yaptığım işe bak ya 24 yaşıma geldim hala oyun oyuyorum sabahlara kadar oturuyorum boktan besleniyorum param yok işsizim kimseden saygı görmüyorum neyse devam kanka batman'e devam

Hikaye olarak fazla bir şey beklememek gerek zaten batman ve joker oyunu yıllarca batmanın anne babasının ölümünü milyarlarca kez gösterdiler hem animasyonları olsun fimleri olsun görmekten bile sıkılıyorum şu sahneleri :v
+ oyunda gerçekten dövüşmesi çok iyi kodum mu oturturum hissini çok iyi veriyor :v
- saldırıyı spamlayınca veya vuracakken yavaşladığı esnalarda boklama tuşuna basınca işlemiyor :v
- finali dövüşünü hiç sevmedim çok yapmacıktı ve boss savaşlarıda pek zevkli sayılmaz savaşmaktan en zevk aldığım şeyler cüsseli canavarla karışık insan tipleriydi :v
+ dünya da şuraya burdan gir burdan ilerle vs vs demiyor sizin ekipmanlarınızı kullanıp oraya gitmeniz gerekiyorki zaten batman gibi hissetmenizdeki ana temellerden biri bu zaten fazla zorlanmazsınız
+ Ortamları ve tasarımları güzeldi :v
oyun şuanda bile oynanılacak güzel seviyede öneririm :V

Batman: Arkham Asylum – Nostalji Dolu, Delilikle Yoğrulmuş Bir Gece Mesaisi

🕰️ Yıl 2009. CRT monitörler hâlâ bir yerlerde yaşıyor, ekran kartı alırken DirectX 9 desteği olup olmadığına bakıyoruz, O dönemde, “Süper kahraman oyunları ya ya çöp ya da film oyunu işte” ön yargısını yerle bir eden bir başyapıt çıkıyor: Batman: Arkham Asylum.

Rocksteady öyle bir iş çıkarmış ki, sanki bize sadece oyun değil, aynı zamanda Gotham’ın karanlık sokaklarında geçerli bir diploma vermiş.

👊 Dövüş Sistemi: Counter’la Felsefe Yazılır mı?
Batman’in dövüş sistemi bir aksiyon oyunundan çok daha fazlasıydı. Her yumruk, her counter birer meditasyon gibiydi. 10 kişi üstüne çullanırken sadece iki tuşla (evet, iki tuşla) o zarif ama sert dövüş koreografilerini görmek, oyuncuya muazzam bir üstünlük hissi veriyordu.

Kombolar aktıkça, kırık burun sayısı arttıkça, Batman’in adalet anlayışı daha da belirginleşiyordu:
"Suç işlemeyin. Çünkü ben buradayım. Ve bileğinizi ters çevirebilirim."

🧠 Dedektif Modu: Röntgenciliğin Sanatsal Hali
Batman sadece kas değil, aynı zamanda bir zekâ timsali. Dedektif Modu sayesinde, duvar arkasındaki kemik yapısından düşmanın ne yediğini tahmin edebilecek seviyeye geliyoruz.

Bir yerde panel mi var? Dedektif Modu aç.
Bir düşman mı saklanıyor? Dedektif Modu aç.
Hayatın anlamını mı arıyorsun? Yine Dedektif Modu aç, belki duvarda yazıyordur.

🏰 Atmosfer: Gotik Mimari + Delilik = Arkham Asylum
Arkham Asylum’un tasarımı bir korku filmi seti gibi. Her köşe başı, her hava menfezi tedirgin edici. İçerisi tam bir “bu binaya kesin ruh çağırmışlar” hissi veriyor. Yağmurun eksik olmadığı bir gece, bir adada, Joker kontrolü ele geçiriyor ve bizim işimiz, her şey kontrolden çıkmışken sakin kalmak. Yani bir nevi kamu görevlisiyiz.

Killer Croc’un kanal sahnesi hâlâ kalp ritmimi bozuyor. Scarecrow’un psikolojik oyunları ise “oyun mu oynuyorum, içsel bir terapi mi alıyorum” sorusunu sorduruyor.

🎭 Karakterler: Batman, Joker ve Diğer Tüm Gönüllü Psikopatlar
Joker, Mark Hamill’in sesiyle adeta sahneden fırlayıp beynimizin içinde yankılanıyor. Harley Quinn, sadistik sevimliliğiyle unutulmaz. Scarecrow zaten çocukluk travmalarımızı hortlatıyor.

