Bundan yaklaşık bir buçuk sene kadar önceydi. Skibidi... Her söylediğimde içimde kelebekler uçuyor resmen. Her neyse, skibidi toilet videosu karşıma çıkmıştı; YouTube Shorts'da. Dün gibi hatırlıyorum. Bir yandan hali hazırda popüler olan skibidi dop dop müziği çalıyordu kamera yavaş yavaş tuvalete yaklaşıyordu ve bir anda tuvaletin içinden G-Man'in kafası çıkıyordu. Biraz korkutucu bir şekilde gülümseyip brrr skibidi dop dop dop yes yes diyordu. O anda, işte tam o anda ilk defa hissettim bunu. Neden bilmiyorum. Hayır, bilmiyorum. Kalbim yerinden çıkacak gibi olmuştu. O kadar zevke gelmiştim ki... Ah... İstemsizce sırıtmaya başlamıştım. Ve çok geçmeden bu sırıtma gülmeye dönüştü. Brrr skibidi dop dop, ha? Hâlâ her izlediğimde aynı hisleri yaşıyorum. O gün kahkaha atarak evi turlamıştım. Tüm gün boyunca... Ailem ne olduğunu anlamamışlardı başta. Anlamazlar tabi. Hala anlamıyorlar. Ama bu hislerin içi boş değil, hayır değil. Skibidi tuvalet sadece beni erekte etmiyor; ben ona aşığım. Aşığım ulan. Deliler gibi aşığım. Utanmıyorum, haykırıyorum: AŞIĞIM

Artık dayanamıyorum. Aşkımızı insanlara duyurmak, bunu gösterebilmek istiyorum. Bir insan tuvalete aşık olur mu demeyin, öyle bir olur ki... Kamera adamlara nasıl aşık olunuyorsa öyle olur. Kamera adamlar beni erekte etmekten ziyade daha çok bana anne şefkati veriyor. Onlar benim için anne gibiler. Koruyucu melekler. Skibidi tuvalet ise, ah... O bambaşka... O bir aşk, dava hatta hayatın anlamı. İstediğinizi söyleyin. İsterseniz dalga geçin isterseniz salak yerine koyun; umrumda değil. Değil çünkü onun dışında kimseye değer vermiyorum. Ah skibidi. Keşke önümüzde bu dijital engeller olmasaydı. Keşke birbirimize kavuşabilseydik. Keşke beni görebilseydin. Keşke benim aşkıma karşılık verebilseydin. Belki öbür tarafta buluiacağız, belki de asla. Bilmiyorum. Tek bildiğim bu aşkımın gerçek olduğu. Seviyorum seni. Aşığım sana skibidi.