Wiedźmin, śmiało mogę powiedzieć, że to jedna z najlepszych gier w jakie grałem. Ta gra posiada niesamowity klimat, coś trudnego do opisania, została oczywiście stworzona na motywach sagi A. Sapkowskiego, sam ten fakt mógłby przesądzić o jej klimacie, ale ta gra ma w sobie po prostu coś niesamowitego. Warto tu napisać, że początek gry nie jest zbyt przyjemny, co może mieć wpływ na to, że wielu graczy wystawia produktowi złą opinię, nie bacząc na dalszą zawartość, a tacy ludzie wiele tracą, gdyż gra z każdą godziną rozkręca się coraz bardziej. Prolog może się wydawać naprawdę nudny, a początek pierwszego aktu też nie jest jakoś porywający. Toporny na starcie system walki z czasem staje się przyjemny (wraz z rozwojem postaci odblokowujemy nowe ciosy łączące się w kombinacje, co wygląda naprawdę dobrze), a oglądanie akrobacji Geralta ma swój urok.Tutaj jednak trzeba zaznaczyć, że gra nawet na poziomnie średnim, jest prosta, zbyt prosta. Jeśliby się uprzeć, to pewnie możnaby w ogóle nie stosować żadnych eliksirów (których w grze jest multum, sam korzystałem tylko z kilku), żadnych olejów na miecz (pamiętam, że jeden na trupojady nosiłem w ekwipunku od aktu 1. do piątego...), ani run. Słowem jest za łatwo. Delikatnie mówiąc, można zebrać grupkę kilkunastu PRZERÓŻNYCH potworów od Brux po Zjadarki i dosłownie kilkoma ciosami zabić je wszystkie (zgadnijcie skąd ja to wiem...?), ale takie rzeczy na szczęście dopiero pod koniec gry. Takie rzeczy jednak rażą fana Sagi, no ale cóż, nie można mieć wszystkiego. Mieczy w grze stalowych i srebrnych czy kurtek (zbroja) nie ma zbyt wiele, minus jako gra RPG, plus na rzecz wiarygodności co do książek (Wiesiek nie zmienał zby często rynsztunku). Kolejny spory minus to brak różnorodności: właśnie dźwięku oraz tekstur i modeli postaci. Niestety, ale do gry nie zaangażowano zbyt wielu aktorów podkładających głos, toteż można czasami spotkać postać (nawet bardzo ważną dla danego aktu), której głosu użyczył także aktor wcielający się w jedną z głównych ról postaci, która występuje przez całą grę, więc za dźwięk trzeba Wiedźminowi niestety przyznać spory minus, a do tego Alvin w transie, masakra po prostu... Kolejna rzecz to wojny klonów, w grze idąc tym samym tropem, jak rzecz miała się z głosami, niektóre postacie bardzo ważne dla danego aktu, czy w ogóle fabuły wyglądają dosłownie tak samo jak inne już spotkane (czasami też bardzo ważne)! Ewentualnie w kolejnych wersjach zmieniono im kolor czegoś itp. Szkoda. Teraz coś o fabule: Główny jej cel w sumie poznajemy już na początku, jednak gra pełna jest ciekawych zwrotów akcji. Pokaźne drzewko umiejętności (tak po prawdzie, to drzewek jest kilka, całkiem sporo) gwarantuje, że czas przeznaczony na wybijanie potworów nie pójdzie na marne, sam robiąc WSZYSTKIE zadania poboczne na średnim poziomie trudności na końcu gry osiągnąłem poziom 40 na 50. Żeby osiągnąć poziom 50 chyba trzeba się naprawdę napocić. Grafika ma swój charakter, i to ona w dużej mierze kształtuje klimat gry, jest bardzo w porzadku. Dźwięki niestety nie stoją na najwyższym poziomie, a szkoda, nie jest to jednak jakaś wielka strata w porównaniu z tym co oferuje gra. Hm, co do postaci, to wydaję mi się, że Geralta trochę zbyt zmiękczono, momentami nie pasuje on do tego twardego i nieustraszonego Wiedźmina z książki, ale to pewnie dlatego, że stracił pamięć. ;) Brakuje też wielokrotnie możliwości wyboru neutralności, zazwyczaj musimy się opowiedzieć po którejś stronie, albo ominąć kilka questów jeśli chcemy pozostać w pełni neutralni, jednak tak naprawdę to kwestia, czy jesteśmy neutralni, czy też nie zależy w grze od jednego wyboru. Nie rozwodząc się dłużej nad tą, pomimo wszystkiego wspaniałą grą, która pozwala nam wejść na nowo i na zupełnie innym poziomie do świata Geralta z Rivii, moim zdaniem najbardziej słowiańskiego i najbardziej fantastycznego uniwersum jakie istnieje. Jeżeli czytałeś/aś z zapałem Sagę, to w tym wirtualnym świecie zapewne zatracisz się bez reszty. Gra jest iśce wiedźmińska, świat pełen zwykłego dla siebie skurwysyństwa, Geralt za to pełny jest energii, aby to skurwysyństwo chociaż w części wyplenić. Na pewno pominąłem jeszcze wiele bardzo isotnych rzeczy, których nie sposób tutaj pomieścić, jednak najważniejsze myślę, że dość jasno opisałem. Zdecydowanie polecam. 8,5/10

