rzeczywistości po każdym trafieniu nadają się do wymiany. W grze one bardzo szybko się zużywają i jedynie zmniejszają obrażenia, a nie całkowicie przed nimi chronią. Im są bardziej zużyte, tym jest mniejsza redukcja obrażeń. Grze można też zarzucić m.in. bardzo mały zasięg rażenia granatów, dwie fikcyjne bronie (karabin rakietowy i jego automatyczna wersja), brak natychmiastowego zgonu (konającego zawsze można uratować, mając medyka z apteczka). Na początku irytowało mnie, ze polegli nie zawsze wyrzucają trzymaną broń. Mamy na to 30%. Z realizmem to nie ma nic wspólnego, ale z drugiej strony to zrujnowałoby ekonomie gry, a graczy zmuszałoby do ciągłej sprzedaży (najemnik na tylko trzy sloty na broń poza tą trzymaną w rękach).
Co więcej, najemnicy odzyskują zdrowie samoczynnie z czasem, chyba ze zostali okaleczeni. Brak też rykoszetów.

Jednak najbardziej boli niezniszczalne otoczenie. Wysadzać można tylko wybrane ściany budynków. Nie można wysadzić drzwi czy przestrzelić zamka, jeśli są one zamknięte. Żadna broń nie przebije się przez drewniane ściany... Wielka szkoda, tym bardziej jeśli przypomnę sobie wcześniejsze Silent Storm, gdzie można było rozwalić podłogę na pietrze, a budynek zrównać z ziemią.

Inteligencja wrogów nie jest najlepsza. Kompletnie nie radzą sobie ze snajperami, biegnąc w ich kierunku. Działa też niezawodna taktyka ze strzelaniem zza rogu. Na szczęście przeciwnik nie zawsze biegnie w naszą stronę, potrafi też się przyczaić za przeszkodą. Ich liczebność znacznie przewyższa nasz oddział, a ci na wyższych poziomach maja supercelność, co mocno irytuje.

Mniejszych wad jest znacznie więcej, ale nie zmniejszają one przyjemności płynącej z gry. Broni jest masa, a każdy rodzaj ma swoje zastosowanie. Broni białej nie używałem, ale potrafi być ona skuteczna. Szkoda, ze jest tylko jeden rodzaj noża. Pistoletów używa się głównie na początku. Ich zasięg jest mały, najczęściej używają amunicji o małym kalibrze, wiec nie nadają się do walki z przeciwnikami w kamizelkach kuloodpornych. Pistolety maszynowe zazwyczaj dysponują małym zasięgiem, ale dużą szybkostrzelnością. Seria na krótki dystans jest zabójcza. Strzelby również znacznie lepiej radzą sobie na krótki dystans. Charakteryzują się również małym magazynkiem. W grze obecna jest eksperymentalny model strzelający trzema pociskami jednocześnie, który używałem do końca gry. To idealna bron w budynkach. Starsze modele sprawdzają się również na średni dystans. Karabiny szturmowe są najbardziej uniwersalne. Z kolei karabiny maszynowe błyskawicznie wypluwają nawet do 8-10 pocisków w serii. Maja też duże magazynki. Pozycja strzału ma duży wpływ na ich celność. Preferowana to leżąca, co powoduje dłuższe celowanie. Karabiny snajperskie nadają się tylko do walki na duży dystans z powodu bardzo długiego celowania. Większość modeli zadaje duże obrażenia z racji potężnego kalibru. Ja używałem głównie PSG1, które szybciej celuje, ale zadaje mniejsze obrażenia. Są tez dwa modele granatników i miny.

Niestety, każdy kto jest fanem drugiej części serii Jagged Alliance i ma nadzieję na zagranie w jej odświeżoną wersję będzie zawiedziony. TO NIE JEST JAGGED ALLIANCE, ani nawet jego marny klon. Twórcy tej gry w ogóle nie zrozumieli tego, co zdecydowało o sukcesie dwójki. I nie mówię tutaj o aktywnej pauzie (którą osobiście uważam, za dobry wybór), a o całkowicie zmienionej, ubogiej mechanice gry. Pozwolę to sobie wypisać od myślników, żeby było szybciej:

MINUSY:

- brak możliwości stworzenia własnego najemnika
- tragiczny dubbing angielski
- obrzydliwa grafika
- brak możliwości szkolenia PRAWDZIWEJ samoobrony w miastach
- brak możliwości robienia czegokolwiek sensownego w trakcie przebywania poza obszarem walki

PLUSY:

- dobra, odważna decyzja o wprowadzeniu aktywnej pauzy

NIE POLECAM

Taktyczno - strategiczna gra o wynajmowaniu najemników i odbijaniu miast zniewolonych przez złą panią ..... :D
Co do grafiki jest wyraźna i przyjemna dla oka :)

8/10