Ama en büyük trajedi? Batman’in iç dünyası. Hep güçlü, hep suskun. Ama Scarecrow’un halüsinojen gazıyla yüzleştiği geçmişler... İçimizi kavuruyor. Bu adam sadece dövüşmüyor; geçmişiyle, vicdanıyla, travmalarıyla savaşıyor. Ve o savaşı her tuş basışında hissediyoruz.

🎵 Ses & Müzikler: Gotham’ın Fon Müziği
Müzikler atmosferi taşıyor. Gerginlik artarken tempo artıyor, keşfe çıktığında sakinleşiyor. Mükemmel bir denge.
Mark Hamill’in Joker performansı? Bir oyun karakterine bu kadar hayat verilebilir mi? Verilmiş. Kevin Conroy’un Batman’i ise sanki Gotham’ın bizzat sesi.

🧻 Küçük Eksiler (Ama Affedilebilir)
Batmobil yok, ama zaten içeride araç sürecek halimiz yok. Burası Formula 1 pisti değil, akıl hastanesi.

Bazen düşman yapay zekâsı "Hmm, galiba Batman'i gördüm ama boşver" moduna giriyor. O da deli ortamın yan etkisi diyelim.

Harita küçük, tekrar oynanabilirlik sınırlı ama ilk deneyim o kadar sağlam ki, bunları önemsemiyorsun bile.

🧠 2025’te Hâlâ Oynanır mı?
Kesinlikle evet. Zamanına göre o kadar iyi optimize edilmiş ki, günümüzde bile takır takır çalışıyor. Mod desteğiyle biraz cilalarsan, görsel olarak da hâlâ kendini izlettiriyor. Hikâyesi, atmosferi ve oynanışı zamanın ötesinde.
Bu oyun yaş aldı ama kalite yaşlanmaz.

🔚 Sonuç:
Batman: Arkham Asylum, sadece bir oyun değil, bir deneyim. Bir kahramanın maskesinin ardındaki adamı görüyorsun. Delilerle, karanlıkla, kendi içindeki adalet anlayışıyla yüzleşiyorsun. Bu oyunda kötü adamları dövmek değil; neden dövdüğünü anlamak esas.

🎩 Joker’in sorusu geliyor kulağa:
"Why so serious?"
Çünkü bu oyun, ciddiye alınmayı sonuna kadar hak ediyor.

Rocksteady üçlemesinin ilk oyunu son oyunu oynadıktan sonra basit gelsede gayet iyi GOTY ünvanını kazanması şaşırtıcı değil

Yaptığım işe bak ya, 25 yaşıma geldim hâlâ oyun oynuyorum, sabahlara kadar oturuyorum, gam besleniyorum, param yok, işsizim, kimseden saygı görmüyorum. Neyse devam kanka, Batman'e devam.

15 yaşında oyun olmasına rağmen gayet keyifli bir şekilde oynadım ara ara sıkmaya başladı ama olsun. genel olarak baya beğendim beklentimin üstünde çıktı kontroller kolay yapay zeka iyi eğlenceliydi kesinlikle de tavsiye ederim. aynı harita içinde dönmek sıkıcı olabiliyor bazen o kadar ama deneyimlemekte fayda var

Oyun eski olmasına rağmen bence zevkli ve güzel bir oyun. Genel anlamda bence gayet iyi lakin finali nasıl desem sanki bir yemek yaparsın oldukça güzeldir ama tuzu eksiktir. Bende tam olarak bu oldu. Final savaşı benim beklediğim gibi olmadı.

Eski bir oyun olduğunu hissettiriyor ama oynanış süresi çok uzun olmadığı için ben bunu çok dert etmedim. Çerez niyetine kısa sürede biten kaliteli, hikayeli oyun oynamak isteyenlerin tercih edebileceği bir oyun. Online oyun batağına düşüp hikayeli oyunlara yönelmek isteyenler için de fena bir tercih sayılmaz. Modern oyunlara çok alışıksanız sonunu getirmek istemeyebilirsiniz, eski olması sizi rahatsız edebilir fakat bu durum kişiden kişiye değişir tabii. Batman aşığı biri değilim ama yine de severim Batman'i o yüzden şans vermek istedim, beğendim ve diğer oyunları da merak etmeme sebep oldu.

Yıllarca mal gibi seriden uzak durdum geç de olsa başladım cidden rocksteady kalitesini konuşturuyor
diğer oyunları bitirmek için sabırsızlanıyorum

Serinin en baba oyunudur kendisi.