Wiedźmin, śmiało mogę powiedzieć, że to jedna z najlepszych gier w jakie grałem. Ta gra posiada niesamowity klimat, coś trudnego do opisania, została oczywiście stworzona na motywach sagi A. Sapkowskiego, sam ten fakt mógłby przesądzić o jej klimacie, ale ta gra ma w sobie po prostu coś niesamowitego. Warto tu napisać, że początek gry nie jest zbyt przyjemny, co może mieć wpływ na to, że wielu graczy wystawia produktowi złą opinię, nie bacząc na dalszą zawartość, a tacy ludzie wiele tracą, gdyż gra z każdą godziną rozkręca się coraz bardziej. Prolog może się wydawać naprawdę nudny, a początek pierwszego aktu też nie jest jakoś porywający. Toporny na starcie system walki z czasem staje się przyjemny (wraz z rozwojem postaci odblokowujemy nowe ciosy łączące się w kombinacje, co wygląda naprawdę dobrze), a oglądanie akrobacji Geralta ma swój urok.Tutaj jednak trzeba zaznaczyć, że gra nawet na poziomnie średnim, jest prosta, zbyt prosta. Jeśliby się uprzeć, to pewnie możnaby w ogóle nie stosować żadnych eliksirów (których w grze jest multum, sam korzystałem tylko z kilku), żadnych olejów na miecz (pamiętam, że jeden na trupojady nosiłem w ekwipunku od aktu 1. do piątego...), ani run. Słowem jest za łatwo. Delikatnie mówiąc, można zebrać grupkę kilkunastu PRZERÓŻNYCH potworów od Brux po Zjadarki i dosłownie kilkoma ciosami zabić je wszystkie (zgadnijcie skąd ja to wiem...?), ale takie rzeczy na szczęście dopiero pod koniec gry. Takie rzeczy jednak rażą fana Sagi, no ale cóż, nie można mieć wszystkiego. Mieczy w grze stalowych i srebrnych czy kurtek (zbroja) nie ma zbyt wiele, minus jako gra RPG, plus na rzecz wiarygodności co do książek (Wiesiek nie zmienał zby często rynsztunku). Kolejny spory minus to brak różnorodności: właśnie dźwięku oraz tekstur i modeli postaci. Niestety, ale do gry nie zaangażowano zbyt wielu aktorów podkładających głos, toteż można czasami spotkać postać (nawet bardzo ważną dla danego aktu), której głosu użyczył także aktor wcielający się w jedną z głównych ról postaci, która występuje przez całą grę, więc za dźwięk trzeba Wiedźminowi niestety przyznać spory minus, a do tego Alvin w transie, masakra po prostu... Kolejna rzecz to wojny klonów, w grze idąc tym samym tropem, jak rzecz miała się z głosami, niektóre postacie bardzo ważne dla danego aktu, czy w ogóle fabuły wyglądają dosłownie tak samo jak inne już spotkane (czasami też bardzo ważne)! Ewentualnie w kolejnych wersjach zmieniono im kolor czegoś itp. Szkoda. Teraz coś o fabule: Główny jej cel w sumie poznajemy już na początku, jednak gra pełna jest ciekawych zwrotów akcji. Pokaźne drzewko umiejętności (tak po prawdzie, to drzewek jest kilka, całkiem sporo) gwarantuje, że czas przeznaczony na wybijanie potworów nie pójdzie na marne, sam robiąc WSZYSTKIE zadania poboczne na średnim poziomie trudności na końcu gry osiągnąłem poziom 40 na 50. Żeby osiągnąć poziom 50 chyba trzeba się naprawdę napocić. Grafika ma swój charakter, i to ona w dużej mierze kształtuje klimat gry, jest bardzo w porzadku. Dźwięki niestety nie stoją na najwyższym poziomie, a szkoda, nie jest to jednak jakaś wielka strata w porównaniu z tym co oferuje gra. Hm, co do postaci, to wydaję mi się, że Geralta trochę zbyt zmiękczono, momentami nie pasuje on do tego twardego i nieustraszonego Wiedźmina z książki, ale to pewnie dlatego, że stracił pamięć. ;) Brakuje też wielokrotnie możliwości wyboru neutralności, zazwyczaj musimy się opowiedzieć po którejś stronie, albo ominąć kilka questów jeśli chcemy pozostać w pełni neutralni, jednak tak naprawdę to kwestia, czy jesteśmy neutralni, czy też nie zależy w grze od jednego wyboru. Nie rozwodząc się dłużej nad tą, pomimo wszystkiego wspaniałą grą, która pozwala nam wejść na nowo i na zupełnie innym poziomie do świata Geralta z Rivii, moim zdaniem najbardziej słowiańskiego i najbardziej fantastycznego uniwersum jakie istnieje. Jeżeli czytałeś/aś z zapałem Sagę, to w tym wirtualnym świecie zapewne zatracisz się bez reszty. Gra jest iśce wiedźmińska, świat pełen zwykłego dla siebie skurwysyństwa, Geralt za to pełny jest energii, aby to skurwysyństwo chociaż w części wyplenić. Na pewno pominąłem jeszcze wiele bardzo isotnych rzeczy, których nie sposób tutaj pomieścić, jednak najważniejsze myślę, że dość jasno opisałem. Zdecydowanie polecam. 8,5/10